ایران فرهنگی

� ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮان از » ﻣﺘﻮن ﻣﻌ � ﺎر « ﺳﺨﻦﮔﻔﺖ؟ | یﻣﻬﺪ � � ﺧﻠ ۲۳۷ ﺑﺮ اﯾﻦ روی، ﺪ � بﺎ ﻪ �� ﻫﺎی ﺳ � ب ﻓﺮاادی ی ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺖ � ش وﻋ � ﻣ ن ی ﺗﻌﯿن » ن ت ﻣن ﺎر � ﻣﻌ « را ن ی � ﻧ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ و ﺎﻫﺎﻧﻪ � ﺧﻮدآ و ﻣﺴﺌﻮﻻﻧﻪ، ی � ﺗﺄﺛ ن ﻣ بﺎی و ﻣﻨﺎﻗﺸﺎت در اﯾﻦ بﺎرە را ﺑﺮ ﻧﮕﺮش ق � اﺧﻼ و ﮐنﺶ � ﺎ � ﺳ ﺪە � ﻧﺎد و ن ی � ﻧﺎﭼ ﻧﮕﺮﻓﺖ. ﺣﺎل بﻪ اغ � » ن ت ﻣن ﺎر � ﻣﻌ « در ﺎقﺳ � ﻓﺮﻫﻨﮓ اﯾﺮان ﻢ. � ﺑﺮو ﺎرﺳﺎزی � ﻣﻌ و ن ت ﻣن ﺎر � ﻣﻌ ﭼﻪ بﻪ ﺷکﻞ ن ﯾﻮﻧﺎی - � رو ﺎ � بﻪ ﺷکﻞ ی ﺎی � ارو ،آن و ﭼﻪ بﺎ بﺎر ب ﻣﺬﻫی و ﭼﻪ ﺎ ب ﺮد � کﺎر اﯾﻦ � ن ﺟﻬﺎی ﻣﺪرن آن، اﻏﻠﺐ ﻣﺴﺌﻠﻪ و ﻓﺮاﯾﻨﺪی » ﻧﻬﺎد « ی اﺳﺖ . اﯾﻦ اﻗﺘﺪار ﻧﻬﺎدﻫﺎ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺸﺘﻮاﻧﻪ � ی اﻋﺘبﺎر ﺖ � ﺎر � ﻣﻌ اﺛﺮی ﻗﺮار � . ی د � ﮔ بﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ، در روزگﺎر ﺸﺎﻣﺪرنِ � ﭘ ﺎن � ز � ، ﻓﺎر ﻧﺎم ﺑﺮدن از ی دﺳﺘﻪ � ﺧﺎ ﮐﺘﺎب در ﻫﺮ رﺷﺘﻪ بﻪ ﻋﻨﻮان » ﻣﺘﻮن � اﺳﺎ « ، ﺎزی � اﻣﺘ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﺮ ﻪ � یپﺎ اﺻﻮل و ﻗﻮاﻋﺪی ﻧﺎﻧﻮﺷﺘﻪ و بﻪ ت ﺻﻮری � ی رﺳ � ﻏ و ﺷ � ﻔﺎ بﻪ ب ﮐﺘﺎی دادە � ، ﺷﻮد و در ﺠﻪ � ﻧت ً� ﻣﺜ ﺗﻌﺪاد ﻫﺎ آن ن ی � ﻧ ﺖ � ﻣﺤﺪود ﻔﺖﺳ و ت ﺳ ﺨی ﻧﺪاﺷﺖ. در ﻣﻮاردی ﺎر، � ﺴ � » � اﺳﺎ « � ن ت ﺴن � دا ﮏ � ن ت ﻣن ز ا ﻒ �� ﺗﻌ و ف � ﺗﻌﺎر ب ﺳﻮد ی و ﺛﻤﺮ ﻓﺮاﺗﺮ � ﻧ رود، اﻗبﺎل ﺟﺪی، اﺳﺘ ﻘبﺎل � ﻋﻤﻮ و ن ە ی � اﻧﮕ ی ﻓﻬﻢ و ﻧﻘﺪش را � ﺑﺮﻧ ن د. ی � اﻧﮕ اﯾﻦ اﻣﺮ ت � ﺸ � ﺑ در ی ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی رخ � دﻫﺪ ﮐﻪ ﺎت � ﺣ � �� ﺗﺎر ﻫﺎ آن ت � ﺸ � ﺑ در ﻪ � ی ﺣﺎﺷ ﻧﻬﺎدﻫﺎی � رﺳ �� ﺗﻌﻠ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﻠﺴﻔﻪ و ﺣکﻤﺖ ا .� ﺳﻼ ﺑﺮ ﺧﻼف ﺎ، � ارو ﻢ � ﺗﻌﻠ ف � ﻓﻠﺴ در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم و از ﺟﻤﻠﻪ در اﯾﺮان ﻏﻠﺐا بﻪ ت ﺻﻮری � ی رﺳ � ﻏ و در ﮐﻨﺞ و � ﮐﻨﺎر ﻧﻈﺎم ش � آﻣﻮز ﻢ � ﺣﺎ ﺻﻮرت � ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ . بﻪ ﻋبﺎرت ﮕﺮ، � د ﻢ � ﺗﻌﻠ ف � ﻓﻠﺴ بﻪ ی ﻣﻌﻨﺎی ﻪﮐ در ﯾﻮﻧﺎن و روم و ﺎی � ارو ﻗﺮون � وﺳ � ﻢ � ، ﺷﻨﺎﺳ ﻫﺮﮔﺰ در اﯾﺮان » ﻧﻬﺎدﯾﻨﻪ « ﻧﺒﻮدە اﺳﺖ . در ﺠﻪ، � ﻧت ﺎری � ﺴ � از ﻣﺘﻮن ﻣﻬﻢ رﺷﺘﻪ ی ﻫﺎی ﭼﻮن ﻓﻠﺴﻔﻪ ر د ﭼﺎرﭼﻮب ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ی � در ﻣﺪرﺳﻪ ﻫﺎی ﻢ � ﻗﺪ ی ﺟﺎی ﻧﺪاﺷتﻨﺪ و ﭼﻪ ﺴ � ﺎ در � � ﺑﺮ ﻣﻮارد ً� اﺻ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ � ، ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ً� ﻣﺜ آﺛﺎر � ﻣﻬ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺖﺣکﻤ