Kasravi va Bahaigari

106 ﻣﻰ: ﮐﺎﺭﻯ ﺗﻮﺍﻧﻰ ﺻﺪ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻗﺮﺽ ﺑﺪﻫﻰ؟ ﻭ ﻳﺎ ﺗﻮ: ﺍﻧﻢ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻴﺎﺯﺍﺭﻡ ﺍﻧﺪﺭﻭﻥ ﮐﺴﻰ / ﺣﺴﻮﺩ ﺭﺍ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﮐﻮ ﺑﻪ ﺭﻧﺞ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭ ﺍﺳﺖ .) (. ﺳﻌﺪﻯ ٢- ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻰ: ﺗﻮﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺍﻧﺴﺖ : ﻭ ﻳﺎ . ﺭﺍﻫﻰ ﺑﺰﻥ ﮐﻪ ﺁﻫﻰ ﺑﺮ ﺳﺎﺯ ﺁﻥ ﺗﻮﺍﻥ ﺯﺩ / ﺷﻌﺮﻯ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺭﻃﻞ ﮔﺮﺍﻥ ﺗﻮﺍﻥ ﺯﺩ – ٣(. ﺣﺎﻓﻆ ) ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻦ، ﺷﺪﻥ : ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻋﻮﺽ ﻭ ﻳﺎ .ﺷﻮﺩ ﻣﺎﻳﻴﻢ ﻭ ﮐﻬﻨﻪ ﺩﻟﻘﻰ ﮐﺎﺗﺶ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻮﺍﻥ ﺯﺩ ﺍﺟﺎﺯﻩ – ٤(. ﺣﺎﻓﻆ ) ﻣﻰ: ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﺗﻮﻣﻮﺑﻴﻞ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﻡ؟ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻭﺍﮊﻩ ﻧﺎﻣﻪ، ﺳﻮﺍﻯ ﺁﻧﮑﻪ ﻋﺮﺑﻰ ﻳﺎ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﻳﺎ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ ﻫﺎﻯ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩ . ﺍﻣﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺮﺑﻰ ﻭﻳﮋﮔﻰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﻴ ﺰ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻭﺳﻌﺖ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻳﮏ ﻭﺍﮊﻩ، ﻭ ﻳﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﻳﮏ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻭ ﻳﮏ ﻣﻌﻨﺎ ﻭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﮑﻞ ﻭ ﺻﺮﻑ ﺩﺳﺘﻮﺭﻯ ﻭﺍﮊﻩ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ . ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻭ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻧﻴﺶ ﺣﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﻣﺘﻮﻥ ﻋﺮﺑﻰ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺁ ﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻭ ﻣﺨﺪﻭﺵ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻫﺎﻳ ﻭﺍﮊﻩ ﻰ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﻓﻬﻢ ﻭ ﺩﺭﮎ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻨﺪﻯ ﻭ ﭘﺮﺧﺎﺷﻰ ﺑﻰ ﺩﻟﻴﻞ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﻣﻰ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺠﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﻮﺷﺖ ﻣﻰ . ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﺭﺟﻮﻉ ﻣﻰ . ﺩﻫﻴﻢ ٢ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻋﻠﺖ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﻰ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻴﻦ ﺩﺭ ﺳﺒﮏ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ . ﺩﺍﻧﻴﻢ ﻻﺯﻡ ﻣﻰ ﺳﺒﺐ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﺎﺕ ، ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﻪ ﺑﻼﻏﺖ ﻭ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ََﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺜﻞ ﺍﻋﻼﻯ ﺳﺨﻨﺪﺍﻧﻰ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺑﻼﻏﺖ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﻣﺘﻦ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻧﻤﻰ . ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﻭﺭ، ﻣﻌﺠﺰﮤ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﮐﻼﻡ ﺍﻭﺳﺖ . ﺗﺼﻮﺭ ﻣﻨﺘﻘﺪﻳﻦ ﺍﺯ ﺳﺒﮏ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁ ﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻣﺘﻮﻥ ﻧﻴﺰ ً ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺎﻣﻼ ﺩﺭ ﻟﺤﻦ ﻭ ﮐﻼﻡ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ