دیگران در میان ما

وﻃﻦ ﺟﺎ ی ﺳﺖی ﺸﻨﺎﺳﻨﺪ � ﮐﻪ ﻣﺮدﻣﺶ رﻧﺞ ﺗﻮ را ٢٩ � ت ﻓﮑﺮ وﻗی � ، ﮐﻨﻢ ﺑیﻨﻢ ﮐﻪ ۲۵ ﺳﺎل از ﻋﻤﺮم را آﻧﺠﺎ ﺑﻮدە ام و بﻪ ﻫﺮ � ﺴﺎن ﺷکﻞ � ﺖ ا � اﯾﻦ ﻣﺪت، ﺷﺨﺼ � ، ﺣﺎل ت ی د. ﻣﻦ اﻻن وﻗی � ﮔ � ﺎە بﺎ ﻟهﺠﻪ � ﺻﺤبﺖ ﮐﻨﻢ، ﻧﺎﺧﻮدآ � م ﻓﺎر �� ﺧﻮاﻫﻢ بﺎ ن ی اﯾ ﺮای � ﺻﺤبﺖ ﮐﻨﻢ. ش از وﺟﻮد ﻣﻦ اﺳﺖ. اﯾﻨﺠﺎ � ن ، بﺨ ﺖ اﯾﺮای �� ن اﯾﻦ ﻫ ﻌی � � ت ﮔﻮش �� ت ﻣﻮﺳ وﻗی ت اﯾﺮان �� ﺎە ﻣﻮﺳ � ن اﻧﺘﺨﺎبﻢ، ﻧﺎﺧﻮدآ ی ﮐﻨﻢ، اوﻟن � ﻠﻢ ﮐﻪ � ﺎ ﻓ � . اﺳﺖ ﻠﻢ � ﺎە اول ﻓ � ﺧﻮاﻫﻢ ﺑبﯿﻨﻢ، ﻧﺎﺧﻮدآ ﻫﺎی اﯾﺮا ن در ی � ذﻫﻨﻢ � ی ﮐﻪ درﺧﺎﻧﻪ درﺳﺖ ﺎ ﻏﺬاﻫﺎی � . ﺪ � آ ی اﺳ ﻏﺬاﻫﺎی � ا � �� ﮐﻨﻢ، ا ﺖ � ﮐﻪ در اﯾﺮان ﺴﻮی � ﻓﺮا � ت ﺑﺮای ﻫﻤ ﻢ. وﻗی � پﺨﺘ ام ﻓﺴﻨﺠﺎن درﺳ � ﺖ ﮐﻨﻢ، بﻪ ﺳﺠﺪە � ی ﺷﮑﺮ اﻓﺘﺪ. ﺧﺎﻧﻮادە ن ی ام ﻫﻢ ﻫﻤن ﻃﻮر. پﺪر و ﻣﺎدر � ت ﻣﺎە ﻣﺤﺮم ﻣﻦ ﻣﺆﻣﻦ و ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ. ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗی ﺷﻮد، ﻣﺎدرم � ﻮن اﯾﺮان را ﺗﻤﺎﺷﺎ ���� ﺗﻠ ﮐﻨﺪ، ﭼﻮن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺸ � ﻫﺎی ﻋﺰاداری اﯾﺮان ﺑ ت بﻪ � � دﻟﺶ ﺸیﻨﺪ و � ﻋﺰاداری � ﺴﺘﺎن بﻪ دﻟﺶ ﻧ � ﻫﺎی اﻓﻐﺎ ﭼﺴبﺪ. ﺣﺲ ﮏ ﻣﺮﺟﻊ ﻣﺮاﺟﻌﻪ � ب اﺳﺖ. پﺪر و ﻣﺎدرم ﻫﻤﭽﻨﺎن بﻪ اﯾﺮان بﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺎﻟی � � اﯾﺮان آﻧهﺎ را ﻧ � ﮐﻨﻨﺪ، و پﺬﯾﺮد. � گ � ﺴﺘﺎن زﻧﺪ � بﻪ ﻫﺮﺻﻮرت، پﺪر و ﻣﺎدر ﻣﻦ ﺣﺎﻻ در اﻓﻐﺎ ﮐﻨﻨﺪ. ﻣ ﻦ ﻫﻢ ﺮ در ذﻫﻨﻢ ﻧﻘﺸﻪ � ا ﻫﺎی دور و درازی داﺷﺘﻪ بﺎﺷﻢ، ﺴﺘﺎن اﺳﺖ � در اﻓﻐﺎ . ﺮ بﻪ کﺎر � ﺴﺘﺎن اﺳﺖ و ا � ت ای ﻣﻦ در ﻣﻮرد اﻓﻐﺎ � ف اﻻن ﺗﺤﻘﯿﻖ دﮐ ﻌی � ﺴﺘﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و � ﮏ و ﺗﺤﻘﯿﻖ اداﻣﻪ بﺪﻫﻢ، در ﻣﻮرد اﻓﻐﺎ � ﺎدﻣ � آ ت اوﺿﺎع درﺳﺖ ﺷﺪ، بﻪ آﻧﺠﺎ ﺸﻪ دورﻧﻤﺎی ذﻫﻨﻢ اﯾﻦ اﺳﺖﮐﻪ وﻗی � ﻫﻤ � ﺑﺮ � ﺲ � ﮔﺮدم و ﺗﺪر ﺸﻪ در ذﻫﻨﻢ ﻫﺴﺖ. ﭼﻮن اﯾﻨﺠﺎ د � ﮐﻨﻢ؛ اﯾﻦ ﻫﻤ ر ﺎ بﻪ اﻧﺪازە � ارو ﺮ � ﺎز ﻧﺪارﻧﺪ و ا � ی وی ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻫﺴﺖ و بﻪ ﻣﻦ ﻧ � ف ﻧ � ی کﺎ ﺴﺘﺎن ﺑﺮﮔﺮدم . � ﺸﻪ در ذﻫﻨﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ بﻪ اﻓﻐﺎ � بﺨﻮاﻫﻢ کﺎری ﮐﻨﻢ، ﻫﻤ در � ﺎز دارد. و � ت بﻪ ﻣﻦ ﻧ � ﺸ � ﺴبﺖ بﻪ اﯾﺮان، ﺑ � ﺴﺘﺎن � اﻓﻐﺎ � ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ت ً وﻗی � ت ﻣﺜ ت کﺎت اﻧکﺎرﻧﺎپﺬﯾﺮی بﺎ اﯾﻦ دوﮐﺸﻮر دارم . ﺣی � دورﻧﻤﺎ، ﻣﻦ ﻣﺸ ﻣﻄﺎﻟﺐ وب � ﺖ ﺷﻤﺎ را � ﺳﺎ � بﻪ ﺧﻮدم � ﺧﻮاﻧﺪم، واﻗﻌﺎ ﺪم ﮐﻪ ﻣﻦ � بﺎﻟ