وجویجهانی بهتر درجست 208 شدگان یکوچکی از رانده یحقوق بشر. اما با توجه به اینکه به حلقه درباره های شرقی در محیط فکری دانشگاهی غربی تعلق داشتیم، برخی شباهت ای از وگوهای ما هیچ نشانه فرهنگی بین ما وجود داشت. در گفت ها ها و عربستانی های دینیکه ویژگی اغلب روابط بین ایرانی داوری پیش گرایی گرایی و وهابیت ـــــ دو گونه از فرقه است، وجود نداشت. خمینی اند. آنها با تفکیکجهان به مؤمنان افکن شیعی و سنی ـــــ باورهایی تفرقه های الهیاتی اند و هر انحرافی از برساخته و کافران مروج نارواداری انگیز دانند. طرز تفکر نفرت پرستی شیطانی می ی خود را بت نظرانه تنگ ها در منطقه و فراسوی آن است. در جهانی آنها منشأ بسیاری از شرارت کردن با جریان پنجه نرم و سرعت در حال تغییر و مدام در حال دست که به ها با هیولاساختن آفرین انتقال ازسنتبه مدرنیته است، این نگرش اختلال سازی ترینقربانی ایندوگانه آورند. بزرگ از دیگران آرامشیروانیفراهممی اندکه از تکثر بیزار نیستند. واهی،سایر مسلمانانی از منظر نگاه فراگیرتر کسانیکه در برج عاج نشسته بودند، ایمان مطلق به ی لوحومتعصببود. اندیشمندانبرجسته هایافرادساده حقیقتازویژگی پرستیدیم تری برگزیده بودند؛ خداییکه ما می بینانه دوران ما باور روشن یِ اضطراب پسامدرن بود. فَوَران هیجان در مسلکانه گراییِ کلبی شک سمینارهایدانشگاهیبرسرمعنایضمنیویرانگر اصطلاحاتتخصصیِ درمانی نامه توان فرهنگ یِ نامفهوم را در بهترین حالت می گرایانه ضدذات وسطا که های فیلسوفان مَدرَسیِ قرون خواند؛ چیزی شبیه به بحث های الهیاتی را با دانش مفید اشتباه گرفته بودند. برخی از ما موشکافی گزیدند. شهیدان فکری بودند و باکمک واسازی، مرگی قهرمانانه را برمی یمطالعاتی عبدالله مانند من به بخشکوچکی از دانشتخصصی درحوزه
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2