وجویجهانی بهتر درجست 124 اینداشتجز اینکه منتظر فرصتی کشورهمسایه، بوسنی، بود. دادگاهچاره مناسببرایدستگیریمتهم باشد. دریافته بودیمکهکشاندن قدرتمندان به است. ایطولانی پای میز محاکمه بازی جنگ قومیتی از بوسنی بهکوزووکشیده شده بود؛ ایالتی با ۱۹۹۸ در سال تر در همانجا به آتشنفرت اکثریت آلبانیاییکه میلوشویچ یکدهه پیش سرعت به دامن زده بود. تقابل بین نیروهایصربو شورشیان آلبانیایی به ی پناهندگان سازی قومیگسترده تبدیل شد. این امر به خروجگسترده پاک ناتو با ۱۹۹۹ مارس ۲۴ ثباتی در کشورهای همسایه انجامید. در و بی مه ۲۷ آغاز حملات هوایی خود اقدام به بمباران نیروهای صربکرد. در خاطر آزار و دادستانکانادایی دادگاه، لوئیس آربور، میلوشویچ را به ۱۹۹۹ سرعت هایکوزوو به جنایت علیه بشریت متهمکرد (او به اذیت آلبانیایی ها بود. غرورش کیفرخواسترا تهیهکرده بود). این آغازِ افولِ رهبر صرب گدار به آب زد. کار دستشداد و سرانجام بی های ی جنگ های فزاینده دنبال شکست نظامی در کوزوو و هزینه به ایمواجهشد. درحرکتی هایسیاسیگسترده درپی،میلوشویچبا ناآرامی پی )Otpor!(مردمیعلیه ناسیونالیسمخودکامه،جنبشدانشجویی«اوتپور!» ایرا ترتیبداد وخواستار دموکراسیوحقوقبشرشد. اعتراضاتگسترده دنبالاتهام تقلبدر انتخابات طلسمجادوییپوپولیسمشکستهشده بود. به ی انفجار ، عصبانیت مردم به نقطه ۲۰۰۰ سپتامبر ۲۴ جمهوری ریاست صدها هزار نفر از مردم از سراسر صربستان به ۲۰۰۰ اکتبر ۵ رسید. در جای «اسلوبو! اسلوبو!»، شعاریکه روز ویتوس بلگراد آمدند. این بار به زدند: «کارشتمام است،کارش سر داده بودند، فریاد می ۱۹۸۹ مقدسدر
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2