111 درجستجوی عدالتجهانی ها در میان اندیشمندان و ی برخورد تمدن انگارانه ی ساده که نظریه درحالی ها افتاده بود،کسانی همچون منکه در صحنه مداران بر سر زبان سیاست حضور داشتیم، برداشتمان از واقعیت متفاوت بود. سفیر پیشین آمریکا در بلگراد، وارن زیمرمن، در اظهارنظری هوشمندانهگفته بودکه هرچند های باروت قومیتی و تاریخی در یوگسلاوی فراوان است... اما «بشکه افروزی خود نبود. بهجنونِ آتش سوزیعظیم، احتراقیخودبه عاملاینآتش ناپذیر نیست وجه امری اجتناب هیچ تحریک نفرتو جنگ به 31 نیاز بود». فریبان ظالم کمک آن عوام بلکه تصمیمی سیاسی است، ابزاری استکه به سازی جرم، از رسیدکه عدالتازطریق فردی رسند. به نظر می به قدرتمی های مختلفدارند همواره این باور بدبینانه و نادرستکهکسانیکه هویت زدایی کرده است. خود شهادت عام خواهند کرد، ابهام یکدیگر را قتل دهد، یعنیهمان بودنجنگقومیتیرا نشانمی خوبیساختگی اردمویچ به چیزیکه از چشم متخصصان وکارشناسان پنهان مانده بود؛ او در دادگاه گفته بود: «جنابقاضی... منبرایتمام قربانیانبوسنیوهرزگوینسابق، فارغ از ملیت آنها، بسیار متأسفم. اینجنگبسیاری از دوستانخوبم راکه ی دانمکههمه خوبیمی هایمختلفتعلقداشتند، از منگرفت. به به ملیت ی دیگری نداشتند. آنها، تمام دوستانم، موافق جنگ نبودند... اما چاره ها برای متخصصان مهم اما اینحرف 32 جنگپیشآمد و راه فراری نبود.» ی علتجنگگرفته ای مطمئن، تصمیم خود را درباره نبود؛ آنها از فاصله ای. ناپذیری نفرتقبیله بودند: اجتناب در مسیر عدالت ،۱۹۹۲ سپتامبر ۳۰ ی من در مسیر عدالت جهانی در سفر غیرمنتظره
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2