وجویجهانی بهتر درجست 288 های خود را ای مرفهکه فضیلت داشتکه چگونه جامعه به این فکر وامی که هنگام کند. درحالی نشین خیانت می کشد، به فقرای حاشیه به رخ می گذشتم، غرق وجوشلندن می های پرجنب بازگشتبه خانه از میانخیابان های جیمی بودم و به ناهمخوانی بین سربازی شجاع وکودکی در حرف بشر مدافع حقوق اندیشیدم. تصورم این بودکه من وکیل دیده می آسیب دنبال برقراریعدالتجهانی در مناطق وار به کیشوت هستم. دن المللی بین عدالتی فاحش در میان ی بی جنگی دورافتاده بودم. اما اکنون از مشاهده خودمان، در همین نزدیکی، بسیار سرخورده بودم. دادن بهخشونتجنسی افتادمکهچند دوباره به یاد مجمعجهانی برایپایان هایی کهکنفرانس ماه پیش برگزار شده بود. اسباب حیرت بودکه درحالی ها بر ابعاد هولناک شود، مدت یتجاوز در کنگو برگزار می چشمگیر درباره خشونتجنسی علیهکودکان در همینکشور سرپوشگذاشته شده بود. با ای منفی نیز دارد، با خودم فکر کردمکه نمایشعمومی فضیلتمندی جنبه سوءاستفاده از اندوه قربانیان آن را به ابزاری برای تبلیغ شخصی و ترفندی جای آنکه واقعاً دنبال اجرای عدالت باشند کنند، یعنی به سیاسی تبدیل می جا شک همه کنند. بی کنند و نقش بازی می تنها بر روی صحنه تظاهر می هاییخوبو بد،حتی عبارتی بهتر، نگرش آدم بد وخوبوجود دارد ــ یا به در میان افراد سرشناسجهان وجود دارد. اما به نظرم بسیار مضحکاست طلبان سیاسی و که فکر کنیم تثلیث نامقدس افراد بسیار ثروتمند، فرصت هنرمندان مطرح و شیککار درست را انجام خواهند داد و برای دستیابی به تغییراتیمعنادار ازخودگذشتگی نشانخواهند داد. توانستند ی روندصعودی ناامیدی، تنها چیزیکه تشنگان امید می در میانه ی شده های تکراری و مکرراً نقض بااطمینان روی آن حسابکنند وعده
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2