ایران فرهنگی

� ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮان از » ﻣﺘﻮن ﻣﻌ � ﺎر « ﺳﺨﻦﮔﻔﺖ؟ | یﻣﻬﺪ � � ﺧﻠ ۲۳۹ از ﻫﺮ ﺟﺎی ﮕﺮ � د در ﻓﻘﻪ � ﺗﻮان اغ � ﮔﺮﻓﺖ، روﻧﺪی ﮐﻪ اوّل بﺎ » ﺎرﺳﺎزی � ﻣﻌ « ُﺴﺦ � ﻗﺮآن و ﻦ � ﺗﺪو و ن ی ﺗﻌﯿن ﻣﺼﺤﻒ ﻋﺜﻤﺎن بﻪ ﻨﻮانﻋ » ن ت ﻣن ﺎر � ﻣﻌ « بﻪ ﻃﻮر � رﺳ ﺻﻮرت پﺬﯾﺮﻓﺖ. بﺎری، اﻣﺮوزە، در ﺎن � ز ،� ﻓﺎر ﺑﺮای ن ی ﺗﻌﯿن » ﺎر � ﻣﻌ « ﺑﻮدن ن ت ﺎ،ﻫﻣن کﻢ دﺳﺖ بﺎ � ﻣﻌﻀ ﻣﻀﺎﻋﻒ ﻢ. �� ﺎرو � رو از ﮏ � ﺳﻮ، ی ﻣﻘﻮﻟﻪ » اﻗﺘ ﺪار « دﭼﺎر ن بﺤﺮای ن ﺟﻬﺎی اﺳﺖ؛ ﺗبﺎر » ﺪ � اﺳﺎﺗ « ﺟﺎاﻓﺘﺎدە و » اﻋﺎﻇﻢِ « ﺷﺪ ﻣﺮ و ﻣُﻄﺎع - ﮐﻪ ﻫﻤگﺎن ﺣکﻤﺶ را ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﮔﺬارﻧﺪ و بﻪ ﭼﺎﻟﺶ وی ﺑﺮﻧ ﺎﯾﻨﺪ � - ت � اﺑ و ﻢ � ﻋﻘ ﺷﺪە اﺳﺖ. از ﺳﻮی ﮕﺮ � د ﻓﻘﺪانِ ﺳنّﺖ ﺪار � پﺎ و ﻧﻬ ﺎدﻫﺎی بﺎﺛبﺎت ﺑﺮای ن ی ﺗﻌﯿن � رﺳ و ﻣﮑﺘﻮب ﻣﺘﻮن ﺎر � ﻣﻌ در اﻏﻠﺐ ﻫﺎ ﻪﺷﺎﺧ و ﻫﺎی رﺷﺘﻪ ادب و ﻋﻠﻢ، بﻪ آﺳﺎن ی ی � ﻫﺎ ﮔ و گ � آﺷﻔﺘ ﻫﺎی ﺎری � ﺴ � ر د ﺎرﺳﺎزی � ﻣﻌ و ﺎراﻧگﺎری � ﻣﻌ آﺛﺎر ﻮن � ﮔﻮﻧﺎ داﻣﻦ زدە، و � ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ أمﺗﻮ بﺎ داﻣﻦ زدن بﻪ ﺿﻌﻒ � ﺎ � آ ف � کﺎ از ﻗﻮاﻋﺪ و آداب ن ی ﭼﻨن ﻧﺎم ﮔﺬاری، اەِ ر ن ە ی � اﻧﮕ ﻫﺎی � ﺎ � ﺳ و ت ﻐﺎی � ﺗبﻠ را در اﯾﻦ ﺎن � ﻣ بﺎز ﮐﺮدە اﺳﺖ. ً� ﻣﺜ در یﺣﻮزە ﻣﺘﻮن � ﺎ � ﺳ - ت ّﺎی � اﻻﻫ در دو یدﻫﻪ ی � اﺧ ﮐﻮﺷﺶ ی ﻫﺎی ﻮرتﺻ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻗبﺎی ّﺖ � ﺎر � ﻣﻌ ﺑﺮ یبﺎﻻ ی رﺳﺎﻟﻪ ﻪ � ﺗنﺒ اﻻﻣﺔ و ﻪ ﺗ � ن ن � اﻟﻤﻠﺔ ﻣﺤﻤﺪ ن ی ﺣﺴن ن ﻧﺎﺋﯿئ ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻨﺪ. در ﺎن � ﻣ ﺷﺎرﺣﺎن و ﻣﺮوّﺟﺎنِ اﯾﻦ ﻟﻪ رﺳﺎ ﺪ � ﺷﺎ ﻦ � ت ﺸ � ﺑ ﺣﺠﻢ ّ� ک کﺎر ﺑﺮ اﯾﻦ رﺳﺎﻟﻪ از ﺟﺎﻧﺐ داود � ی � ، ﻓ اﺳﺘﺎدِ ن روﺣﺎی ﺸگﺎە � دا ﺗﻬﺮان بﺎﺷﺪ، و بﻪ ﻃﻮر ﺧﺎصّ ﮐﺘﺎب ﺻﺪ ﺷﺶ اشای ﺻﻔﺤﻪ در ش ح � آن ی رﺳﺎﻟﻪ ﻣﻮﺟﺰ و ﻖﻣُ � ﻐﻠ ن . ﻧﺎﺋﯿئ در ﻫﻤﺎن ی ﺻﻔﺤﻪ اول ﻣﻘﺪﻣﻪ، بﻪ ادﻋﺎی ﺴﻨﺪە �� ﻧ � ﺑﺮ ﻢ � ﺧﻮر ﮐﻪ اﺛﺮ ﻪﻓﻘ � � ﻋ ش وﻃﻪ � ﻣ بﻪ » ن ت ﻣن � اﺻ و ﻣﺤﻮر « بﺪل ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ؛ ن ﻌی � ﻫﻤﺎن یﭼ � ی � ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن » ن ت ﻣن ﺎر � ﻣﻌ « ﻢ: ﺧﻮاﻧﺪە � ا » ﻪ � ﺗنﺒ اﻻﻣﺔ ﻨﻮن � ا �� از ن ی ﻧﺨﺴﺘن ﻣﺘﻮن ﻣﺮﺟﻊ در ﻓﻬﻢ ﺸﻪ � اﻧﺪ ﻫﺎی ن دﯾی - � ﺎ � ﺳ ﻌﻪ � ﺷ ر د یورەد ﺪ � ﺟﺪ اﺳﺖ. « ١ بﻪ ﻧﻈﺮ � رﺳﺪ ﮐﻪ ﻋﻠﺖ ی ﻋﻤﺪە ﺎر � ﻣﻌ ن ت ﺴن � دا اﯾﻦ ن ، ت ﻣن ١ . داود ،� ی � ﻓ در آﺳﺘﺎﻧﻪ ی ﺗﺠﺪد : در ش ح � ﻪ � ﺗنﺒ اﻻﻣﺔ و ﻪ � ن ن ﺗ اﻟﻤﻠﺔ ، ﺗﻬﺮان، ش �� ن ،ی ﭼﺎپ دوم، ۱۳۹۵ ، ﺻﺺ . ۱ - ۲