جنگوصلح از دید کانت ترینِشرّهاست. از نظر مادی: ویرانی،خسارتاقتصادیِناشی از جنگعظیم افزایشمدام تسلیحاتدر زمانصلح و سنگینی ِبار استقراضپس از جنگ. ترین از نظر اخلاقی: «فساد اخلاقیات»، «نابودیهر آنچه خیر است»، «بزرگ بیند. با نگرانی از خطر بیرونی، توقعات مانع اخلاق». آزادی خود آسیب می شوند. دولت«دیگر پولندارد به معلمانلایقپرداخت ستیزانه توجیه می آزادی چیز به جنگ اختصاصداده شده است». کند چون همه نظر با آنچه در بالا آمد، گوید که به ولیکانتچیزی یکسره متفاوتهم می یابد. ناسازگار است. از ایستار فراخ تاریخی، او در جنگ غایتی طبیعی می ای استکه آدمیان را وا «جنگ با آنکه شرّی عظیم است، همچنین انگیزه دارد تا وضع طبیعی خام را با دولت مدنی جایگزینکنند.» و این حتی می یفرهنگکه نوع انسانهمچناندر آن قرار امروزه نیزصادق است: «درعرصه
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2