ایران فرهنگی

بﺎزﻧﻤﺎ ی ی ﺮانﯾا در ﻓ � یﻫﺎ ﻠﻢ ن ﯾا ﺮای | ﭘﺮو � ﺰ ﺟﺎﻫﺪ ۱۰٥ » ﺣﺴﻦ ﮐﭽﻞ « ض اﻧﺪ و ﻣﺎﻫﺮاﻧﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪە ی ب و آﻫﻨﮕن ض ی � ﺎﻧﮕﺮ � اﻧﺪ و ﺑ ﮏ اﺳﺖ. در � ﻠﻮر � ﺎﻧﻪ و ﻓﻮﻟ � در اﺳﺘﻔﺎدە از ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻋﺎﻣ � ﺖ ﺣﺎﺗ � ﺧﻼﻗ � ب � ﺎن ﺣﺎ � ن از ز ت ب واﺷﻨﮕن � ﺣﺎ ﻢ: �� ﺷﻨ » ﺴﺖ، � ش ﻧ � ن ﭼﺮاغ ﺧﺎﻣﻮ ی آﯾن ﺪە �� ت ﭼ � ف ﺧﻮف ﻣﺮگ ﻧﺪارد، ﻣﻘﺪر اﺳﺖ. ﺑﯿﻬﻮدە ﭘﺮوار ﺷﺪی، کﻤ ﺎی �� ﻗ � ت � ﺸ � ﺑﻮدی ﺑ ﺪ � ف ﺳﻔ ی ف ە اﺳﺖ ﮐﻔﻨﺖ، اﯾﻦ ﭘﻮﺳﺘن ی �� ﻣﺎﻧﺪی، ﭼﻪ پﺎ � ﺣﻨﺎ ﮏ � ــــﻎ از � ﺎن ﻣبﺎرک، دﻟﻢ ﺳﺨﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ، در �� ﺪ ﻗ � ف ، ﻋ ﺎی �� ﺴﺘﻪ، ﻗ � ن ، بﻪ ﺗﻮ اﻋﺘﻤﺎد ئ ﮔﻮش ﻣﻄﻤن ﮐﻨﻢ ﻫﻤﺼﺤبﺖ. ﭼﻮن ﻣﺠﻠﺲ، ﻣﺠﻠﺲ ﻪ اﺳﺖ ﭼﺸﻢ � ﺎن ﺳﺨﻦ وﻗﺖ ذﺑﺢ ﺗﻮ، ﭼﻪ ﺷب � ن اﺳﺖ و پﺎ ﺎی �� ﻗ ﺎی ﺗﻮ ﻫ بﻪ ﭼﺸﻢ ت م، ﻣﻬﺮاﻟنﺴﺎء، ذﺑﺢ ﺗﻮ ﺳﺨﺘﻪ ﺑﺮای ﻣﻦ. � ﻫﺎی دﺧ « و در » ﺳﻮﺗﻪ دﻻن « � � � ﺪ ﻇﺮوﻓ � ، ﻣﺠ ﺪ �� ﮔ » : ﻄﻮن ﮐﺮ ﺗﻮپ � ﭼﺸﻢ ﺷ ی ﻧﯿﻮﻣﺪ، ﺣﺎﺻﻞ � ف ﻫﻠﻮ ﺑﺮو ﺗﻮگﻠﻮﮔ ی ت ﻫﻤﭽن ﻢ، اﯾﻦ ﻣﺎل و ﻣﻨﺎل ﻣﻔی �� ﺗ ﻪ، آﻗﺎﻣﻮن ﻇﺮوف � ﻪ ﻋﻤﺮ ﺟﻮبﮔﺮد � ﻢ ﺟﻮب � ﺑﻮد ﺧﻮدﻣﻮن ﺷﺪ � � ، � � ﺪ ﻇﺮوف � آﻗﺎ ﻣﺠ ، ﺟﻮب � � ی زﻧﮓ زدە، ﺗﺎرزان � ، ﻣﯿﺦ زﻧﮓ زدە، زﻧﺠ � � ﮕﻪ � زﻧﮓ زدە، ﺳﺎﻋﺖ زﻧﮓ زدە، ﺣﻮاﺳﺘﻮ ﺟﻤﻊ ﮐﻦ ﺳﺎﻋﺖ زﻧﮓ زدە د � زﻧﮓ ﻧ زﻧﻪ ﭼﻮن زﻧگﺎﺷﻮ زدە !« اﺳﺘﻔﺎدە ﻠﻢ � ف در ﻓ ت اﯾﺮای ﻞ و ﺳﻨی � ت اﺻ �� از ﻣﻮﺳ � ی ﺣﺎﺗ ﻫﺎ ً� ن کﺎﻣ ی � ﻧ ﻪ � ﻣﻨﺤ ﻓﺮد ﺑﻮد. اﺳﺘﻔﺎدە ق آﻫﻨﮕﺴﺎزان و �� ی او از ﺻﺪا و ﻣﻮﺳ ﺧﻮاﻧﻨﺪگﺎن ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺰ � ض ، ﭘﺮو � ض ﻣﺜﻞ ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﻟﻄ ق اﯾﺮای �� ی ﻣﻮﺳ ض ﺣﻨﺎﻧﻪ، ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ � ض ادە، ﻣﺮﺗ ی � ض ﻋﻠ ی ﺎن، ﺣﺴن � ﻣﺸکﺎﺗ ﺎن و ﭘ �� ﺷﺠ ﺴﺎ �� ﻠﻢ � در ﻓ ﺎﻧﮕﺮ ﻋﺸﻖ و ﻋﻼﻗﻪ � ﻫﺎ، ﺑ ب ی ی ع � بﻪ اﯾﻦ ﻧ � ﺣﺎﺗ � ﺣﺪ و ﺣ ق ﺑﻮد �� ﻣﻮﺳ . ی بﺎ ﺪن بﻪ ﺳیﻨﻤﺎی � ﺎدی ﺑﺮای رﺳ � ، ﺗﻼش ز � ﺣﺎﺗ � ﻋ ﮑﺮد � ن ﮐﺮد. ﺳبﮏ و رو اﯾﺮای � و ﻣ � ﺎن ﺑﻮ � ﺖ، ﻟﺤﻦ، ﻟﻬﺠﻪ و ز �� ﻫ ﻪ � ً ﻣﻨﺤ � در ﺳیﻨﻤﺎی اﯾﺮان کﺎﻣ � ی ﺣﺎﺗ ﺳیﻨﻤﺎی ﻓﺮد ﺑﻮد، ﻫﺮﭼﻨﺪ وﺳنﺖ � بﻪ ﻋﻨﺎ � ﺣﺎﺗ � ﺪ و اﻓﺮا � ﺷﺪ گ � دﻟبﺴﺘ ، بﺎ � ﻫﺎی ﻣ ح � ﻋﺚ ﻃ � . ﻠﻤﺴﺎز ﺷﺪە اﺳﺖ � ﮑﺮد اﯾﻦ ﻓ � ﻧﻈﺮات اﻧﺘﻘﺎدی بﻪ رو ﺗﻮان بﺎ ﻣ ﻨﺘﻘﺪانِ ﻫﻢ � آﺛﺎر ﺣﺎﺗ ــــﺦ اﯾﺮان � ی او بﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺗﺎر ﮑﺮد ﺳیﻨﻤﺎی � ﺻﺪا ﺷﺪ و رو