وجویجهانی بهتر درجست 172 وگوی اجتماعی تبدیل شده بودند، درست مثل وقتی به جزئی از گفت خوردند، آخرین جوی موز می که آب شدند و درحالی که دور هم جمع می کشان کردند. نسل هایی را که شنیده بودند، با یکدیگر ردوبدل می شایعه وشویمغزی یرادیوییمحبوببرایشست هایبرنامه خوبیبه قابلیت به بردن مرز بین واقعیتو اخبار ساختگی، پی برده بودند. ها، برای ازبین توده عصر اخبار جعلیِ اینترنتی هنوز فرا نرسیده بود. رادیو هنوز بهترین سلاح ها بود. کردن توده برایگمراه ) تفاوتی وجود ندارد زیرا inyenzi ها ( ی میهنی رواندا و سوسک «بینجبهه ،۱۹۵۹ ایاکثریتدرسال اندکه پساز انقلابتوده ها پناهندگانی سوسک هنگامیکهسلطنتسقوطکرد وجمهوریدموکراتیکتأسیسشد، رواندا ی شد: همه تکرار می RTLM این موضوع دائماً در 19 را ترک کردند.» ی میهنی رواندا هستند و به تمام مشکلات های جبهه ها تروریست توتسی ایکه مکرراً مطرح باید از منظر هویت ملی نگریست. تنها روایت تاریخی ای بین ها و هوتوها؛ رابطه شد عبارت بود از تقابلی بنیادین بین توتسی می ای بار گونه ها را به کارانی متکبر و قربانیانی تحقیرشده: «توتسی جنایت آوردند که بدانند رئیس آنها هستند و صاحبِ اختیار کودکان هوتو.» می ها «هیچهوتویی با توتسی ۱۹۵۹ ی رادیویی، پیش از سال بنا بر این برنامه ها القا شده بودکه نبایدهمراه شد؛ اینکار ممنوع بود. به توتسی غذا نمی هم خواستیم با آنها ها غذا بخورند... دلیل این امر آن نبودکه ما نمی با هوتو ای داشتند، ما خیلی مزه خصوص وقتی غذاهای خوش غذا شویم. به هم غذا باشیم... هر اندازه همکه دوستداشتیم با آنها دوستداشتیم با آنها هم با ۱۹۹۳ درسال 20 ای نداشتزیرا اینکار ممنوع بود». غذا شویم، فایده هم
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2