دیگران در میان ما

د � ﮕﺮان در ﻣ � ﺎن ﻪ �� ﻣﺎ: ﺗﺠ ی گ � زﻧﺪ ﻣهﺎﺟﺮان در ا ﺮانﯾ ٨ ت ﮐﻪ ﺳﺘﻢ ﮐﺮدە ی � � � ﮕﺮ از ا � ﺳﺘﻢ دارﻧﺪ و در ﺟﺎی د اﻧﺪ. اﻣﺎ ﻓﺎرغ از آﻧﭽﻪ گﺎە ﻓﺮدی � در ﺟﺎ � ﻫﺮﮐ ﺟﺎﻣﻌﻪ � ﺖ ﺟﻤ � ش دارد، ﻣﺴﺌﻮﻟ � اش ﭼﻪ ﻧﻘ ﺖ � اﯾﺮان در ﻣﻮاﺟهﻪ بﺎ اﻗﻠ ﮐﻮب ﺻﺪﺳﺎﻟﻪ � ﺴﺖ. از � ﻫﺎ ﻗﺎبﻞ اﻧکﺎر ﻧ ﺎن ﺗ � ﺑهﺎﺋ ﮏ � ﺣﻘﻮق اﺗن � ﻤﺎ � ﺎ پﺎ ﺖ � ی اﻗﻠ � ﻫﺎ و ﺗﺤﻘ و � ﻫﺎی ﺟن ﺾ � ﺗبﻌ ن ی ت ک اﺳﺖ، ﻫﻤن � ﻪ ﻣهﺎﺟﺮان، آﻧﭽﻪ ﻣﺸ � ﻋﻠ » � ﺖ ﺟﻤ � ﻣﺴﺌﻮﻟ « اﺳ ﺖ. ﺖ � ﺮ اﻗﻠ � ا ﻫﺎ رﻧﺞ ﺑﺮدە ﺎ ﻧﺎﺧﻮد � ﺎە � اﻧﺪ، ﻣﺎ ﮐﻪ آ ﺎ ﺗﺪاوم � ﺠﺎد � ﺎە در ا � آ اﯾﻦ ت ﮐﺮدە رﻧﺞ ﻫﻤﺪﺳی ﻢ. رﻧﺞ �� ﻢ و ﺑپﺬﯾ �� ﺸﻨ � ﻢ ﮐﻪ � ﺎﻣﻮز � ﺪ ﺑ � ﻢ، اﺑﺘﺪا بﺎ � ا اﻗﻠ ﺖ � ﺖ اﻗﻠ � ﺖ ﺑﻮدن ﻣﺮﺗبﻂ بﺎ ﻣﻮﻗﻌ � ﺑﻮدن اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ آﻧهﺎ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻪ ﻧﮑﺮدە �� ﺖ را ﺗﺠ � ﻣﻮﻗﻌ ﺾﺳﺎﺧﺘﺎری د � ت از ﺗبﻌ ﺪ ﺗﺼﻮر درﺳی � اﻧﺪ، ﺷﺎ ر نﺶ آﻧهﺎ اﻧکﺎر اﺳﺖ. اﻣﺎ آﻧﮑﻪ � ن وا ی ت ﻧﺪارﻧﺪ و اﻏﻠﺐ اوﻟن ن ﻣﻮﻗﻌﯿی ی ﭼﻨن ﺖ � ﻪ اﻗﻠ �� ﺗﺠ ﺖ � ﻪ ﺑﻮدن در اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌ �� ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺠ � ﺑﻮدن ﻧﺪارد ﭼﮕﻮﻧﻪ را اﻧ کﺎرﮐﻨﺪ؟ � ﮕﺮی ﻫﻢ دارد. بﻪ ﻧﻈﺮ � ﺖ د � ﺖ در اﯾﺮان اﻫﻤ � ﻣﺴﺎﻟﻪ اﻗﻠ رﺳﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ راە ش ﺑﺮای ﮔﺬار از آﻧﭽﻪ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب اﺳﺖ، � ﺑﺮای آﯾﻨﺪە و ﻫﺮﮐﻮﺷ � ﺣ ﺖ � بﺪون ﻓهﻢ وﺿﻌ » ﺖ � اﻗﻠ « ﻪ �� ﮐﻪ ﺗﺠ � ﺾ و ﺳﺘ � ت اف بﻪ ﺗبﻌ � و اﻋ ﮐﺮدە اﻧﺪ و پﺬﯾﺮش ﺣﻘﻮق آﻧهﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﮐﻮﺷﺶ ﺑﺮای ن ﺟﺎﻣ ت ﺑﺮﺳﺎﺧن ﻌﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺮ ارزش ﺴﺎن � ﻫﺎی ا ن اﺳﺖ و ﻣﺤﻮر ﻣﺒﺘی آرﻣﺎن ﮏ و ﺣﻘﻮق � ﻫﺎی دﻣﻮﮐﺮاﺗ � ت م � ش ی را ﻣﺤ �� داﻧﺪ، بﺪون ﺗﻮﺟﻪ بﻪ ﺖ � ﻣﺴﺎﻟﻪ اﻗﻠ ﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. � ﻫﺎ ﻧﺎ ❊❊❊