Kasravi va Bahaigari

18 ﺩﻳﻦ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺍﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺘﻰ ، ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻭ ﮔﻔﺘﻦ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺳﻼﻣﺘﻰ ﻭ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ : ... ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺁﺳﻴﺐ ﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺟ ﻬﺎﻥ ﺑﺪ ﺁﻣﻮﺯﻯ . ﻫﺎﺳﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﺴﺎﻧﻰ َﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩﻧﻤﺎﻳﻰ ﻭ ﻧﺎﻡ ﺁﻭﺭﻯ ﻭ ﻳﺎ ﺑ َﻬﺮ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺁﺭﺯﻭﻳﻰ ﻳﺎ ﺑ ﻬﺮ ﺁﺯﺍﺩ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺑﺎﻳﺎﻫﺎﻯ ﻭﻇﺎﻳﻒ ] [ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ، ﻳﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻫﻮﺳﺒﺎﺯﻯ، ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﻰ ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﭘﺮﺍﮐﻨﻨﺪ ... ًﻣﺜﻼ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍﻧﻨﺪ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﻮﻯ ﺳﭙﻬﺮ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﻫﺎ ﺩﻫﻨﺪ ﻳﺎ ﻻﻑ ﺍﺯ ﻧﺎﭘﻴﺪﺍ ﺩﺍﻧﻰ ﺯﻧﻨﺪ، ﻳﺎ ﺩﺍﻧﺶ ﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﻧﺎﺭﺳﺎ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ، ﻳﺎ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻧﮑﻮﻫﺶ ﻓﻬﻠﻨﺪ ] ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ [ ، ﻳﺎ ﺩﺭ ﺯﻳﺴﺘﻦ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﻯ ﺑﻴﺨﺮﺩﺍﻧﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﺮ . ﺍﻧﺪ ﺩﻩ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﻰ، ﻓﻠﺴﻔﻪ، ﺻﻮﻓﻴ ﮕﺮﻯ، ﺧﺮﺍﺑﺎﺗﻴﮕﺮﻯ، ﺷﻴﻌﻴﮕﺮﻯ، ﺑﺎﻃﻨﻰ ﮔﺮﻯ، ﺑﻬﺎﺋﻴﮕﺮﻯ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ . ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﺯﻳﺎﻧﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﺍ ﺯ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ - ﺍﺯ ﻳﺎﻭﻩ ﮔﻮﻳﻰ ﻫﺎﻯ ﺷﺎﻋﺮﺍﻧﻪ، ﭘﻨﺪﺍﺭﻫﺎﻯ ﻓﻴﻠﺴﻮﻓﺎﻧﻪ، ﺍﺯ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻰ ﭘﺎ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻮﺭﻫﺎﻯ ﺑﻰ ﺩﺍﻧﺸﺎﻧﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻨﺪﺭﺳﺘﻰ، ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﻰ ﻫﺎﻯ ﺑﻴﺨﺮﺩﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻮﺯﺍﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ، ﺑﻪ ﭼﺎﻩ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺖ . ﻭﺭﺟﺎﻭﻧﺪ ﺑﻨﻴﺎﺩ ٨٠١ . ﺹ ﺳﭙﺲ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ، ﺑﺎ ﺁﻥ ﺳﺎﺑﻘﮥ ﻋﻠﻤﻰ ﺧﻮﺩ، ﺑﻪ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺑﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﻭ ﺳﻮﺍﺩ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﻣﻰ. ﻧﻮﻳﺴﺪ : ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻳﺎ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺖ ﺍﻳﻦ ﺁﺳﻴﺐ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﻮﺍﺩ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﻪ ﺁﺳﻴﺐ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﻓﺰﻭﺩ . ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻧﺪﺍﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺗﻮﺍﻥ ﺟﻠﻮ ﮔﺮﻓﺖ ... ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺑﺪ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﺎﻧﻴﺪﻥ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﻫﺎﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﺯﻳﺎﻧﻤﻨﺪ ﺍﺯ ﺑﺎﻳﺎﻫﺎﻯ ﻭﻇﺎﻳﻒ ] [ ﺑﺰﺭﮒ ﺁﺩﻣﻴﺎﻧﺴﺖ . ﺍﺯ ﺑﺎﻳﺎﻫﺎﻳﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺳﺮ ﺭﺷﺘﻪ ﺩﺍﺭﻯ [ ﺩﻭﻟﺖ] ﻭ ﭼﻪ ﻳﮑﺎﻳﮏ ﻣﺮﺩﻡ - ﻫﺮ ﻳﮑﻰ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﺧﻮﺩ - ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﻣﻰ . ﺩﺍﺭﻧﺪ