دیگران در میان ما

اﻗﻠ � ﺑﻮدنﺖ ﻫﻤﭽﻮن ﻣهﺎﺟﺮان بﻪ ا ﺮانﯾ ٩ ت ، ﻣﺮوری بﻪ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﻣهﺎﺟﺮان در اﯾﺮان داﺷﺘﻪ � در اﯾﻦ دﻓ ش � ﻢ و بﺨ � ا ن ﻣﺮورﮐﺮدە ی � ﻪ آﻧهﺎ را ﻧ �� ﮐﻮﺗﺎە از ﺗﺠ ت ﻢ. اﻗﻠﯿی � ا ﮐﻪ » ﮕﺮی � د « و » گﺎﻧﻪ � ﺑ « ی ، اﻣکﺎن پﺬﯾﺮش در ﺟﺎﻣﻌﻪ � ﺗﺼﻮر ﺷﺪە و ﺧﺼﻮﺻﺎ در ﭼهﺎر دﻫﻪ اﺧ ن ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ی � ﻪ ﺧﻮد را ﻧ � ت گﺎە ﺑﺮﺧﻮرداری از ﺣﻘﻮق اوﻟ اﯾﺮان و ﺣی ف ﮐﻪ در اﯾﺮان ب ﺴﺘﺎی � ، ﻣهﺎﺟﺮ اﻓﻐﺎ � ﺠﻪ ﻋبﺎ � ﺧﺪ ﻪ ﺎ آﻣﺪە اﺳﺖ � دﻧ ، � اﺷﺎرە ﮐﻨﺪ ﮐﻪ از ﺳﺎل ۲۰۰۴ ت ﺛبﺖ بﻪ بﻌﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﺪی ﻧﺎم ف ﺴﺘﺎی � اﻓﻐﺎ ع ﺷﺪە ﺑﻮد، ﻧﺎﭼﺎر بﻪ ﺗﺮک اﯾﺮان ﺷﺪە � ﻫﺎ در ﻣﺪارس اﯾﺮان ﻣﻤﻨ اﺳﺖ: » � ﺸﺖ ﺧﻮردن ﺑﻮد؛ ﭼﻮن ازﮐﺸﻮری ﻃﺮد � ﻣﺜﻞ ﺧﻨﺠﺮ از � ﻢ ﺷﺪ � ﺎ � ی ﺑﻮدﮐﻪ در اﯾﻦ دﻧ ﻢ و ﺗﻨهﺎ ﺟﺎی � ﺎ آﻣﺪە ﺑﻮد � ﮐﻪ در آن بﻪ دﻧ ﻢ � ﺷﻨﺎﺧﺘ � ﻤﺎن ﮐﺸﻮر ﻣﺎدری ﺣﺴﺎب � و ﺑﺮا ﻢ و ﻫ � ﺷﺪ. آﻧﺠﺎ ﺑﺰرگ ﺷﺪە ﺑﻮد ﻪ را ﻤ � � ﻣﺎ را ﻧ � ﻢ، و � ﻢ و ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮﻣﺎن آﻧﺠﺎ ﺑﻮد � ﺷﻨﺎﺧﺘ ﺧﻮاﺳتﻨﺪ و از ﻣﺎ � ﺧﻮﺷﺸﺎن ﻧ � آﻣﺪ و ب ﻧﺒﻮد ﻢ. اﯾﻦ ﺣﺲ ﺧﻮی � ی ون ﺑﺮو � ﺪ ﺑ � ﮔﻔﺘﻨﺪﮐﻪ بﺎ � ی ون � ﮐﻪ ﺗﻮ را دارﻧﺪ ﺑ ﮐﺮدە ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺣﺲ � اﻧﺪازﻧﺪ. ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﻣﻦ ﺳ اﻓﻐﺎن ی ﺳﺘﺎن، � در دﺑ � ﺖ ﮐﻨﻢ. ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ �� ﺑﻮدن را در ﺧﻮدم ﺗﻘ اﯾﻦ اﺣﺴﺎﺳﺎتکﻢ � ش وع � کﻢ داﺷﺖ ﺑﺮای ﻣﻦ ﺷﺪ. « در اﯾﺮان را دارد، گ � ﻪ زﻧﺪ �� ف ﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﺠ ﺴﺘﺎی � ﺴﻨﺪە اﻓﻐﺎ �� ، ﻧ �� ﺰ ﺣﮑ �� ﻋ � ﺪ �� ﺗﺎ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ » ﺎﺳﺖ � ﺳ ﻫﺎی دوﻟﺖ اﯾﺮان در ﻣﻘﺎبﻞ اﻓﻐﺎن ﻫﺎ رﺳ � ﻤﺎ ﺖ در اﻧﺘﺨﺎب � ﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻣﺤﺪود � ﺖ از ﺗﺤﺼ � ﺾ ﺑﻮد؛ از ﻣﺤﺮوﻣ � ﺗبﻌ ﺷﻐﻞ وﺳﻔﺮ بﻪ ﺷهﺮﻫﺎی ﻣﺨﺘ ﻠﻒ « ف ﺑﻮدن ﺴﺘﺎی � ﻪ اﻓﻐﺎ �� ﺎرە ﺗﺠ � او در در � اﯾﺮان ﺪ: �� ﮔ » ﻋبﺎرت » ﺴﺘﺎن � اﺗبﺎع اﻓﻐﺎ « � ﻓﮑﺮ ﮏ � ﮐﻨﻢ ﻫﺮﭼﻨﺪ ً� ﺴﺘﺎن ﺑﻮدم، ک � ت ﻫﻨﻮز در د ﺎدم ﻫﺴﺖ وﻗی � � اﺳﺖ و � ﻋبﺎرت رﺳ اﯾﻦ کﻠﻤﻪ � � وﺣﺸﺖ را ﺗﺪا � ﻢ ﻧﻮ � ی اﺗبﺎع ﺑﺮا ً در � ﮐﺮد. ﭼﻮن ﻣﺜ � ﻣﺄﻣﻮری وارد � ﻮس گﺎ �� اﺗ � ﺷﺪ و ﺎﯾﻨﺪ � ف ﻫﻤﻪ ﺑ ﮔﻔﺖ اﺗبﺎع اﻓﻐﺎی