Kasravi va Bahaigari

89 ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺍﻣﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻧﮥ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ . ﺍﺭﺷﺎﺩ ﺍﻟﻌﻮﺍﻡ ﭼﺎﭖ ﺑﻤﺒﺌﻰ ﺹ ۱۰۷ ۲ - ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﻬﺪﻯ ﺧﺎﻥ ﺯﻋﻴﻢ ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻋﺮﺑﻰ " ﻣﻔﺘﺎﺡ ﺑﺎﺏ ﺍﻻﺑﻮﺍﺏ َﺍﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﺎﺑﻴﻪ ) " ﭼﺎﭖ ﻗﺎﻫﺮﻩ، ۱۹۰۳ ( ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺩ ﺑﺎﺏ ﻭ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ، ﺻﺮﻳﺤﺎ ﺫﮐﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺳﻴﺪ ﺑﺎﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮﺑ ﻪ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﭘﺸﻴﻤﺎﻧ ﺍﺯ ﻰ ﺍﺩﻋﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﮑﺮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﻪ ﻗﺘﻠﺶ ﻓﺘﻮﺍ ﺩﺍﺩﻧﺪ ۷۵۱ﺹ ) ﺗﺮﺟﻤﮥ ﮐﺘﺎﺏ ( ﺩﺭ ﺹ ۱۵۹ ﻧﻴﺰ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣ ﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﺪﻭﺭ ﻓﺘﻮﺍﻯ ﻗﺘﻞ، ﭘﺪﺭﺵ ﺍﺯ ﺑﺎﺏ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﮐﺮﺩ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﺩﻋﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﺧﻮﻧﺶ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﻧﺸﻮﺩ ﻰﻭﻟ” ﺍﻭ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮥ ﭘﺪﺭﻡ ﺗﻮ ﻧﮑﺮﺩ ﻭ ﻰﺟﻬ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺳﺎﮐﺖ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﻮﺩ “. ٣- ﻧﺎﻣﻮﺱ ﻧﺎﺻﺮﻯ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﮔﻔﺘﮕﻮﻯ ﻣﺠﻠﺲ ﻭﻟﻰ ﻋﻬﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﻣﺮﺟﻊ ﻋﻤﻮﻡ ﺩﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺭﺳﻤﻰ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎﻩ ﻳﻌﻨﻰ ﺭﻭﺿﺔ ﺍﻟﺼ ﻔﺎ ﻭ ﻧﺎﺳﺦ ﺍﻟﺘﻮﺍﺭﻳﺦ . ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٣٧٤ ﺷﻤﺴﻰ ﮐﺘﺎﺑ ” ﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻧﺎﻣﻮﺱ ﻧﺎﺻﺮﻯ ، ﮔﻔﺖ ﻭ ﺷﻨﻮﺩ ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﺏ ﺑﺎ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮ ﻥ ﺗﺒﺮﻳﺰ “ ١٥ ُﺑﻪ ﺍﻫﺘﻤﺎﻡ ﺁﻗﺎﻯ ﺣﺴﻦ ﻣ ﻧﺪ َﻠﻮ َﺮﺳ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺪﺭﺟﺎﺕ ﺁﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﻧﻈﺮ ﻣﻮﺭﺧﻴﻦ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻣﻰ . ﮐﺮﺩ ﻧﺴﺨﮥ ﺍﺻﻠﻰ ﻧﺎﻣ ﻮﺱ ﻧﺎﺻﺮﻯ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ ﻣ ﻤﻘﺎﻧﻰ ﻓﺮﺯﻧﺪ ّﻣﻼ ﻣﺤﻤﺪ ﻣ ﻤﻘﺎﻧﻰ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎء ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﻭﻟﻴﻌﻬﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺮﻋﺸﻰ ﺩﺭ ﻣﺸﻬﺪ ﻧﮕﺎﻫﺪﺍﺭﻯ ﻣﻰ . ﺷﻮﺩ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ ﻣﺎﻣﻘﺎﻧﻰ ﺍﻳﻦ ﻧﺴﺨﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ١٣٠٦ ﻗﻤﺮﻯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎﻩ ﻧﮕﺎﺷﺖ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺳﻔﺮ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺩﺭ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻫﺪﻳﻪ ﮐﺮﺩ . ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻧﺎﺳﺦ ﺍﻟﺘﻮﺍﺭﻳﺦ ﻭ ﺭﻭﺿﺔﺍﻟﺼﻔﺎ ﺩﺭ ﺷﺮﺡ ﺍﻳ ﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺩﻟﻴﻞ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺁﻥ ﻣﻮﺭﺧﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ