ایران فرهنگی

گ � اﯾﺮان ﻓﺮﻫﻨ ٦٠ ﻣﺴﺌﻠﻪ . ﺑﺮای � ی وﺣﺪت ﻣ ﺎن � اﯾﺮاﻧ و ن ی ﻫﻤﭽﻨن ن آﻟﻤﺎی ﻫﺎ و ی ﺎی � اﯾﺘﺎﻟ ﻫﺎ ﺎن � ز ب ادی � ت ک ﻧﻮ � ﻣﺸ وﺣﺪت گ � ﻓﺮﻫﻨ را رﻗﻢ زد ن زﻣﺎی ﮐﻪ وﺣﺪت � ﻣ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ،� ﺖ ﻣ �� ﺎ ﻫ � ووﺣﺪت گ � ف اﯾﻦ دوﻣﺴﺌﻠﻪ، وﺣﺪت ﻓﺮﻫﻨ ی ﺮﺑن � . ﻣﺎ ا � ﺠﻪ � ت بﻪ ﻧت � ﻢ ﺑه � ﺗﻔﺎوت بﮕﺬار ﺎی ﻋﺮب � ت بﻪ دﻧ ﻢ. ﺷﻤﺎ وﻗی � رﺳ � ﺪ و � رو � ن ﮏ ﻟﺒﻨﺎی � از � ﺪﮐﻪ ﺧﻮدﺗﺎن را ﻋﺮب � ﭘﺮﺳ � ﺪ، ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺧﻮد را ﻓﻨ � داﻧ ق � � ﺲ از ﻓ � � ﺎن ﺗﺮ � ﺪﮐﻪ ز � ً ﺑبﯿن � ﺎ ﻣﺜ � . ﻋﺮب � داﻧﺪ ﻧﻪ ﻟﺰوﻣﺎ ﺮ ش ﺷﻮروی � ﺎ � و ﻞ بﺪﻫﻨﺪ. اﯾﻦ � ﺸﮑ � ت ک � ﮏﮐﺸﻮر ﻣﺸ � ﺠﺎن � ﺎ � ﻪ و آذر � ﺸﺪﮐﻪ ﺗﺮﮐ � ﺳبﺐ � ﻧگﺎە بﺎز � ﺴﺖ وﭼﻪ ﻧگﺎ � ﺴﻢ ﭼ � ﻔﻤﺎن از ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟ �� ﮔﺮدد بﻪ اﯾﻦﮐﻪ ﻣﺎ ﺗﻌ ﻢ. � بﻪ آن دار � ﻪ �� ﺪﮐﻪ دو ﻧﻈ � داﻧ ﺎرە � ﻣﺘﻔﺎوت در �� ی ﺧ ﺴﻢ وﺟﻮد د � ی ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟ ارد. ﺖ اﺳﺖﮐﻪ � ن اﺳﻤ ﻧﻈﺮ آﻧﺘﻮی �� � ت ﻫﻤﺎن اﺳﺖﮐﻪ ﺑﻮد ﺪ ﻫﺮ ﻣﻠی �� ﮔ ە ﺪ �� اﺳﺖ و ﺗﺄ را ﺑﺮ ﺖ � ﻣﺎﻫ � �� ﺗﺎر ﺖ �� ﻫ � ﻣ � ﮔﺬارد. در ﻣﻘﺎبﻞ او ﻧﻈﺮ � ن وﺟﻮد داردﮐﻪ دوﻟﺖ را ﻣﻘﺪم ﺑﺮ ﻣﻠﺖ � ﺴﺖگﻠ � ار ن اﯾﻦ دوﻟ ﻌی � . داﻧﺪ ﺖ � اﺳﺖ ﮐﻪ بﻪ ﻣﻠﺖ ﺷکﻞ و ﻣﺤﺘﻮا � ً� دﻫﺪ. ﻣﺜ � ﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ �� ﮔ ﺪ � ﺑیﻨ ی ﻣﺜﻞ اﯾﺮﻟﻨﺪ، ﻟهﺴﺘﺎ ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺪ اﯾﺮان( � ت ﺷﺎ ﺴﺘﺎن )و ﺣئ � ﻞ، پﺎ � اﺋ � ن، ا را � ﺪ بﻪ ﻋﻨﻮانﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻗﻮ � بﺎ - ی ﮐﻪ بﺎ ﻏ ن ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻌی � ، ﻢ � ب بﺪاﻧ ﻣﺬﻫی ﻠبﻪ ی ﺖ ﺧﻮدﺷﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻪ �� ﮏ ﻣﺬﻫﺐ آن را ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎی ﻫ � ﮕﺮی � اﻧﺪ. ﺗﻔﮑﺮ د � ی ﺑﻮدن ﺎی � ت ادف بﺎ آر � ف ﺑﻮدن را ﻣ ﻫﻢ وﺟﻮد داردﮐﻪ اﯾﺮای داﻧﺪ و ﻣﺎ را وﺻﻞ � ﮐﻨﺪ بﻪ پﺎدﺷﺎ � ی ە و اﯾﻦ ﺗﺪاوم را � ﮐﻮروش و ﻏ � ﺧﻮاﻫﺪ در اﯾﺮان ﺑ بﯿﻨﺪ. ﻣﺎ ﺪ � بﺎ بﺎ اﯾﻦ ﺳﺆال ت � ﺸ � ﺑ کﻠﻨﺠﺎر ﻢ � رو ﮐﻪ ﺎ � آ ﺴﻢ � ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟ ن اﯾﺮای ت � ﺸ � ﺑ ﺑﺮ ﺎن � ز ﺑﻨﺎ ﺷﺪە اﺳﺖ ﺎ � ف ﮔﻔﺘﻤﺎی اﺳﺖ ن ی زﻣن ﻣﺤﻮر، و ﻣﺤﺼﻮر ﻣﺎم ﻣﯿهﻦ و ﺣﺪات؟ � و بﺎﻻﺧﺮە ﻪ �� اﯾﻨﮑﻪ درﮐﺪام ﺑﺮﻫﻪ از زﻣﺎن ﮐﺪام ﻧﻈ آﻣﺪە و ح ﺷﺪە اﺳﺖ و ﺟﺎﻣﻌﻪ � ﻋﺮض اﻧﺪامﮐﺮدە و ﻣﻄ ی روﺷﻨﻔﮑﺮی اﯾﺮان بﻪ ﭼﻪ ﺷکﻞ بﺎ اﯾﻦ ﻧگﺎە ﻫﺎ ﺑﺮﺧﻮردﮐﺮدە اﻧﺪ. ﺪ اﯾﻨﺠﻮر ﻧگﺎە � بﺤﺚ ﻣﻦ اﯾﻦ اﺳﺖﮐﻪ ﻣﺎ بﺎ � �� ﺖ ﺗﺎر �� ﻫ � ﻫﺎ را وارد ﺑﺮر و ی � ﻢ و بﻪ ﺟﺎی ﻧگﺎرش ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣ � اﯾﺮانﮐﻨ گ � ﻓﺮﻫﻨ اث ﻣﺤﻮرﮐﻪ دﻏﺪﻏ ﻪ � �� ی ا