دیگران در میان ما

وﻃﻦ ﺟﺎ ی ﺳﺖی ﺸﻨﺎﺳﻨﺪ � ﮐﻪ ﻣﺮدﻣﺶ رﻧﺞ ﺗﻮ را ٣٣ � ﺧ ﺣﺎﻻ ﺎرە � در � ﻮاﻫﻢ ک ﻢ. � ت اﯾﺘﺎن ﺻﺤبﺖ ﮐﻨ � ی ﺗﺤﻘﯿﻖ دﮐ ﺟﻤﻠﻪ ای در رﺳﺎﻟﻪ ﺎن � ﻧﺎﻣﻪ ی پﺎ ی ﺷﻤﺎ آﻣﺪە ﭘﺮﻣﻌﻨ �� ﮐﻪ بﻪ ﻧﻈﺮم ﺧ ﺎ و اﺛﺮﮔﺬار ﺑﻮد: » ی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدﻣﺶ رﻧﺞ ﻣﺎ را ﺑﺮای ﻣﺎ وﻃﻦ ﺟﺎی ﺸﻨﺎﺳﻨﺪ � .« ﺧﻮاﺳﺘﻢ بﻪ دﻏﺪﻏﻪ � بﻪ ﻧﻮ ﻫﻢ � ن ﻣﺎدری ی زﻣن � ی وﻃﻦ و ﺴﻼﻧﻢ � �� پ دازم . بﺎ ﺗﻮﺟﻪ بﻪ ﺗﺠ � ﺑ ﻪ ﻢ ��� ﺳﺨﺖ اﺳﺖ بﮕ � ﻢ، واﻗﻌﺎ � ایﮐﻪ داﺷت ﮐﻪ ﻢ، � ﻢ و ﺑﺰرگ ﺷﺪ � ﺎ آﻣﺪ � وﻃﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ. در ﮐﺸﻮری ﮐﻪ در آن بﻪ دﻧ � ﻣهﻤﺎن ﻣﺤﺴﻮب ﻢ و �� ﺷ » ف اﻓﻐﺎی « ﻢ. بﻪ ﮐﺸﻮر آبﺎء و اﺟﺪادی � ﻫﺴت � ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻢ � ﮔﺮد » � گ � اﯾﺮاﻧ « � ﺧﻄﺎبﻤﺎن ﮐﻨﻨﺪ. بﺎ ﺑﺮﭼﺴﺐ ﻫﺎی ﻀﺎت ﺟنﺴﯿ � ض و ﺗبﻌ ﺎی � ب و ز و ﻣﺬﻫی � ﺖ ﻗﻮ � اﻗﻠ � ت ﻣﻮاﺟﻪ ی ﻢ و اﯾﻦ �� ﺷ ﺾ � ﺗبﻌ � ﻪ �� ﻫﺎ را ﺗﺠ � دروﻃﻦ ﺑﻮدن در ﻧﻄﻔﻪ ﺧﻔﻪ � ﻢ وﺣﺲ � ﮐﻨ ﺷﻮد. ﺟﻨﮓ و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺴﺘﺎن ﻫﻢ ﮐﻪ ﺟﺎی ﺧﻮد دارد. � ﻫﺎی روزاﻓﺰون در اﻓﻐﺎ � ﺴﻞ بﻪ ﻣهﺎﺟﺮت اداﻣﻪ � اﯾﻦ دﻫﺪ و اﯾﻦ بﺎر بﻪ ﻣﻘﺎﺻﺪ دورﺗﺮ و ﭘﺮﺧﻄﺮ. ﻣﻦ ﺧﻮش ﻪ � ﻖ ﺑﻮرﺳ �� اﻗبﺎل ﺑﻮدمﮐﻪ ازﻃ ای آﻣﺪم ﺎری � ﺴ � � و ﻣﺎﻧﺪم . و گ � ﮏ زﻧﺪ � ف بﻪ ﻃﺮف ﻏﺮب و بﻪ دﻧبﺎل ی ﻗﺎﻧﻮی � ف و ﻏ ﺟﺎن ﺑﺮﮐﻒ، زﻣﯿی ن آﻣﺪﻧﺪ. ﻣﻦ بﺎز ﺧﻮش ﺴﺎی � آرام و بﺎﻋﺰت و ا اﻗبﺎل ﺑﻮدم ﮐﻪ درﺧﻮاﺳﺖ گ � ﭘﻨﺎﻫﻨﺪ ﺎری ازﻫﻢ � ﺴ � � ام ﻗﺒﻮل ﺷﺪ و ﮕﺮ � ن بﻪ ﺑﺮزخ د � ﺴﻼﻧﻢ از ﺑﺮز � ی ﻋﻤﺮﺷﺎن را در ﻣهﺎﺟﺮت ﺑﻮدﻧﺪ � ﻣهﺎﺟﺮت ﮐﺮدﻧﺪ و ﺗﻤﺎ و بﻪ دﻧبﺎل � ن اوار اﺳﺎ � ت ﮐﻨﺪ و � ﺴﺎن ﺗﻠ � ﻣﻘﺼﺪی ﮐﻪ آﻧهﺎ را ا ﻦ ﺣﻘﻮق. ﺑﺮای �� ﺗ ﻣﻦ و ﻫﻢ ﺴﻼن و ﻫﻢ � ﻪ �� ﺗﺠ ن ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻢ، ﻫﺰارﺳﺘﺎی � ﻫﺎ ﺎ � ﻢ � ﺪ � وﻗﺖ ﻧﺪ � ﻢ، ﻧ � از آن دار � ﻣﺒه �� ﺧﺎﻃﺮات ﺧ ﺗﻮاﻧﺪ بﻪ ی ﻣﺮﺟﻊ ﻣﺎ ﺑﺮای ﺗﻨهﺎی ﻪ �� ی ﮐﻪ ﺗﺠ بﺎﺷﺪ. ﺑﺮای ﻣﺎی � ﺎ � وﻃﻦ ﺧ ت ک ﻣﺪام در � ی ﻣﺸ ﻣهﺎﺟﺮت ی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻢ، وﻃﻦ ﺟﺎی � ﻪ ﺑﻮدن و ﻣﻄﺮود ﺑﻮدن دار � ﺑﻮدن، در ﺣﺎﺷ ﺪە � را ﮐﻪ ﮐﺸ � � ﺣﺪاﻗﻞ، رﻧ ﺸﻨﺎﺳﻨﺪ. � ﺖ � ﻢ بﻪ رﺳﻤ � ا