22 ی مترجم دیباچه گمان، از آنگذشته، قصد کانت در گزینش این عنوان برای اثر خود، بی ) با اینعنواننیزهست: ۱۸۳۲-۱۷۴۷( ِمیبِنتام عنوانجستارجِر تلمیحیبه »؛ اثریکه ششسال پیش از جستار APlan for an Universal and Perpetual Peace« به چاپ رسیده است. بنتام در متن این اثر بارها تعبیر ۱۷۸۹ کانت، در سال 28 راکه در انگلیسی هم باری مذهبی دارد، بهکار گرفته است. Eternal Peace ، دین حضوری پررنگ دارد. فراموش نکنیمکه سوی صلح جاودان به در های اروپا، از جمله در قرن هجدهم، نبردهای مذهبی بخش مهمی از جنگ دیندر درونمرزهایعقلمحض کانت ۱۷۹۳ اند. دوسال پیشاز آندر بوده ی دینکه پل ریکور آن را جستاری را نوشت؛ اثری نقادانه و فلسفی درباره برانگیزش ِ مناقشه خواند.کانتدر آن اثر مهم در «هرمنوتیکفلسفی دین» می مانند در میان آثارش بهکار نحویگسترده وگوناگون و بی هم، زبان دینی را به گیرد. می ، از جمله در پی استدلال بر این دین در درون مرزهای عقل محض ِ جهانی بر ضرورت آن ی حکم نقد قوه رغم تأکید کانت در نکته استکه به جهانی اَعمال خیر ما نیز اهمیت دارد. دین افزون بر اخلاق، پیامدهای این بخشسومکتاب «پیروزی اصل خیر بر اصل شر و برپایی ملکوت/پادشاهی گیردکه «بنابراین خداوند بر روی زمین» عنوان دارد. او در پایان نتیجه می ای برای خود چنین استکار اصل خیر... در برپایی نیرو و ملکوت/پادشاهی ی قوانین ) بر پایه Community در درون نژاد انسان، در قالب یک جماعت ( ی آنصلحجاودان دارد، و تحتسلطه فضیلتکه پیروزی بر شرّ را اعلام می بنگرید به: 28 Conway, S. (1989) ‘Bentham on Peace and War’, Utilitas, 1(1), pp. 82-101.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2