وجویجهانی بهتر درجست 262 سابقه و پیشرفت کنیم، در عصر رفاه بی می ما در جهان پسامدرن زندگی های متعددی وجود انداز امکان تصاعدی فناوری. در پیش روی ما چشم حال،طنز روزگار گنجید. بااین کدامدر تصوراتنیاکانماننمی داردکههیچ شدن در دریای ناامیدی هستیم و تدریج در حال غرق در این استکه به اند. های فراگیر فشار روانی، اضطرابو افسردگی ما را احاطهکرده بیماری ترین های بسیار متعددی داریم اما تنها سطحی از لحاظ الکترونیک، ارتباط کنیم، حتی در رابطه با خودمان. به ماکه به ارتباطات انسانی را تجربه می گویند که شادکامی ایم، می هایمان عادتکرده شدن سریع خواسته برآورده و کامیابی معجونی شیمیایی است مرکب از سروتونین و دوپامین، توان به شادی و سعادت توسین و اِندورفین. تنها با یک قرص می اُکسی هایما در زندگیندارد.چنین دستیافت.سعادتهیچارتباطیبا انتخاب یکوشش ی بحران روحانی عصر ماستکه بر نحوه کننده ذهنیتی منعکس برای بهترساختن اوضاع بشر، تأثیر عمیقی دارد. باری است. داروی تلخ و شیرین پوچیِ خودخواهانه بلای مصیبت دوستانه است. روح حقوق بشر، ضمن آن ازخودگذشتگیِ نوع شناختن و درک رنج دیگران، عبارت است از بازیابی اصالت رسمیت به یافتن خودمان.حقوقبشریعنیفهماینامرکه التیاممادرگرو کمکبه التیام عدالتی با همدلی و شفقتی حقیقی دیگران است. هنگامیکه در برابر بی دهیم، درواقع ناجی خودمان هستیم. حمایت و معنادار واکنش نشان می ایکه صرفاً در خدمت ایجاد حسخوب در فرد لفظی لیبرال وکنشگری توانند جایگزینکار و کوشش سختی باشند که برای کنشگر است، نمی انگیز هایشگفت ساختندنیاییبهترضروریاست.مهمنیستکهفناوری با چه سرعتی در حال پیشرفت است، مهم نیستکه از سر خودخواهی
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2