وجویجهانی بهتر درجست 50 یدورافتاده جمعشدند تا برای صورتخودجوشدر آن نقطه مادرانیکه به فرزندان خود سوگواریکنند، بعدها به مادران خاوران مشهور شدند. مانند مادران میدان مایو که در برابر حکومت نظامیان آرژانتین ایستادگیکردند، ی جنبشحقوق بشر مبدل شدند. مادریکه آنان نیز به نمادهای قهرمانانه دادن ندارد. او فرزندش را از دست داده است، دیگر چیزی برای ازدست تواند مانع او شود. اعضای هیئت چیز نمی خواستار عدالت است و هیچ جای آنکه های دار روانهکرده بودند، به مرگکه فرزندان آنان را به پای چوبه مجازاتشوند، پاداشگرفتند و وزیر دادگستریو قاضی دیوانعالیکشور ی مشهور ایران، هایده، ی این وقایع هولناک، خواننده شدند. در بحبوحه ی یأس و اندوه خواند: «روزهای روشن خداحافظ.» ابر تیره سوگوارانه می های شخصی ما ایران را احاطهکرده بود؛ این ابر بر تاریخ جهان و زندگی دار بر جایگذاشت. تأثیریعمیق و دامنه زندگی پس از مرگ پذیر بهائی ایران بیاید، ی آسیب ترسیدند بر سر جامعه ام می آنچه خانواده یافتن بود. خمینی نفرت شدیدی از بهائیان داشت. او در در حال تحقق نخستین روزهای انقلاب اعلامکردکه این اقلیتدینی درواقع یک«حزب ها برای نابودی اسلام درست ها و آمریکایی سیاسی» استکه انگلیسی او بهائیان را «جاسوسان» مرتد خواند و خواستار نابودی آنان 28 اند. کرده وضوح اعلام کرده بود که مجازات ارتداد، شد. رئیس دادگاه انقلاب به ای دینی،کشته شوند. مرگ است. قرار بود عزیزان ما با اجازه ی مراد داوودیکه استاد برجسته پدر دوستممرجان،علی ۱۹۷۹ نوامبر ۱۱ در زدن به پارکلاله رفت؛ فلسفه در دانشگاه تهران بود، طبق معمول برای قدم
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2