وجویجهانی بهتر درجست 174 ای سوی آینده دم زمان آغاز است... هنگامیکه سپیده سر بزند، به سپیده بهتر رهسپار خواهیم شد. روزی فرا خواهد رسید که بتوانیم بگوییم: «در کشورهیچسوسکیوجود ندارد.» اصطلاحسوسکبرایهمیشه فراموش خواهد شد... این امر تنها زمانی ممکن خواهد بودکه با همان سرعت نیز 21 آنها را نابودکنیم. وقفه ادامه پیداکرد. مدت دو ماهکشتار بی بود. به ۱۹۹۴ ژوئن ۵ ، تاریخ آوریل ادامه داشت،کنار گذاشته بود و آشکارا ۶ بدگویی راکه تا RTLM بینیمکه کنیم، می ها بود. وقتی بهگذشته نگاه می خواستار نابودشدن توتسی ها مسیر را برای اینکشتار هموار کرده بود. با افزایش دیوسازی از توتسی رفتن شور و هیجان، مرز بین نفرتمفرطو خشونت افراطی در حال ازبین کشی، اکنون عامل فلاکتو بدبختیِ عنوان قربانیان نسل ها به بود. توتسی شدند؛ آنها اقلیتی «انتحاری» بودند که سرانجام به خود نیز شمرده می سرنوشتی دچار شده بودند که سزاوارشبودند. دانستند.» تر ازهوتوها می گفت: «آنهاهموارهخودرا باهوش مجریبرنامهمی ها و سایر «همین تکبر و تحقیرکردن دیگران باعث شده بود تا سوسک عاملان 22 هاییکه نابود شده بودند، به این رنج فراوان دچار شوند.» توتسی اینکشتارمسئولاقداماتشاننبودند.مسئولیتایناقداماتبا قربانیانیبود که این مصیبت را برایخود رقم زده بودند. اینک دیگر صرفاً آن نبود که با انتشار پیامی RTLM نقش محوریِ های ها را تجسم شر بخواند. در این زمان، در برنامه آمیز، توتسی تحریک شد و دستورات دقیق و روشنی برایکشتار در رادیویی از افراد نام برده می شد.کانتانوهابیمانا از مجریانمحبوبو پرحرارتی سراسرکشورصادر می
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2