ایران فرهنگی

گ � اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ ٢٤٠ ت اﻫﻤﯿی اﺳﺖ ﮐﻪ آن در ﭘﺮوژە ی � ﺎ � ﺳ - � ﻓﮑﺮی ﺧﻮد � ی � ﻓ داراﺳ ﺖ، ﻧﻪ � ﺧﺼﺎﺋ ﮐﻪ ﻓﺎرغ از ن ە ی � اﻧﮕ ﻫﺎی � ﺷﺨ اﯾﻦ ن ت ﻣن را از ﻣﺘﻮنِ ﺗﺮاز ﻢﻫ ﺧﻮد ﻣﻤﺘﺎز ﮔﺮداﻧﺪ. ت � ﺸ � ﭘ از ﻗﻮل ﻧﺎﻗﺪان ﻢ � آورد ﮐﻪ �� از ﻫﺎی ﺳﻨﺠﻪ ﺎر � ﻣﻌ ﺪن � ﻧﺎﻣ ﻫﺮ ن ، ت ﻣن ن ان ی � ﻣ گ � ﮔﺸﻮد آن بﻪ روی ن ت ﻫﺎی ﻣن ﮕﺮ � د و دادوﺳﺘﺪش بﺎ ﺖ؛ ﻫﺎﺳ آن اﯾﻦ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ارﺟﺎﻋﺎت ﻧﻬﺎن و آﺷکﺎر بﻪ ﻣﺘﻮن ن ی ﺸن � ﭘ و � ﻣﻌﺎ ﻮد ﺧ ﮐﺮدە و ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازە از آن ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﻢ � ﻣﺴﺘﻘ و ﻣُﻀﻤﺮ اغ � � ﺗﻮان ﺖ. ﮔﺮﻓ اﯾﻦ ای ﺳﻨﺠﻪ ن ﻋﯿی و ﻗﺎبﻞ ﻣﺤﺎﺳبﻪ ی ّ� ک و ف �� ﮐ ﻫﺮ و د اﺳﺖ و اﺣﺘ ﻤﺎل ی ﮔﺬاری � ﺗﺄﺛ ن ە ی � اﻧﮕ ﻫﺎ و ﻫﺎی ﻋﻼﻗﻪ � ﺷﺨ داوران را بﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻤﮑﻦﻣ � . رﺳﺎﻧﺪ ﺮ � ا بﺪﯾﻦ ﺎر � ﻋ ﻢ، � ﺴﻨﺠ � ی رﺳﺎﻟﻪ ن ﻧﺎﺋﯿئ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ر د � ﻋ ﺧﻮد ﺟﺰ ی ی � ﺗﺄﺛ ﻣﺤﺪود دﺳﺘﺎوردی ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﺲ � از ﻣﺮگ وی ن ی � ﻧ ﺟﺰ ﻪب ﻧﺪرت - و اﻟﻨﺎدر کﺎﻟﻤﻌﺪوم - دﺳﺖ ﻪ � یﻣﺎ بﺤﺚ و � ﻓﺤ در ﻫﺎی ﺣﻮزە ﻪ � ﻋﻠﻤ ﺎ � ﺗﺤﻘﯿﻖ و � ﺗتب در ﻂ � ﻣﺤ � ﺸگﺎ � دا ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺖ. ﺎ ﺗ ن زﻣﺎی ﮐﻪ ﺲ � از ﮐﻪ آن ن ﻧﺎﺋﯿئ از � ن ﻤﺎی � ﺸ � ﺴﺦ � ﮐﺘﺎب را ﺟﻤﻊ ﮐﺮد و ﺒﻖﻃ ﻌﻪ � ﻫﺎ ﺷﺎ بﻪ دﺟﻠﻪ ﺨﺖ، � ر ﻣﺤﻤﻮد ن ﻃﺎﻟﻘﺎی ﺑﺮای ن ی ﻧﺨﺴﺘن بﺎر ﻦاﯾ ﮐﺘﺎب را بﺎ ش � ﺣﻮا ﺧﻮد بﻪ ﭼﺎپ رﺳﺎﻧﺪ؛ اﻣﺎ ﻗﺮاﺋﻦ و ﺷﻮاﻫﺪ ﺑﺮای اﺛبﺎت اەر ﺎﻓ � ن ت ن ﮐﺘﺎب بﻪ یﺣﻠﻘﻪ بﺤﺚ روﺷﻨﻔﮑﺮان ﺎ � ت ﺣی ﺎن � روﺣﺎﻧ ﺨﺖﺳ ن ی � ﻧﺎﭼ و ف ﺎﻓﺘی � ﻧ اﺳﺖ. ﭼﺎپ ﮐﺘﺎب بﺎ پﺎﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎی اﻓﺰودە ی ن ﻃﺎﻟﻘﺎی � گﺎ ﮐﻮﺗﺎە در ی ی �� ﻓﺮا و ﺖ ��� ﻣﺤﺒ آن ﺑﺮداﺷﺖ؛ ﺗﺎ زﻣﺎن اﻧﻘﻼب ب ی � ﺧ از آﺷ ی ﻨﺎی ﻣبﺎرزان ب اﻧﻘﻼی ﺎ � ﻒ � ﻃ ﻣﻘﺎبﻞ ﻫﺎ آن بﺎ اﯾﻦ اﺛﺮ ﺛبﺖ ﺸﺪە � و � ایﺸﺎﻧﻪ از ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﻃﻠﺴﻢ ب ی �� ﻏ ﮐﺘﺎب بﻪ ﭼﺸﻢ ﺎﻣﺪە � ﻧ اﺳﺖ. ﺧﻮاﻧﺪن ﻓﺮدی و ﺪن � ﻓﻬﻤ � ﺟﻤ ﺟﺪا از ﻣﻮاﻧﻊ � ﻋﻤ و گ � ﺪ � ﭽ � ﭘ ﻫﺎی ﻧﻈﺮی ﺑﺮای کﺎر ن ی ﺗﻌﯿن » نﻣﺘﻮ ﺎر � ﻣﻌ « ﺎ � نﺶ �� ﮔ » ﻣﺘﻮن � اﺳﺎ « � ﻧ ﺗﻮان بﻪ اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﺸﺖ � ﮐﺮد ﻪﮐ ن ان ی � ﻣ