درآمدی بر صلح جاودان کانت

17 ی مترجم ‌ دیباچه ی دکتری خود را ‌ ترین شاگرد و وصیّ یاسپرس، رساله ‌ هانس زانر، مهم این 20 زیرنظر یاسپرس نوشت. سویصلح ‌ راهکانت از جنگ به تحت عنوان کند، بازنمود سیستماتیک و ‌ رساله، برخلاف آنچه عنوان انگلیسی القا می هایی است ‌ ی استدلال ‌ یسیاسیکانت نیست، بلکه مجموعه ‌ انتقادی اندیشه ورزی ‌ ایکه او فلسفه ‌ ویژه،شیوه ‌ طورکلی، به ‌ یکانتبه ‌ یفلسفه ‌ یرابطه ‌ درباره ی بحث آزاد ‌ های سیاسی وی: «وحدت»یکه نتیجه ‌ کند، با برخی از ایده ‌ می »آمیز از بیرون است؛ تکیه بر ‌ جایوحدتیکهحاصلتحمیل«خشونت ‌ استبه جای اقتدار (اتوریته) و آزادی از «یوغ». ‌ عقل به قدر طالب «صلح جاودان» در ‌ از دید زانر، کانت فیلسوفی بود، همان ِ کانت بهترین ‌ ِ فلسفه. از نظر زانر، «به یک معنا سیاست ‌ سیاست،که در خود ِ اوست»، زیرا مضمون سیاست همان «ساختار اصلی ‌ ورزی ‌ ی فلسفه ‌ نمونه مخفیمتافیزیکاو ــ غلبه بر تنازع ــ است». در نتیجه،سیاستکانت، «الگوی ملموس و عینی متافیزیک اوست.» یکانت را سراسرْ سیاسی ‌ شاگرد دیگر یاسپرس، هانا آرنت، نیز فلسفه فقط چند ‌ نه ی سیاسی کانت ‌ گفتارهای فلسفه ‌ درس یافت. آرنت در ‌ درمی ی سیاسـیکانـت» بـه ‌ سـوی اندیشـه ‌ هایـی به ‌ ِ «تنـازع و وحـدت: راه ‌ جلـد اول آن بـا عنـوان فرعـی 20 چـاپ رسـیده اسـت: Saner, H. (1967) Kants Weg vom Krieg zum Frieden, Vol. 1: Widerstreit und Einheit: Wege zu Kants politischen Denken. Munich: R. Piper Verlag. منتشر شده است: ی سیاسیکانت: خاستگاه و تحول ‌ اندیشه ی انگلیسیکتاب با عنوان ‌ ترجمه Saner, H. (1973) Kant’s Political Thought: Its Origin and Development. Translated by Ashton, E. B. Chicago University Press.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2