ایران فرهنگی

� ﻧﻈﺮﺧﻮا � ﺎ � و آ گ � و ﻫﻤبﺴﺘ ۱٥۹ ﺴﺖ. ﺧﺎﻧﻮادە � ﮕﺮی ﻧ � ﻪ د � ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻋﻠ گ � ی ﮐﻪ در ﺧﺎرج از اﯾﺮان زﻧﺪ ﻫﺎی � ﺎن � ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ بﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ز � ن ﻫﺎی اﯾﺮای ن آﻣﻮزاﻧﻨﺪ. ﻣﺎدران و پﺪرای ی ، ﻻﻻی � ﮐﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺷﻔﺎ ﻫﺎ، ﻗﺼﻪ ﺴﻞ � ﻫﺎ و آوازﻫﺎ را بﻪ ﻨﺘﻘﻞ ﺪ ﻣ ﻫﺎی بﻌ � ﮐﻨﻨﺪ. پﺎﺳﺪاران ﺳنﺖ ن ی ﻫﺎ و آﯾن ن ﻫﺎ و ﺻﻨﺎﯾﻊ وﮐﺴﺐ وکﺎرﻫﺎی � ﻫﺎ، ﻫ ن در زﻣﺮە ی � ن ﻧ ت اﯾﺮای ﺳﻨی اﻧﺪ. ی اﯾﻨﺎن ﺎن ﻣﺘﻮن ﻣﮑﺘﻮب، � و اﻣﺎ در ﻣ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ � ﺪ اﺻ � ب ﺗﺮد ی � ﻦ ﺳﻨﺪ ﻫ �� ﺗ ﺖ � ﭼﺸﻤﻪ � ﺎن اﺳﺖ ﭼﺮا ﮐﻪ ﻣﺎ را بﻪ � اﯾﺮاﻧ � ﻣ ی و � ﻦ، اﺳﺎﻃ � ﻫﺎی آﻏﺎز ﮐهﻦ اﻟگﻮﻫﺎی � ﻣﺎن ﭘﯿﻮﻧﺪ � از اﯾﺮان � دﻫﺪ. ﻣﻔهﻮ ﻨﺪ ﮐﻪ زﻣﺎن و �� آﻓ ﺎل اﺳﺖ. از اﯾﻦ � ﻣکﺎن در آن ﺳ ی اﺳﺖ و در ﻣﺤﺪودە � رو ﻧﺎﻣ ــــﺦ � ی ﻫﯿﭻ ﺗﺎر � ی ﻣﺤﺼﻮر ﻧ ﺎی � و ﺟﻐﺮاﻓ ق ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﮐﻪ � ش و اﺧﻼ � ﻣﺎﻧﺪ. ﻧﻈﺎم ارز ﺸﮕﺮ ﺧﺮد و ﻣﺪاراﺳﺖ، زوال � ﺳﺘﺎ ﻧﺎپﺬﯾﺮ اﺳﺖ. اوﺳﺘﺎ ف اﺳﺖ و اﺛﺮ ف از ﺟﻤﻠﻪ آﺛﺎر ﻣهﻢ ﻓﺮﻫﻨﮓ اﯾﺮای ی � ﻧ ﺪار آن در ز � پﺎ گ � ﻧﺪ ﺎن ﻣﺎﻧﺪگﺎر اﺳﺖ. درون � اﯾﺮاﻧ � ﻓﺮدی و ﺟﻤ ﻪ � ﻣﺎ و بﺪی، اﻫ �� ب د ﻧ � ی ﻧ ﻮرا ن ﺳﻪ آﻣﻮزە ی � ﻤﻦ و ﻧ �� و اﻫ ﮏ � ﮏ وﮐﺮدار ﻧ � ﮏ، ﮔﻔﺘﺎر ﻧ � ﺎدﯾﻦ ﭘﻨﺪار ﻧ � ی ﺑن ﺖ اﺳﺖ. � ث � ی اث ﻣﻌﻨﻮی � ث از ﻣ � اﻣﺮوزە بﺨ گﻠﺴﺘﺎن ﺳﻌﺪی ﮐﻪ ﻗﺮن ﺪە � ﺎن ﺑﻮدە ﭼﮑ � ش اﯾﺮاﻧ � ﻫﺎ ﮐﺘﺎب آﻣﻮز ای از ﻦ درس ﻢﻣه �� ﺗ ﺎ � ف اﺳﺖ. بﻪ دور از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اﻓﺮاط ت ﻫﻤگﺎی ﺴی �� ﻫﺎی ﻫﻤ ف ﺣﺎل ﻫﻤﻪ ی ف ادﯾبﺎﻧﻪ و در ﻋن ﺎی � ﻂ، بﺎ ز �� ﺗﻔ ﻓهﻢ، ﺳﻌﺪی ﺧﻼﺻﻪ ای از ﻓﻠﺴﻔﻪ را در ﻗﺎﻟﺐ � ﺎ � ت و ﺳ � ، اﺧﻼ � ﻓﺮدی و اﺟﺘﻤﺎ گ � ی زﻧﺪ ﺖ � ﺣکﺎ � ﺎن � ن آﻟﻮد ﺑ ن � ﻦ وگﺎە ﻃ � ی ی ﺷ ﻫﺎی ﮐﻨﺪ. آﻧﭽﻪ ازﻗﻠﻢ ﺳﻌﺪی ﺑ ﺮکﺎﻏﺬ آﻣﺪە ﺣ اﺳﺖ و آﻣﻮزە � ﺎﺻﻞ ﺧﺮد ﺟﻤ ﺸﻪ . � ی ﺑﺮای ﻫﻤ ﻫﺎی ت � ــــﺦ ﺑﯿه � ﺗﺎر � � ﮕﺮ از ﻣﺘﻮن ﻣﺎﻧﺪگﺎر ﻣﺎﺳﺖ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ بﺎبﺖ ﻧ � د �� درﺧﺸﺎن ا ی از ﻘﺖ و بﻪ دﺳﺖ دادن اﻟگﻮی � ﻪ بﺎبﺖ پﺎﺳﺪاری از ﺣﻘ � ش بﻠ ب ﻧگﺎە دﻗﯿﻖ، ی � ﺸﺎن � ق � ﻏﺮض و ﺷﻔﯿﻖ بﻪ روزگﺎر. ﺑﯿه دﻫﺪ ﮐ ن ت ﻪ ﻧﻮﺷن بﻪ ﻓﺮﻣﻮ � ﻓﺎ � ﮕﺮﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ � ف د �� ﺗﺎر � دە ﻧبﺎﺷﺪ ﻫﻢ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ. ﺗﺎر ﮐﻪ � � آﯾﻨﻪ ﻤﺎن. � ف ﮔﻮی ﺣﺎ ی � ی روزگﺎر بﺎﺷﺪ و ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺠ