ایران فرهنگی

گ � اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ ١٣٤ � بﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ، ﻧ ف در اﯾﺮان بﺎ ﺴﺘﺎی � ﺴﻨﺪگﺎن اﻓﻐﺎ �� ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧ � ﺗﻮان ﻣﺪ و ﻫﻢ گ � ت ک ﻓﺮﻫﻨ � ت ﻣﺸ � ﺴ � وﺟﻮد گ � ی ، ﮔﺮﺳﻨ ن ، بﻪ درد ﺗﻨﻬﺎی ﺎی � ز کﺎری � ، ﺑ ﺖ ﻣﺒﺘﻼ ﻧﺒﻮدە �� ن ﻏ ی ﺎ ﻏﻢ ﺳﻨﮕن � و ﻧﻮﺳﺘﺎﻟﮋی بﻪ آ � اﻧﺪ. بﺎ ﻧگﺎ ﺛﺎ ش � ر ﻣﻨت � ی � ﺷﺪە در ﻃﻮل ﭼﻨﺪ ﺳﺎل اﺧ ﺴﻨﺪگﺎن �� ﺶ از ﻧ � ت ﺑ ﻢ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﺣی � ﺑیﻨ ض ﺑﻮدە و وﻃی � ض ﺑﻮ ی ی ، ﻧﻮﺳﺘﺎﻟﮋی و ﻣﻀﺎﻣن ی ﺗﻨﻬﺎی � ض ﻣﻬﺎﺟﺮ، درﮔ اﯾﺮای اﻧﺪ . ی ون ﻣﺮزﻫﺎ ﻣﻬﺠﻮرﺗﺮ از داﺳﺘﺎن اﺳﺖ � ﺷﻌﺮ در ﺑ � . ﺪ ﻣﻬﺪی ﻣﻮﺳﻮی ﺷﺎﻋﺮ اﺳﺖ � ﺳ ﺪ ﻣﻔﻬﻮم �� ﮔ » گ � اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ « ﺑﺮای ﻧﺠﺎت ﺷﺎﻋﺮ در ﺖ �� ﻏ ﺴﺖ: � ف ﻧ � ﻣﺎﻧﺪە کﺎ » ﻣﺴﺌﻠﻪ ت ﺎن اﺳﺖ. وﻗی � ﺴﺘﻪ بﻪ ز � ﺎر وا � ﺴ � ﺎت و ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺷﻌﺮ � ی ادﺑ � ﺴﻠﻂ ﻧﺪاﺷﺘﻪ بﺎﺷﺪ ﻧ � ﺎن دوم � ﺷﺎﻋﺮ بﻪ ز � ﺗﻮاﻧﺪ اﺛﺮ ﻗﺎبﻞ ﺗﻮﺟ ﺧﻠﻖ � ﮕﺮان ﻫﻢ ﻧ � ن ﺣﺎل از آﺛﺎر د ی ﮐﻨﺪ. در ﻋن ﻒ � ﺗﻮاﻧﺪ بﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﺎن ﻇﺮا ﺗﺮﺟﻤﻪ � ﺎن ﺗﺮﺟﻤﻪ، ﺧﺼﻮﺻﺎ �� ب د، ﭼﻮن در ﺟ � ن ﻟﺬت ﺑ ﺎی � ز ﻌﺮ ب ی ﺷ ﺨﺶ � ف ی ﺎدی از ﻣﻔﻬﻮم از ﺑن � ز ﺎن دوم ﺗبﺤﺮ � ﺮﻫﻢ بﺨﻮاﻫﺪ ﺧﻮدش بﻪ ز � رود. ا ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻟﺬت بﻼواﺳﻄﻪ � ﺪا ﮐﻨﺪ بﻪ ﺷک � ﭘ ﻪ ﮐ �� ی آن را ﺗﺠ ن ی ی � ﻨﺪ، ﭼ � ن دە ﺗﺎ پﺎﻧﺰدە ﺳﺎل زﻣﺎن ی ﺑن ﺑﺮد. « بﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺎزﻣﻨﺪ � ﺎن، ﻧ � ن ی ﺎن ﮐﺸﻮر ﻣ � ب بﻪ ز ی ﻣﻮﺳﻮی ﺑﺮای ﺧﻠﻖ اﺛﺮ ادی � ﺎن دوم ﻫﺴت � ﺴﺖ در ز � ز ﻢ: » ن ت ﺗﻮ دە ﺗﺎ پﺎﻧﺰدە ﺳﺎل ﻧﺘﻮای وﻗی � ﻌﺘﺎ � ﻃﺒ � ﺎ آﺛﺎریﮐﻪ ﺧﻠﻖ � ن اﺛﺮی ﺧﻠﻖﮐی ﺎن ﻣﺎدری بﺎﺷﺪ و آن اﺛﺮ د � ن بﻪ ز ﮐی ر ﮐﺸﻮر ﻣﺤﻞ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﺗﻮ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻧﺪاﺷﺘﻪ بﺎﺷﺪ آﻧﻮﻗﺖ اﺳﺖﮐﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺎدی ﻧﺪارد. � ﺮد ز � کﺎر گ � بﺎی اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ � ز « از او درﻣﻮرد ارﺗبﺎط بﺎ ﻣﺨ ﺎﻃﺐ � ﻓﺎر ﺎن درﮐﺸﻮر ﻣ � ز � ﺎن � ن ی � . ﭘﺮﺳﻢ ﮏﮐﺸﻮر ﺑ � ﺪ ﻣﮕﺮ در �� ﮔ گﺎﻧﻪ � � ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ را ﺎت ﻋﻼﻗﻪ � ﺗﻮان ﺷﻨﺎﺧﺖ ﮐﻪ بﻪ ادﺑ ﻣﻨﺪ بﺎﺷﻨﺪ؟ » ﻓﺮض ﺎت ﻋﻼﻗﻪ � ﮏ ﻋﺪە بﻪ ادﺑ � ﺪ � ﮐﻨ � ﻣﻨﺪ بﺎﺷﻨﺪ، ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮﺷﺎن بﻪ ﺷﻌﺮﮔﺮا ﺶ ﮏ ﻋﺪە ﻫﻢ بﻪ ﺷﻌﺮ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ بﺎﺷﻨﺪ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮﺷﺎن بﻪ � ی م ﮐﻪ � دارﻧﺪ؟ ﮔ ﺶ دارﻧﺪ؟ ب � ﻓﻀﺎی کﺎر ﻣﻦ ﮔﺮا ﻪ ﻧﻈﺮم ﺑﻬﺮە در � ی ی از ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣ � ﮔ