ایران فرهنگی

ﺮانﯾا گ � ﻓﺮﻫﻨ ، آﻧﻬﺎ ﮐﻪ در وﻃﻦ ﻧ � وﻃﻦ � ﺴتﻨﺪ | خ � ﻣﺎﻫ ﻏﻼﻣﺤﺴ ن ی ن ﭘﻮر ۱۳٥ ﺮ وﺻﺪا ﻫﺴتﻨﺪ �� ت ، ﺗﺌﺎﺗﺮ و ﺳیﻨﻤﺎ ﮐﻪ از ﺟنﺲ ﺗﺼ �� ی ﻣﺜﻞ ﻣﻮﺳ ن ﻫﺎئ � ﻫ ﺮد بﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﻗﻮی � کﺎر ﺗﺮی دارد اﻣﺎ در ﺣﻮزە ً در � ﺎت و ﺷﻌﺮ ﻣﺜ � ی ادﺑ ﺷﯿﻮە ﺎن � ی ﭼﻮن ز � ی کﺎر ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﻨﺎ گ � ﮋ � ی و و ﮔﺮای ﻫﺎی ﺑﻮ ﺪ �� ﺗﺄ � � � ﮐﻨﺪ ﭼﻨﺪان بﻪ کﺎر ﻧ ﺪ � آ .« ﻢ � ﻢ و ﭼﻪ ﻧﺨﻮاﻫ � در اﻧﺘﻬﺎ، ﭼﻪ بﺨﻮاﻫ » ﺎت ﻣﻬﺎﺟﺮت � ادﺑ « وﺟﻮد دارد. ﺴﻨﺪە وﻃﻦ ﺧﻮد را بﺎ ﺧﻮد بﻪ ﻫﺮﮐﺠﺎ �� ت اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻋﺮ و ﻧ ﺎی � اﯾﻦ ادﺑ � ﮐﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﺮد و ﻣﻬﻢ گ � ﮋ � ﻦ و �� ﺗ ﺴﻮری اﺳﺖ. اﻣﺎ � ی از ﺧﻮدﺳﺎ اش رﻫﺎی ﺴﻨﺪە �� ﻧ ی ﮐﻪ بﻪ ی اﺳﺖ. او بﻪ ﻓﻀﺎی ی ﻧﻮﺳﺘﺎﻟﮋی و ﺗﻨﻬﺎی � ی ﻣﻬﺎﺟﺮ درﮔ ﮏ بﺎر � � ف ە در آن اﻓﺘﺎدە ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارد. اﺣﺴﺎس ﻧﺎﻫﻤﮕﻮی ﮐﻨﺪ و ﺗ ﺪ � ﺎ � ﺎ ﺑ ﺎﻣﻮزد بﺨﺶ � ﺎن را ﺑ � ن ی ﺎن ﮐﺸﻮر ﻣ � ز ی از ﺧﻮد را گﻢ ﮐﺮدە اﺳﺖ. ﻫﺎی