Kasravi va Bahaigari

79 ﮐﻪ ﻧﻪ ﺍﻣﻀﺎء ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻪ ﻣﻬﺮ ﻭ ﺧﻂ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺧﻂ ﺑﺎﺏ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ ﺷﺒﺎﻫﺘﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ . ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺏ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﻧﻴﺎﺯﻯ ﺩﺍﺷ ﺖ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ، ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺳﻴﺎﺩﺕ ﺍﻭ، ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺍﺭﮒ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺗﻴﺮﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻨﻨﺪ؟ ﻋﻠﻤﺎء ﻭ ﺩﻭﻟﺘﻴﺎﻥ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎﺏ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺩﻭ ﺳﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﻣﻬﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻋﺎﻡ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﻭ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﺑﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﮥ ﺭﺳﻤﻰ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﭼﺎﭖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍ ﻋﻼﻡ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻏﺎﺋﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﺑﺎﻧﻨﺪ . ﺍﮔﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻣﺮ ﺍﺯ ﺍﺩﻋﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮﺩ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﻭ ﺑﻨﺎﻡ ّﻣﻼ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺯﻧﻮﺯﻯ ﺍﻧﻴﺲ) ﺑﻰ( ﺗﺎﺑﺎﻧﻪ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻫﻰ ﺑﺎﺏ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﺮﺳﺪ . ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺭﺟﺎﻝ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻬﺪﻯ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ﺯﻳﺮ ﻧﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ : ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﺎﺏ ﺑﻪ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﺮﻭﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺧﺎﺹ ﻭ ﺧﺎﻟﺺ ﻭﻯ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ِﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺗﻴﺮﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺏ ﺑﺎ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ ﻭ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺯ ﻣﺎﻣﻮﺭﻳﻦ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻣﻰ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭﻝ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﮑﺸﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻰ ﺯﻧﻮﺯﻯ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺑﻮﺩ ﻣﻴﻞ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﻧﺸﻮﺩ . ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻰ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﺯﻥ ﻭ ﺑﭽﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻭﻯ ﺍﺛﺮ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ . ﺯﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺷﺶ ﺳﺎﻟﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﺆﺛﺮ ﻧﻴﺎﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﺯﻧﺶ ﺍﻋﺘﻨﺎﺋﻰ ﻧﮑﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﻧﺪ ﺯﻥ . ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﻯ ﻣﺄﻳﻮﺱ ﺷﺪ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﭘﺪﺭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ . ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺍﻣﻦ ﭘﺪﺭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﻴﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮﻭﻳﻢ . ﻣﻼ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻰ ﺭﻭﻯ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻴﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻣﺎﺩﺭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ . ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺗﻴﺮﺑﺎﺭﺍﻥ ﺗﻴﺮﻫﺎ ﺳﻬﻮﴽ ﻭ ﻳﺎ ﻋﻤﺪﴽ ﺑﻪ ﺧﻄﺎ ﻣﻰ ﺭﻓﺖ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻦ ﺗﻴﺮﻯ ﺑﻪ ﻣﻼ ﻣﺤﻤﺪ