۲ وجوی عدالتجهانی در جست محاکمه و رنج جناب، مجبور به انجام آنکار بودم.» دادگاه در سکوتی سهمگین «عالی اش ها به متهم دوخته شده بود و منتظر کلمات بعدی فرورفت. تمام چشم شدم.» من همراه قربانیانکشته می بودند. «اگر امتناعکرده بودم، من هم به شنیدم. زبان ی انگلیسی شهادت او را با دو ثانیه تأخیر از گوشی می ترجمه هایشسرازیر محضاینکه اشک شدماما به صربی-کرواتیاورامتوجهنمی گفت: «ناراحتی من ناپذیر سخن می شد، دیگر به زبان متعالیِ اندوهِ تسلی خاطر همسرم و پسرم ناراحتمکه در آن زمان نُه برای خودم نیست، من به 1 ماه داشت.»
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2