ایران فرهنگی

گ � اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ ٥٢ ف ی اﺳﺖﮐﻪ بﻪ ی � ﻖ آن ﭼ �� ﺸ � ﺖ و �� ﺚ و ﺣﻔﻆ و ﺗﻘ � ت ﺣﺮف و ﺣﺪ � ﺸ � ﺑ ﻪ � دﻗﯿﻖ و ﻓﺮﺿ � ی اث بﻪ آن ﻧگﺎە داﺷتﻨﺪ و ﻧﻪ بﺎزر � ﻋﻨﻮان ﻣ ﻣﺤ ﻮر ﺑﺮای � ــــﺦ ﮐﺸﻮری ﻣﺜﻞ اﯾﺮان. ﻓﮑﺮ � ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺗﺎر ﮐﻨﻢ ﺣﺮف ﻣﻦ در ایﻟﻪﻣﻘﺎ ﮐﻪ � ﺴﺖ و دوﺳﺎل از ﻧﻮﺷﺘنﺶ � ﺑ � ش وع ﺷﺪﮐﻪ ﻧ � ﮔﺬرد بﺎ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺷﻮد ــــﺦ ﺷﻠﺨﺘﻪ � بﺎ ﺗﺎر ﻢ � وارﺟﻠﻮ ﺑﺮو ﻪ � بﻠ ﻢ. � ب ﺎﺳﺖ ﺑهﺮە ﺑ � ﺳ �� ﺪ ازﻋﻠﻢ ﺗﺤﻠ � بﺎ ﻪ � ﻞ ﻓﺮﺿ � ﺎﺳﺖ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﺤﻠ � ﺳ � ﻣﺤﻮرﺟﻠﻮ ﻪ � ض ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺿ ﻌی � ، رود ای را � ح � ﻣﻄ � ﺪ و بﻌﺪ � ﮐﻨ ﺎ ﻗﺮاﯾﻦ ﺑﺮای آن � ﺪﮐﻪ آ � ﺑیﻨ ی � ﺎ ﺧ � وﺟﻮد دارد . بﻪ � ض ﻧ � ﺑﺮﺧﻮرد ﻋﺎﻃ � ع ﺑﺮر � ﻋﻼوە بﺎ ﻣﻮﺿ ﺪ ﻗﺪ � ﻪ بﺎ � ﺗﻮان داﺷﺖ بﻠ بﻪ � ﺪی � ﻋﻘﺐ ﮔﺬاﺷﺖ و بﺎ د ب ی � ﻢ ﻧﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧگﺎ � ﻃﺮف بﻪ آن ﻧگﺎە ﮐﻨ ــــﺦ ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮادی ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪە اﺳﺖ ﮐﻪ � ﻢ. ﺗﺎر � داﺷﺘﻪ بﺎﺷ � اﺣﺴﺎ دﻏﺪﻏﻪ ن دﻏﺪﻏﻪ ﻌی � ﺖ داﺷتﻨﺪ �� ی ﻫ � ی ای � ﮏ ﻣ � ﺠﺎد � ﺎ ا � ی ﺣﻔﻆ ﺑ ﺮای � اﯾﺮان و ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ بﻪ ﻧﻈﺮ ﺪ در آن اﻏﺮاق و � آ ﺪ � ﺗﻌﺼﺐ وﺟﻮد دارد و د گﺎﻧگﺎن، � ﺶ ﺑ � ز � ، ﺐ اﺳﺖ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل � اﻧﺘﻘﺎدی بﻪ ﺧﻮد ﻋﻤﺪﺗﺎ ﻏﺎ ﺗﺌﻮری ی ە، اﯾﺮان را ﺗﺎﻓﺘﻪ � ﻫﺎی ﺗﻮﻃﺌﻪ وﻏ ی ﺟﺪابﺎﻓﺘﻪ ﺣﺴﺎبﮐﺮدن و د ر ﻧﻈﺮ ﮕﺮان. � ــــﺦ اﯾﺮان بﺎ د � ﺎت ﺗﺎر � ت ا � ف اﺷ ت ﻧﮕﺮﻓن - ﻗبﻞ از اﯾﻦﮐﻪ ا � ﻢ � ﯾﻦ بﺤﺚ را اداﻣﻪ بﺪﻫ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ را بﺪاﻧﻢ ﺎرە � در ی اﯾﻦ ﮐﻪ در دورە ــــﺦ در ﮐﺘﺎب � ع ﻧگﺎە بﻪ ﺗﺎر � ای ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧ ﻫﺎی � ح � ﺸﻮران ﻣﺎ ﻣﻄ � دا ً اواﺧﺮ ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ � ﺎی آن دورە، ﻣﺜ � ﺷﺪ، در دﻧ ﻤﻪ � و ﻧ ــــﺦﮐﻪ ﺷﻤﺎ از آن ﺻﺤبﺖ � ع ﻧگﺎە بﻪ ﺗﺎر � ﺴﺘﻢ، اﯾﻦ ﻧ � ی اول ﻗﺮن ﺑ � ﺪ درکﺎر � ﮐﻨ گ � ﻫﺎی ﻓﺮﻧ ﺎ � ﮏ � رﻣﺎﻧت � ﺴبﺘﺎ � ﺶ � ن ﮔﺮا ﻌی � ؟ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ت ﻏﺮب ﺣی � ﺪ � ع ﻣﻘﺎبﻠﺶ را ﻫﻢ در اﯾﺮان ﺗﻮﻟ � ﻧ � ﻣﺮﮐﺰﮐﻪ ﻃبﻌﺎ ﺮد؟ ﮐ - ﺎرە � ﺮ در � واﻗﻌﯿتﺶ آن اﺳﺖﮐﻪ ا ﻢ، � ﻼدی ﺻﺤبﺖﮐﻨ � ی ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ ﻣ از ﻧﮕﺮش �� ﺎ اﺳﺖ وﺧ � دﻧ � ا � ت در ﺴی � اﯾﻦ ﻗﺮن اوج ﺗﻔﮑﺮ ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟ ﻫﺎی ﻫﻢ ﻣﺘﺄ � �� ﺗﺎر ﺴﺘﻢ � ﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ بﻪ ﻗﺮن ﺑ � ﺛﺮ و آﻟﻮدە بﻪ اﯾﻦ ﺗﻔﮑﺮ اﺳﺖ. و � وارد ﺴﺘﻢ ﻧگﺎە � ﻢ، بﻪ ﺧﺼﻮص از اواﺳﻂ ﻗﺮن ﺑ �� ﺷ � ﻫﺎ ﻋﻮض ﻮد و ﺷ