وجویجهانی بهتر درجست 224 کرد. اهالی مسکو آن را دندان توجه می و نوزدهمیِ خیابان تورسکایا جلب خواندند. اندکی بعد، این دندان راکشیدند، هتل را خرابکردند پوسیده می جای آن، در مسکوِ دوران پساشوروی بنای مجللی بسازند: یادگاری تا به شده. ناپدیدشده از دورانی فراموش هایی طولانی وجود داشت. در خیابان، با تعدادی جای شهر صف در همه ایمنتظر ایستاده بودند. از دانشجویان افغان برخورد کردمکه در جلوِ مغازه وطنانشانبهمسکو آمده بودندتا دردانشگاه تحصیل آنهامانندبسیاریازهم کنند. پرسیدم: «اهلکجایید؟» جوابدادند: «کابل.» اید؟» چیزی درصفایستاده «برایخریدِ چه فروشند. اما چون صفطولانی است، حتماً چیز چیزی می دانیم چه «نمی خوبی است.» برای تعداد معدودی از کسانیکه پول خارجی داشتند، سالن غذاخوری های طولانی غذا ماندن از این صف هتل اینتوریست جایی برای دراَمان شد. بود. منوی رستوران بسیار چشمگیر بود و شامل غذاهای لذیذی می طورکه کدام از آنها موجود نبودند. همان مسئله این بودکه درواقع، هیچ مزه برای ناهار بودم، پیشخدمت با صبر های خوش مشغول بررسیگزینه که قلم وکاغذی در دست داشت، منتظر گرفتن سفارش بود. و درحالی شدم: «امروز بند مواجه می کردم، با این ترجیع اما هرچیزیکه انتخاب می ای بود مزه نداریم.» درواقع، تنها چیزیکه وجود داشت، سوپ آبکی و بی کردند ــ بورش درحقیقت، سوپ چغندر روسی که به نام برش ارائه می جای آنکه پیشخدمتدر همان ابتدا طعمی است. اما بنا به دلایلی، به خوش
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2