ایران فرهنگی

گ � اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ ٢٤٢ ﺧﻠﻖ اﺛﺮ ﻓﻬﻢ و ﺗﺼﺪﯾﻖ � ، ﺷﻮد � و اﺻﺎﻟﺖ ن ت ﻣن ﻧﻪ از ﺧﻮدِ اﺛﺮ ﻪﮐ از یﺷﯿﻮە ی ﺎروی � رو ﺧﻮاﻧﻨﺪە بﺎ آن � ﺑﺮ ﺪ. � آ اﺻﺎﻟﺖ، � ئ دارائ ن ت ﻣن ﺴﺖﻧ � ﺗﺎ بﺎ ﺧﻮاﻧﺪن � ﺳﻬ از آن ﮔﺮﻓﺖ و دارای ﺸﻪ � اﻧﺪ ای ﻞ � اﺻ ﺪ. � ﮔﺮد اﺻﺎﻟﺖ از ﮐﺪام یﺷﯿﻮە ی ﺎروی � رو بﺎ ن ت ﻣن � ﺑﺮ ﺪ؟ � آ از ن بﺎزﺧﻮای ﺎﻧﻪ ﺷ � ﺎ � ک . اﺻﺎﻟﺖْ ﺑﻬﺎی � ن ت بﺎﺧن بکﺎرت ﻤﺎن � ا اﺳﺖ، ن ﻤﺎی � ا ﻞ � اﺻ بﻪ � ﺷﮏ ا ﺳﺖ، ﮐﻨﺎرآﻣﺪن بﺎ ب ن ی ﺧﺎﻧﻤﺎی و تِ � ﺣ » بﺎزﮔ ﺸﺖ بﻪ ﺧﺎﻧﻪ « ؛ ﺪە � ﻧﺎد ﻫﺎ را ن ﺪی � د � ، ﺪ � ﻧﻤﺎ ﻧگﺎە را بﻪ ﺟﺪّ � ی � درﮔ ی � ی � ﭼ � ﮐﻨﺪ ﮐﻪ � ، ﺑیﻨﺪ ﺪْ � ﺗﺮد پﺎدزﻫﺮ گ � گﺎﻧ � بﺎﺧﻮدﺑ اﺳﺖ، ﺶ � ﭘ آﻫﻨﮓِ � ﺎ � ، ﺧﻮدآ ﺗﻮﺟّﻪ � ، آورد از ﺨﻮدی � ﺑ � ﺑﺮ ن اﻧﺪ ی � ، ﺧ نْ ﻧﮕﺮای ﻧﮕﺮان � َ ﺪ، ﮔﺮداﻧ از اﯾﻦ ﺲ، � ﺪ � ﺗﺮد دﻣﺎدم ر د � ﺪ �� ﮐ . ﺪ � ﺗﺮد � ﮐﻨﻢ ﺲ � ﻫﺴﺘﻢ. ﺷﮏ � ﮐﻨﻢ ﺲ � � . ﺷﻮم ﻏﻨﺎی ﻫﺮ ن ﻣﺘی بﻪ ﻗﻮت و وﻓﻮر روابﻂ ن ﺑیﻨﺎﻣﺘی آن بﺎ ﻣﺘﻮن � ﮕﺮ د اﺳﺖ، بﻪ اﺷﺎرە ﻫﺎ و ارﺟﺎع ی ﻫﺎی ﮐﻪ ــــﺢ � و ض ﺿﻤی بﻪ ی ون � ﺑ ﺧﻮد � ﻫﺪ، د بﻪ � اﻧﺒﻮ از ﻧﻘﺎط � ﭘﯿﻮﻧﺪد و بﺎ اﯾﻦ کﺎر ﺎق � ﺳ � ن ت ﻧﻮﺷن آن را بﻪ � ﺎد ﺧﻮاﻧﻨﺪە � آورد و ﺎ � قﺳ ﺧﻮاﻧﺪن آن را ﺑﺮای ﺧﻮاﻧﻨﺪە ﺧﻠﻖ � . ﺪ � ﻧﻤﺎ بﻪ ﻓﺮض ﺑﺮﺧﻮرداری ﻣﺘﻮن ﺎر � ﻣﻌ از ﺣﺪّ اﻋﻼ ی ﻣﻨﺎﺳبﺎت ن ﺑیﻨﺎﻣﺘی ، ﻫﺮ ایﻌﻪ ﻣﻄﺎﻟ ﻣکﺎﺷﻔﻪ ای ﺪ � ﺟﺪ اﺳﺖ، ﻣﻮاﺟﻬﻪ ای بﺎ ن ﻣﺘی ﻣُﺤﺎط بﻪ ﻣﺘﻮنِ ﻂ � ﻣُﺤ و ن ، ﻫﻢ ی ﭼﻨن ارﺗبﺎﻃﺎت آن بﺎ آدم ﻫﺎ، ﺪادﻫﺎ � رو و ﻓﻀﺎﻫﺎی ﮕﺮ؛ � د و در � ﮏ کﻼم، ﺎرتِ � ز ﺳنّﺖ . اﺻﺎﻟﺖ ﻪ �� ﺗﺠ ی » ن ت ﻣن ﺎر � ﻣﻌ « از اﯾﻦ ﺟﺎ � ﺑﺮ د � ی � ﺧ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ بﺎری ﮐﻪ از ی ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آن � ﺑﺮ ﻢ، � ﮔﺮد ن ﻫﻤﺎی ﻧبﺎﺷﺪ و ﻢ � ﻧبﺎﺷ ﮐﻪ در راەِ ن رﻓ ت ن ﺑﻮد و ﻢ. � ﺑﻮد