ایران فرهنگی

گ � اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ ١١٢ از ﮔﻔﺘﻤﺎن �� ﻫﺎی ﻣﺴﻠﻂ روﺷﻨﻔﮑﺮی دﻫﻪ ی ﭼﻬﻞ و ﭘﻨﺠﺎە در اﯾﺮان، � ﮔﻔﺘﻤﺎن ﺑﻮ ن و ﻣبﺎرزە بﺎ ت ﺸن �� ی بﺎ ﺷﻌﺎر بﺎزﮔﺸﺖ بﻪ اﺻﺎﻟﺖ ﺧ ﮔﺮای ﻏﺮب ﮑﺮد در ﺗﻤﺎم ﻋﺮﺻﻪ � ﺑﻮد. اﯾﻦ رو گ � زد ن ﻣﺪرن دﻫﻪ � ﻫﺎی ﻫ ر ی ﭼﻬﻞ د ی اﺳﺖ ب و ﺷﻨﺎﺳﺎی ﺎی � اﯾﺮان ﻗﺎبﻞ رد ﺶ � و در ﻗﺎﻟﺐ ﮔﺮا ن � ی ﻣﺜﻞ ﻫ ﻫﺎی ﺳﻘﺎﺧﺎﻧﻪ ن ش و آﯾﯿی �� ت ﻧﻤﺎ ن ﻫﺎی ﺳﻨی � ﺎی ﻫ � ن و اﺣ ﻞ اﯾﺮای � ت اﺻ �� ای، ﻣﻮﺳ ﺎە � ﻪ و ﺳ �� ﻣﺜﻞ ﺗﻌ ش در ﻧﻘﺪ ﻣﺪرﻧیﺘﻪ �� بﺎزی بﻪ ﻋﻨﻮان ﮔﺮا ی ﻏﺮ ن ی � ب و ﻫ ی ح وﺟﻠﻮە � ب ﻣﻄ ف و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﻏﺮی � ت ﻧﺎﺗﯿﻮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫ � آﻟ ﮔﺮﺷ ﺪە اﺳﺖ . ﺶ بﻪ ﺷکﻞ � اﯾﻦ ﮔﺮا ﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت ﮔﺮﻓ � ﻠﻤﻔﺎر � در ﺳیﻨﻤﺎی اﯾﺮان از ﻓ ﺘﻪ ﻠﻢ � ﺗﺎ ﻓ ج � ﻫﺎی ﻣ ﻧﻮ ﮐﻪ ارزش � ب اﺳﺖ. در ﺣﺎ ﺎی � ن ﻗﺎبﻞ ارز ی � ﻧ ﻫﺎی ت ﺳﻨی ﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ � � � و ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ا ﻠﻢ � ی اﯾﺮان در ﻓ در � ﻫﺎی ﻓﺎر ﻗﺎﻟﺐ ﺟﻮاﻧﻤﺮدی، رﻓﯿﻖ بﺎزی، ﻧﺎﻣﻮس ﻣﺪرن گ � ت و ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ بﺎ زﻧﺪ ﭘﺮﺳی � ﺮ �� ﺗﺼ ﻠﻢ � ﺎری از ﻓ � ﺴ � ، ﺷﺪ ﻫﺎی ﮑﺮدی اﻧﺘﻘﺎدی ب � ن رو ی � ی ﻧ ج ﻧﻮی � ﻣ ﻪ ن ە ﮐﺮدن ی � ﺎﺳﺖ ﻣﺪرﻧ � ﺴﻢ داﺷتﻨﺪ و از ﺳ � ﺣﺮﮐﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ بﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺪرﻧ ﻠﻪ � ﺟﺎﻣﻌﻪ بﻪ وﺳ � ی ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺷﺎە بﻪ ﺷﺪت اﻧﺘﻘﺎد ﮐﺮدﻧﺪ . ﻠﻢ � در ﻓ ﺎوی، � ﻤ � ی و ﮐ ی ، ﺗﻘﻮای ﺎی � ﻤ � ی ، ﮐ ی ، رﻫﻨﻤﺎ، ﻣﻬﺮﺟﻮی ﻀﺎی � ﻫﺎی ﺑ ب وی گ � ﺑﯿﻬﻮد ی ﺧﻔﻘﺎن ﻣﻌﻨﺎی آورﺟﺎﻣﻌﻪ درﺣﺎل ﺗﺤﻮل وﻣﺪر ن ﺷﺪن ﺣﺲ � ف ﭼﻮن ﺻﺎدق ﺶ ﻫﻤﺴﻮ بﺎ روﺷﻨﻔﮑﺮای � ﻠﻤﺴﺎزان کﻢ و ﺑ � ﺷﻮد. اﯾﻦ ﻓ ت ، � ﺎ اﺣﺴﺎن ﻧﺮا � گﺎن � ﻮشﺷﺎ � ت ، دار ﻌی � ش � ﺖ، ﺟﻼل آل اﺣﻤﺪ، ﻋ � ﻫﺪا ﻠﻢ � در ﻓ ف ﻣﺪرﻧیﺘﻪ و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻏﺮب در � ی ات و ﻧﻘﺶ ﻣﻨ � ﻫﺎی ﺧﻮد بﻪ ﺗﺄﺛ ن ﻧﻈﺮ داﺷتﻨﺪ و بﻪ دﻧبﺎل ﻣﺪﯾﻨﻪ اﯾﺮای گ � ﺟﺎﻣﻌﻪ و زﻧﺪ ی ﻓﺎﺿﻠﻪ ای ﺑﺮا ی ﺖ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻮدﻧﺪ. اﯾﻦ ﻣﺪﯾﻨﻪ � ض بﺎ وﺿﻌ ی �� ﮕ � ﺟﺎ ی ﻓﺎﺿﻠﻪ ﺑﺮای ف ﻣﺜﻞ ﻠﻤﺴﺎزای � ف ﻣﺜﻞ ﺳپﻨﺘﺎ و رﻫﻨﻤﺎ، اﯾﺮان بﺎﺳﺘﺎن ﺑﻮد و ﺑﺮای ﻓ ﻠﻤﺴﺎزای � ﻓ ﺎوی، بﺎزﮔﺸﺖ بﻪ ﺳنﺖ � ﻤ � وﮐ � ﺣﺎﺗ ن ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﺮای � ﺖ ﺑﻮ �� ﻫﺎ و ﻫ ﺗﺎ ﺨﺘﻪ ﺑﻮد. � ن آﻣ ﺣﺪی بﺎ ﻧگﺎە دﯾی ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، ﺟﺴﺖ � وﻣ � ﺖ ﺑﻮ �� وﺟﻮ ﺑﺮای ﻫ گ � ﮋ � ازو �� ، بﻪ ﻋﻨﻮان ﻫﺎی ﺖ �� ح اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻫ � ج ﻧﻮ در اﯾﻦ دورە ﻣﻄ � بﺎرز ﺳیﻨﻤﺎی ﻣ ی ، ﻣﺘﺄﺛ ﺟﻮی ﺮ