ایران فرهنگی

ﺮانﯾا گ � ﻓﺮﻫﻨ ، آﻧﻬﺎ ﮐﻪ در وﻃﻦ ﻧ � وﻃﻦ � ﺴتﻨﺪ | خ � ﻣﺎﻫ ﻏﻼﻣﺤﺴ ن ی ن ﭘﻮر ۱۲٥ بﻪ ﮐﺘﺎب » ن بﻪ وﻗﺖ وﻃﻦ ت ﻧﻮﺷن « ف )ﻟﻨﺪن، اچ اﻧﺪ اس، ﻠﻮﻓﺮ دُﻫی � از ﻧ ١٣٩٤ ( ﮐﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ از ﻣﺼﺎﺣبﻪ � ی کﺎﻣ ﻫﺎی اﯾ ﻦ ﻣﺤﻘﻖ و روزﻧﺎﻣﻪ ﺎر ﻧگ � ﺖ اﺳﺖ ﻣﺮاﺟﻌﻪ �� ﺴﻨﺪگﺎن در ﻏ �� بﺎ ﻧ ﮐﻨﻢ بﺎ ﻓﻬﺮﺳﺖ بﻠﻨﺪبﺎﻻی ن ت ن دﺳﺖ از ﻧﻮﺷن ی � ﺎ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻧ � ﺪ ﺧﻮدﺧﻮاﺳﺘﻪ � ن ﮐﻪ در ﺗبﻌ ﺴﻨﺪگﺎی �� ﻧ ﺪە � ﻧﮑﺸ اﻧﺪ . او در ﮔﻮﺷﻪ ﺪون �� ای از اﯾﻦ ﮐﺘﺎب و آﻧﺠﺎ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﻓ ﺴﻨﺪە �� ن ، ﻧ ﺗﻨکﺎﺑی � ، ﻦ آﻟﻤﺎن � ی ﻣﻬﺎﺟﺮ ﺳﺎ ﺴﺪ بﻪ ب �� ﻧ ش � ﺨ از دﻏﺪﻏﻪ ﺴﻨﺪە �� ﮏ ﻧ � ﻫﺎی � ﺪی اﺷﺎرە � ی ﺗبﻌ ﮐﻨﺪ. آﻧﺠﺎﮐﻪ ﺗﻨکﺎﺑ ف ﮔﻔﺘﻪ ی داﺳﺘﺎن ﻢ ﮐﺮدە � ﺶ ﺗﻘﺪ � ﺶ را بﻪ ﻓﺮزﻧﺪا � ﻫﺎ » ب بﻪ ی ﺗﺎ و ﺗﺮگﻞ و ﺴﺎ و �� ﭘ ب ﺪ ی � ﺪﮐﻪ ﺷﺎ � ﮐﯿﻮان. بﻪ اﯾﻦ اﻣ ﺗﺎ ﻗﺼﻪ ﺑﺮﮔﺮد �� ﻫﺎ را بﻪ اﻧگﻠ اﻧﺪ و ﺗﺮگﻞ ن ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ وﮐﯿﻮا ﺴﺎ بﻪ آﻟﻤﺎی �� ﺎ ﭘ � . ﺑﺘﻮاﻧﺪ بﺨﻮاﻧﺪ ن ﻫﻢ بﺨﻮا ﻧﺪ .« � ن دُﻫی ﺸﺎن � ﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪا � ﺎ اﯾﻦ ﻣﺸکﻞ اﻏﻠﺐ ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻧ � ﭘﺮﺳﺪ آ � ﻧ ﺪ � ﺴﻨﺪ؟ اﯾﻨﮑﻪ ﺷﺎ �� ن ﻣﺎدری ﺧﻮد بﺨﻮاﻧﻨﺪ و ﺑﻨ ی زﻣن � ﺎن � ﺗﻮاﻧﻨﺪ بﻪ ز ﺴﻨﺪە �� ﮕﺮ ﻧ � ﺴﻞ ازﻣﻬﺎﺟﺮانﮐﻪ بﮕﺬرد د � روزگﺎر اﯾﻦ ی ن اﯾﺮای ﺗبﺎری ﻧبﺎﺷﺪ ﺴﺪ؟ �� ﺑﻨ � ﮐﻪ بﻪ ﻓﺎر ﺴﻨﺪە �� ن ﻧ ی ﺑن گ � اﯾﻦ دوگﺎﻧ ی ﺮ اﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ��� ﻣﻬﺎﺟﺮ بﺎ ﻓﺮزﻧﺪش ﻧﺎ ﺮ اﺳﺖ بﺎ اﯾﻨﮑﻪ بﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ��� ن ﻧﺎ ی � ﺴﻞ ﺗﺎزە ﻧ � ﺎی � ﮐﻪ ﻣﻮاﺟﻬﻪ و درک دﻧ ﺎن � ﺎ ز � گ � ﻢ اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ � ﮐﻪ درک ﻣﺤﺪودﺗﺮی از ﻣﻔﺎﻫ � ﺴ � ﻣﻮاﺟﻬﻪ بﺎ دارد و � ﻓﺎر - ﻧﺪارد � ﺴﺎﮐﻪ ﻣﻄﻠﻘﺎ � ﭼﻪ - � ﺴﻨﺪە وﻣﺤ �� ﻂ را ﺑﺮای ﻧ � ش ا � ﻂ ن ی اﻣﻮی � ﭘ � اش دﺷﻮار ﮐﻨﺪ. ﻋﺎری از ﺧﺎﻃﺮە و ﻧﻮﺳﺘﺎﻟﮋی � ﺴ � . ﺪ ﻫﻤﻪ اﯾﻦ دل � ﺷﺎ ن ﻧﮕﺮای ﺎرﺷﺎﻃﺮ را � ن ﻫﻤﭽﻮن ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﺎی � ﺑﺮ ن د ﮐﻪ از ی � اﻧﮕ » گ � اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ « ﺴﻨﺪ �� ﺑﻨ ») وﻃﻦ دوگﺎﻧﻪ ی ﻣﺎ « ، اﯾﺮان � ﺷﻨﺎ � ی � ، پﺎﯾ ۷۴ ( ﺴﻨﺪە �� ی ﮐﻪ ﻧ ن ﺟﺎی ﻌی � � ﻞ بﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣ � ی آوارە ﻣ � ﺎن ﻣﺎدری را در آن � و ز ﺎبﺪ. ﻣﻬﻢ � ﻦ �� ﺗ ن اﺑﺰار اﺗﺼﺎل اﯾﻦ ﺟﻬﺎی اش کﻠﻤﻪ ﺖ � وﻇﺮﻓ گﺎﻧﻪ � ﺎن ﺑ � ن ی ﺎنﮐﺸﻮر ﻣ � ن اﺳﺖ. ﻫﻢ اوﮐﻪ بﺎ ﻫﺰارﺗﻮی ز ﺎی � ﻫﺎی ز ﺸﻪ ﮔﺮﻓﺘنﺶ � ف ﻗﺮار دارد. ر ت ف ﻣﺎﻧﺪن و ﺑﺮﮔﺸن ی ﻂ ﻣﻮﻗﺖ ﺑن � ش ا � اﺳﺖ، در