ایران فرهنگی

� ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮان از » ﻣﺘﻮن ﻣﻌ � ﺎر « ﺳﺨﻦﮔﻔﺖ؟ | یﻣﻬﺪ � � ﺧﻠ ۲۳۱ بﺎ ﺶ � زا ﻣﻔﻬﻮم ﻦ �� ﻧ ﺎت، � ادﺑ » ﺪ � ﺗﻘﻠ « از ﻌﺖ � ﻃﺒ را بﻪ ﭼﺸﻢ ﺪە ا � ای خ � ﻣنﺴ ﺴتﻨﺪ �� ﻧﮕ و ﺎر � ﻋ ب ادی ﻫﺮ اﺛﺮی را بﺎ ن ان ی � ﻣ ﺷﻮرش آن ﺮ ﺑ ﻗﻮاﻋﺪ ﻌﺖ � ﻃﺒ و ﺸﺨﺺ � آن در ّﺖ � ﺧﻼﻗ � . ﺳﻨﺠﻨﺪ از ﮏ � ﺳﻮ ﭼﻪ آن ﺪ ﻗﻮاﻋ �� ﻃﺒ ادب ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ � ﺷﺪ اﻋﺘبﺎر ﺧﻮد را از دﺳﺖ داد و از ﺳﻮی ﮕﺮ، د � ﺎج � اﺣﺘ بﻪ ن ﻣبﺎی ﺪی � ﺟﺪ ﺑﺮای ارزش داوری، بﻪ ﺶ � زا و بﺎﻟﺶ ایﺘﻪرﺷ بﺎ ﻋﻨﻮان » ﮏ � اﺳتﺘ « ﺎ � � بﺎﺷﻨﺎ � ز ﺪ. � اﻧﺠﺎﻣ ن ﻌی � ن ﻣﻨﺪی � ﻫ بﻪ ﻗﺎﻋﺪە ﺰی �� ﮔ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ � ، ﺷﺪ اﻣﺎ ﭼﻨﺎن ﻫﻢ ی بﺎی � ز ت ﻠی � ﻓﻀ بﻪ ﺷﻤﺎر � رﻓﺖ ﮐﻪ ﺺ � ﺸﺨ � و ﻓﻬﻢ آن بﻪ وﺿﻊ و وﺟﻮدِ ﻗﻮاﻋﺪ و ی ﺎرﻫﺎی � ﻣﻌ گ � ﺴﺘ � داﺷﺖ وﮔﺮﻧﻪ زﺷﺖ از بﺎ � ز ن بﺎزﺷﻨﺎﺧﺘی � ﻧ ﺷﺪ. ﻤﺎﻧﻮﺋﻞ � ا کﺎﻧﺖ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ از ﻠﺴﻮﻓﺎنِ � ﻓ آﻣﺪ � � ﻋ ن روﺷی ب ﺎی � ﮐﻪ از ﺸگﺎﻣﺎن � ﭘ ﺸﻪ � اﻧﺪ ی ﮏ � اﺳتﺘ اﺳﺖ. � گ � دوگﺎﻧ ﺶ � ﭘ ﮔﻔﺘﻪ ر د ﮑﺮد � رو بﻪ ی ﻣﺴﺌﻠﻪ » اﺛﺮ ﺎر � ﻣﻌ « و داوری ﺎرە � ی در ارزش ی بﺎی � ز ت ﺷﻨﺎﺧی آن در کﺎﻧﺖ بﻪ ب ﺧﻮی ﺎن � ﻧﻤﺎ اﺳﺖ. کﺎﻧﺖ ﺴﻨﺪە �� ﻧ ی ﻪ � ﺎ � ای ﺟﺴﺘﺎر در ﺦ پﺎﺳ بﻪ ﭘﺮﺳﺶ از ﻣﻌﻨﺎی ن روﺷی ب ﺎی � اﺳﺖ. ﺪە � ا ی ﻣﺮﮐﺰی اﯾﻦ ﺟﺴﺘﺎر در ﻤﺎنﻫ دو ﺳﻄﺮ ﻧﺨﺴﺖ آن ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪە اﺳﺖ: » روﺷﻦ ﻧﮕﺮی، ﺧﺮوج � آد اﺳﺖ از ن � ﻧﺎبﺎﻟ بﻪ ی � ﺗﻘﺼ � ن ت ﺸن �� ﺧ ﺧﻮد. و ن ، � ﻧﺎبﺎﻟ ن ﻧﺎﺗﻮای ر د بﻪ کﺎر ف ت ﮔﺮﻓن ﻓﻬﻢ ن ت ﺸن �� ﺧ اﺳﺖ بﺪون ﺖ � ﻫﺪا ﮕﺮی. � د « ١ ﻧﻮﺷﺘﻪ ی کﺎﻧﺖ ای ﺣﻤﺎﺳﻪ ف ﻓﻠ � ﺴ ﻪ � ﻋﻠ ﺪ � ﺗﻘﻠ و ی ﺳنﺖ ﮔﺮای و در ﺶ � ﺳﺘﺎ یآزاد ﻓﺮدی و اﺳﺘﻘﻼل رأی در وﺿﻊ ﻗﻮاﻋﺪ ﻗﻀﺎوت و ﺪن � ﺸ � اﻧﺪ اﺳﺖ. در � ﻋ او ﭼﻨﺎن ﻫﻢ آﺛﺎری را ﺴﺘﻪ � ی ﺷﺎ ﻣﺸﻖ � ی ی � ﮔ و ﮔﺮﺗﻪ ﺑﺮداری � ﻤﺮدﻧﺪ ﺷ ﮐﻪ از ﻋﻤﻖ و گ � ﺪ � ﭽ � ﭘ ﻻزم ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ ﺎ � از ﻣﻨﻈﺮ ﺧﻮاﻧﻨﺪگﺎن ﺎم،ﻋ بﻪ ﻞ � دﻟ ﺖ � اﻫﻤ گ � ﻓﺮﻫﻨ کﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪﺷﺎن، در ﺧﻮر ﻞ � ﺗﺤﻠ و ﻞ � ﺗﺄو ﺪە � د � . ﺷﺪﻧﺪ اﻣﺎ � ﮐ ﭼﻮن کﺎﻧﺖ از اﯾﻦ اﺻﻞ ﻣﻘﺒﻮل زﻣﺎﻧﻪ روی ﺖ ﺑﺮﺗﺎﻓ و ١ . ﻤﺎﻧﻮﺋﻞ � ا کﺎﻧﺖ، » روﺷﻦ ﻧﮕﺮی ﺴﺖ؟ � ﭼ « در : ارﻫﺎرد بﺎر ) ﮔﺮدآورﻧﺪە ( ، روﺷﻦ ﻧﮕﺮی ﺴﺖ، � ﭼ ن روﺷی ب ﺎی � ﺴﺖ؟ � ﭼ ﻪ �� ﻧﻈ ﻫﺎ و ﻒ �� ﺗﻌ ﻫﺎ، ﺗﺮﺟﻤﻪ ی ی وس � ﺳ ﻦ، � آر ﺗﻬﺮان، ﺎە، � آ ۱۳۸۶ ، ص . ۳۳