85 درجستجوی عدالتجهانی هاینریش هیملر و جوزفگوبلز پیش از امضایکیفرخواست، خودکشی دست کردند. آنانکه غرورشان به ذلت تبدیل شده بود، با مجازاتخود به ترین ها،برجسته خودشانتوانستندازچنگعدالتبگریزند.دراینمحاکمه تر از متهم، هرمان گورینگ بود که از نظر نظامی تنها یک درجه پایین عنوان ارشدترین مقام ی یک مشهور بود. به هیتلر بود. او به زندانی شماره تواند با متفقین وارد مذاکره شود. اما رسمی آلمان، تصور او این بودکه می شد.گورینگ اش محاکمه می خاطر جرایم وحشیانه اکنون زندانی بود و به شخصیتی فرهمند بود و از اعمال خود پشیمان نبود. او برای توجیه رفتار دوستیِ آلمانی متوسل شد و سرسختانه از هیتلر و رایشدفاع خود به وطن دادگاه او را به مرگ محکومکرد. او که روزگاری ۱۹۴۶ اکتبر ۱ کرد. در اعتنا بود، اکنونکه با واقعیتسرنوشتخود مواجه سرد و بی فردی خون ، شبی ۱۹۴۶ اکتبر ۱۴ لرزید. در شده بود، در سلولش از ترس به خود می که قرار بود فردایش اعدام شود، با خوردن قرصسیانور خودکشیکرد. ی مقابل، آلبرت اشپِر، وزیر تسلیحاتو تولید نظامی، قرار داشت در نقطه کرد. او شهادت داد که که پشیمان بود و با رغبت به گناه خود اعتراف «هیتلر و فروپاشی نظام او موجب رنج و اندوه فراوان مردم آلمان شده پس از اینکه به بیستسال زندان محکوم شد،گفتکه با توجه به 8 است». اعتراف به سهمیکه در این جرایم داشته است، «شکایت از این مجازات پساز آزادی از زندان اشپانداوی برلیندرسال 9 بسیار مسخره خواهد بود». هایکار ، در خاطرات خود نوشتکه برای فجایعیکه در اردوگاه ۱۹۶۶ ایممکن نیست». اجباری به وقوع پیوسته است، «هیچعذرخواهی المللی دیگری، این بار برایشرق متفقین دادگاه نظامی بین ۱۹۴۶ در سال ی ژاپنی محاکمه رتبه تن از افسران عالی ۲۸ . دور، در توکیو تأسیسکردند
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2