ایران فرهنگی

ﺳنﺖ و ﺳ � ﺎﺳﺖ | ﮔﻔﺘﮕﻮ بﺎ ﻣﻬﺮزاد ﺑﺮوﺟﺮد ی ٥۳ ف اول و ــــﺦ، ﻣﺜﻞ ﺟﻨﮓﺟهﺎی � ﺻﻮرتﮔﺮﻓﺘﻪ درﺗﺎر �� ﮏوﻗﺎ � ش � ﺎ � دوم، ﻓﺮو پ اﺗﻮری � ﺎری از اﻣ � ﺴ � ﻫﺎ، رﺷﺪ و ﻧﺰول ﺴﻢ، وﻫﻤﻪ � ﻓﺎﺷ ی اﯾﻦ ﻫﺎ ﺳبﺐ � ﺷﻮدﮐﻪ اﻓﺮا ﺴبﺖ بﻪ ﺳنﺖ ﻓﮑﺮی � ش وعﮐﻨﻨﺪ بﻪ ﺗﻔﮑﺮ اﻧﺘﻘﺎدی � د ﺷﺎن. بﻪ ﻣﻮازات اﯾﻦ درﺣﻮزە � ﻫﻢ � ﺸگﺎ � ﻘﺎت دا � ی ﺗﺤﻘ ﻢﮐﻪ اﯾﻦ ﺗ � ﺑیﻨ ی ات � ﻐﯿ � ی د. ﺻﻮرت � ﮔ - � ن ی ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻘﺪ ی � ن آن ﭼ ﻌی � ﻮط بﻪ �� ی ﻣ ﮏ اﻣﺮ اﺳتﺜﻨﺎی � ، ﺪ � ﮐﻨ ﻪ در واﻗﻊ ﮔﺬاری اﺳﺖ از ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ و � ﺴﺖ بﻠ � ﺸﻮران اﯾﺮان ﻧ � دا ﺴﺘ � ﺑ � دور � ــــﺦ را از آن ﺧﻮدﻣﺤﻮری ﻣ � ﻢ بﻪ اﻣﺮوزﮐﻪ ﺗﺎر ﺳﺎزد. - � ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ اﯾﻦ اﻟگﻮی ﻓﮑﺮی در دوران رﺿﺎە ﺷﺎە و ﻫﻢ بﺎ ﻣﺎ ﻫﺴﺖ. � ت اﻣﺮوزە در دوران ﺟﻤهﻮری اﺳﻼ ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﺷﺎە و ﺣی ف ﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﻣﺎ، بﻪ ﺷکﻞ ﻏﺎﻟﺐ، بﻪ ﻃﺮف اﻟگﻮی ﻧگﺎە اﻧﺘﻘﺎدی بﻪ ﺧﻮد ﻌی � ﺣﺮﮐﺖ ی ی � ﭼﺸﻤﮕ ﻧﮑﺮدە ﻒ �� ﻢ. ﺣﺎﻻﭼﻪ بﻌﺪ ازاﻧﻘﻼبﮐﻪ ﺷﺪە اﺳﺖ ﺗﻌ � ا ــــﺦ اﯾﺮان و ﺑﺰرگﮐﺮدن اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ و � ﺸﯿﻊ و اﺳﻼم در ﺗﺎر � ﺪ از ﻧﻘﺶ � و ﺗﻤﺠ ع ﭘﯿﻮﻧﺪ اﻓﺴﺎﻧﻪ � ﮏ ﻧ � ﺪاﮐﺮدن � ﭼﻪ در ﻗبﻞ از اﻧﻘﻼبﮐﻪ ﺑﺰرگﮐﺮدن و ﭘ ای � ﮐﻪ � �� و ﺗﺎر ﻢﮐﻨﺪ. � ﺗﻨﻈ � ــــﺦ پﺎدﺷﺎ � ــــﺦ اﯾﺮان را بﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﺎر � ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎر ا ﮏ ﻧﻈﺎم ﻣﻠﻮک � اﯾﻦ دوران بﺎ � �� ﻧگﺎر ﻧﻪ اﻧگﺎرﮐﻪ در ﻃﻮل ا � اﻟﻄﻮا ف رو بﻪ � رو ﺑﻮدە ﮐﻪ در � ن ﻧﻈﺎ ﻌی � ﻢ � ا آن دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰی آﻧﭽﻨﺎن ﻗﻮی ﻧﺒﻮد. اﻟﺒﺘﻪ ت ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺪ ﺣﻖ و اﻧﺼﺎف را ﻧگﺎە داﺷﺖ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، وﻗی � بﺎ ﺘﺎد ی اﺳ ﻦ � زر ﺎرە � ﮐﻮب را در � ی دو ﻗﺮن ﺳﮑﻮت ﺧﻮاﻧﻢ، بﺪون ﺷﮏ اﯾﻦ اﻧ ﺘﻘﺎ د ﻣﻦ ت ﻧﻮﺷﺘﻪ وﻗی � ﺴﺖ و � ﺸﺎن ﻧ � ﻣﺘﻮﺟﻪ ا ﺎ ذﺑﯿﺢ � ن ﺎی � ﻫﺎی اﻗبﺎل آﺷت ﷲﺻﻔﺎ و اﯾﻦﮔﻮﻧﻪ � ادبﺎ را � ﺪ � ﺧﻮاﻧ � ت ﮐﻪ ﻣﻦ ﺪﮐﻪ اﯾﻦ اﺷکﺎﻻی � ﺑیﻨ ی م در ﻣﻮرد � ﮔ آن اﻓﺮاد ﺻﺎدق اﺳﺖ. - ، رابﻄﻪ � بﻪﮐﻮﺗﺎ ﻘ � دارد دﻗ � ﺖ ﻣ �� ــــﺦ بﺎ ﻫ � ع ﻧگﺎە بﻪ ﺗﺎر � ایﮐﻪ اﯾﻦ ﻧ � ﺎ ن ﺷﻤ ﻌی � ؟ ﮐﺠﺎﺳﺖ � ﺎ ــــﺦ ﻧگﺎە � ﺪﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﺮ ﺟﻮر بﻪ ﺗﺎر ��� ﺪ بﮕ � ﺧﻮاﻫ