ایران فرهنگی

۱۱۹ اﯾﺮان ﺴتﻨﺪ � آﻧﻬﺎ ﮐﻪ در وﻃﻦ ﻧ � گ ، وﻃﻦ � ﻓﺮﻫﻨ ن ﭘﻮر ی خ ﻏﻼﻣﺤﺴن � ﻣﺎﻫ ١ � ﻧ ن بﺎر در داﯾﺮە ی ﻧﺨﺴﺘن � داﻧﻢ ﭼﻪﮐ ﺎن از ﻣﻔﻬﻮم � ﺎت وز � ی ادﺑ » اﯾﺮان گ � ﻓﺮﻫﻨ « ﻢ ﻧﺠﺎت ��� ﺮ ﻧﮕ � ا � ﻧﻮﺷﺖ )و ﻧﻘﺶ ﻪ ﻣﺆﺛﺮش ﺑﺮ � بﺨﺶ بﻠ ای ﺎن وکﻠﻤﻪ، دﺳﺖ � ﺴﻨﺪگﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ بﻪ ز �� اﺗﺼﺎل ﻧ کﻢ در ﻃﻮل دوران ﮔ ﺬار ﺎن � از ز ﺎن( اﻣﺎ ﻣﻦ اﯾﻦ ﻣﻔﻬﻮم را از اﺣﺴﺎن � ف ی ﺎن ﮐﺸﻮر ﻣ � ﻣﺎدری بﻪ ز ﺎرﺷﺎﻃﺮ آﻣﻮﺧﺘﻢ � . ﺎرﺷﺎﻃﺮ ﺳﺎل � ﻫﺮ ﭼﻨﺪ اﺣﺴﺎن ن ی ﺴن � ﺶ اﯾﺮان را ﺗﺮکﮐﺮد اﻣﺎ ﺗﺎ وا � ﻫﺎ ﭘ ﮏ � دم ﻋﻤﺮش در ﺧﺪﻣﺖ وﻃﻦ ﺑﻮد. او از » وﻃﻦ دوگﺎﻧﻪ « ﻧﻮﺷﺖﮐﻪ از ﮏ � ﺸﻪ � ﺳﻮ ﺑ ﺶ � ﻫﺎ » ت داﺷﺘﻪ ﺶ رو بﻪ کﺎﺳی � از ﭼﻨﺪ ﻗﺮن ﭘ « و ن درﺧﺘﺎی ﻪ ﮐ » ب زﻏﺎل � ﺎری از آﻧﻬﺎ را ﺗ � ﺴ � ﺴﻞ � ﮔﺮان و ارە ی ﺗﺨﺘﻪ ﺳﺎزان ﺑﺮاﻧﺪاﺧﺘﻪ « ی ﮐﻪ بﺎرﻫﺎ ، ﺟﺎی » بﻪ ﺳﻢ اﺳبﺎن ﻣﻬﺎﺟﻤﺎن ﺗﺮک و ﺗﺎزی و ﺗﺎﺗﺎر ﮐﻮﻓﺘﻪ و بﺎز بﺎ ﺗﻦ ﻧﺎﺗﻮان بﻪ پﺎ ﺧﺎﺳﺘﻪ « ﮕﺮ وﻃ � اﺳﺖ، و از ﺳﻮی د ﻦ ﮐﻪ ﺳﺎل � دو گ � ن ﭼﻮن اﯾﻦ ﻣﺮد ﺧﺴﺘ ﻫﺎی ﺳﺎل ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺄﻣﻦ ﮐﺴﺎی ﻧﺎ پﺬﯾﺮ ی ﻓﺮﻫ ﺣﻮزە ﻨﮓ و ادب ﺷﺪ، ﻫﻤﺎن ﺟﺎی » ﻣﻌﻨﻮی ﮐﻪ در ﻣﻌﺮض آﻓﺎت ﺮاﻧﮕﺮ ﺣﻮادث در اﻣﺎن � ب د و � ﺴﺖ و ازﮔﺰﻧﺪ بﺎد و بﺎران و دﺳﺘ � ﻧ « ﺳﺖا . ١ . ن ی خ ﻏﻼﻣﺤﺴن � ﻣﺎﻫ ﭘﻮر روزﻧﺎﻣﻪ ﺴﻨﺪە �� ﻧگﺎر و ﻧ ی ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ داﺳﺘﺎن ﻫﺎی » ﮐﻪ � � اﻻ � ﺐ � ﺳ ﻓﺮوﺧﺖ « و » ﻣﺮا ﻫﻢ بﺎﮐﺒﻮﺗﺮﻫﺎ ﭘﺮ بﺪە « اﺳﺖ .