مشاطه‌گری تاریخ

گری تاریخ با مهندسی نفرت در آکادمی ‌ مشاطه 10 گذار و حامی ‌ داند که پایه ‌ فکران و نخبگان فرهنگی، ادبی، تاریخی و هنری صرب می ‌ روشن فکران صرب در صحنه، نیروی ‌ ی «صربستان بزرگ» شدند. با حاضرشدن این روشن ‌ پروژه کار آمدن اسلوبودان ‌ ترین اتفاق اما بعد از روی ‌ سیاسی بزرگی پشت سر آنها بسیج شد. مهم های گذشته نامی در ‌ هایی که در سال ‌ میلوسویچ رقم خورد. دانشگاه بلگراد با حضور چهره ی ‌ عملاً پروژه ١٩٨٦ ی معروف ‌ ناسیونالیسم صربی به دست آورده بودند، با انتشار بیانیه ای سیاسی و عمومی تبدیل کرد. ‌ صربستان بزرگ را در یک اعلام همگانی به پروژه کند با ‌ گیری از رویکرد برساخت اجتماعیِ هویت سعی می ‌ ی حاضر نیز با بهره ‌ نوشته به رهیافتی نزدیک ١٩٧٠ ی ‌ فکری در یوگسلاوی بعد از دهه ‌ گرفتن تأثیر محافل روشن ‌ پی تبار و نسل جدیدی است که بغض ناشی از ‌ شود که بیشتر مورد ارجاع پژوهشگران بالکان ی بیشتری با وقایع ‌ اند، فاصله ‌ های ساختاری یوگسلاوی فدرال را از سر گذرانده ‌ ناکامی دارند و در عین حال از نزدیک و از طریق متونی به زبان صربی، کرواتی یا بوسنیایی وقایع کنند. ‌ را تحلیل می کند و حتی ‌ ی جنگْ انفعالی برخورد می ‌ رویکرد دوم، برخلاف رویکرد اول که با پدیده دهد ‌ وری در تاریخ هشدار می ‌ آور بودنِ غوطه ‌ ی خلسه ‌ دهد، درباره ‌ زنهاری برای توقف آن نمی ناپذیری همیشگی ‌ ی بدون جنگ متعهد است. برخلاف رویکرد اول که اجتناب ‌ و به آینده پذیر بودن جنگ، در ‌ گیرد، رویکرد دوم با تعهد به پایان ‌ در وقوع جنگ را فرض اصلی می های بالکانی است. این رویکرد، جنگ ‌ های وقوع و کنارگذاشتن کلیشه ‌ صدد شناسایی ریشه های تاریخی، نمادها ‌ سازی با اسطوره ‌ داند و با هشدار در مورد ظرفیت خشونت ‌ را استثنا می های شخصی و خانوادگی که منجر به تولید نفرت از یک قوم یا زبان ‌ ها، روایت ‌ و داستان کند. ‌ ی عمومی تأکید می ‌ آوران حوزه ‌ فکران و نام ‌ کردن روشن ‌ پذیر ‌ شود، بر مسئولیت ‌ دیگر می شروع این ماجرا در یوگسلاوی متکی بود بر جریانی از نخبگان برجسته و سرشناس ای شدند که بر محور تحقیر فرهنگیِ «دیگری» استوار بود و شکل خاصی ‌ دار ایده ‌ که پرچم داد. ناسیونالیسم صربی ‌ بخش را در این کشور سامان می ‌ طلب و نجات ‌ از ناسیونالیسمِ توسعه ی منافع عمومی مردم بود: جنگی تبلیغاتی بود ‌ که بر تهییج عواطفْ استوار بود، فاقد ایده ای از سوی ‌ ی سیاسی ‌ که جنگاورانش از قضا ادیبان، فلاسفه و هنرمندان بودند. چنین پروژه ها به ‌ تدریج در میان صرب ‌ شکل گرفت. این پروژه به ١٩٧٠ ی ‌ نخبگان صرب بعد از دهه پسندی تبدیل شد که وقتی به راه افتاد، چیزی جلودارش نبود. ‌ فرهنگ سیاسی عامه ی صربی، درون فضای مخالفت با نظام ‌ جو ‌ این روند از ظهور ناسیونالیسم ستیزه ای که ‌ ای پر شده بود: هر ایده ‌ کمونیستی ظهور کرد که این فضا خود از فرهنگ ویژه شد، موجه، مشروع و محبوب بود. این فرهنگ ‌ در مخالفت با نظام کمونیستی ظاهر می در پی مخالفت با سیستم فکری مسلط شکل گرفته بود و فقط متوجه رقابت با نظم ‌ ویژه

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2