Munireh Baradaran - Simple Truth

328 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﮐﺮدﯾﻢ ﺑﻪ ﺑﺎزی. ﺧﻢ ﻣﯽ ﺷﺪﯾﻢ و از روی ﻫﻢ دﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﭘﺮﯾﺪﯾﻢ. ﺳﺮوﺻﺪا و ﺧﻨﺪه ﻣﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺻﺪاﯾﯽ از ﺑﯿﺮون ﺗﺬﮐﺮ داد: «. ﺳﺎ ﮐﺖ» از اﯾ ﻦ ﺗﺬﮐﺮ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮدﯾﻢ. ﭼﻮن ﺳﺮوﮐﻠﻪ ی ﭘﺎﺳﺪاری را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدﯾﻢ. اﻣﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﯾﯽ ﺑﻪ آن ﻧﮑﺮدﯾﻢ. ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻪ ﺷﺪﯾﻢ، ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ و ﹸﻞ ﯾﮏ» ﹸﻞ ﻗ « دوﻗ ﺑﺎزی ﮐﺮدﯾﻢ. دﻧﯿﺎ ﺑﯽ آن ﮐﻪ آﺷﮑﺎرا ﺑﯿﺎن ﮐﻨﺪ، ﺧﻮﺷﺶ ﻧﻤﯽ آﻣﺪ ﺑﺎ ﻓﺮح ﺑﺎزی ﮐﻨﺪ. او ﻫﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ و ﺷﺮوع ﮐﺮد ﺑﻪ ﻗﺪم زدن. ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﻨﻮز ﺧﺒﺮ ی از دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ ﻧﺒﻮد. ﻓﺮح و ﺑﺘﻮل در را زدﻧﺪ. ﺑﺎز ﺧﺒﺮی ﻧﺸﺪ. ﺗﻨﺪﺗﺮ و ﻣﺤﮑﻢ ﺻﺪای ﭘﺎﯾﯽ در راه  ﺗﺮ ﺑﻪ در ﮐﻮﺑﯿﺪﻧﺪ. اﺻﻼ رو ﺷﻨﯿﺪه ﻧﻤﯽ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﺗﺼﺎدف درﯾﭽﻪ ی در ﺑﺎ ﻓﺸﺎر دﺳﺖ ﺑﺎز ﺷﺪ. ﻓﺮح دﻫﺎﻧﺶ را ﺑﻪ درﯾﭽﻪ ﮔﺬاﺷﺖ و ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﭘﺎﺳﺪار را ﺻﺪا زد. ﺣﺴﺎﺑﯽ ﮐﻼﻓﻪ ﺑﻮد. ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﺷﺪﯾﺪ ﮐﻠﯿﻪ دارد. ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺖ در را ﻣﯽ ﮐﻮﺑﯿﺪﯾﻢ و ﺻﺪا ﻣﯽ » زدﯾﻢ: ﹺ ﺑﻨﺪ! ﭘﺎﺳﺪار در را ﺑﺎز ﮐﻨﯿﺪ! « ﻫﻤﺎن ﺻﺪاﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﺬﮐﺮ داده ﺑﻮد، دوﺑﺎره ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ: » در ﻧﺰﻧﯿﺪ! ﺧﻮدﺷﺎن آﯾﻨﺪ. ﻣﯽ « و در ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺎ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﺑﻪ او رﺑﻄﯽ ﻧﺪارد، ﮔﻔﺖ ﺳﺮوﺻﺪا اذﯾﺘﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و اﻋﺼﺎﺑﺶ ﺧﺮاب ا ﺳﺖ. ﺑﺎﻻﺧﺮه ﭘﺎﺳﺪار آﻣﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ اﻋﺘﺮاض ﻫﺎی ﻣﺎ »ﮐﻪ ﭼﺮا ﻫﺮﭼﻪ در ﻣﯽ زﻧﯿﻢ، ﺟﻮاب ﻧﻤﯽ دﻫﯿﺪ؟ و... ﺑﺎ ﺧﻮن « ﺳﺮدی ﭘﺎﺳﺦ داد ﮐﻪ » ﺣﻖ درزدن ﻧﺪارﯾﺪ.  اﺻﻼ « ﻣﺎ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﯿﺮون از راه رو ﺑﺮد. ﺑﻌﺪﻫﺎ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺳﻠﻮل ﻫﺎی ﺗﮏ ﻧﻔﺮی ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ، دﯾﮕﺮ ﺑﻪ آن دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ ﻧﺒﺮ دﻧﺪ، ﺑﻞ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ ﮐﻮﭼﮏ اﻧﺘﻬﺎی راه رو ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ. در ﻋﺮض ﯾﮏ رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﮐﺎرﻣﺎن را ﺗﻤﺎم ﮐﺮدﯾﻢ و ﺑﺸﻘﺎب ﹶﻨﺪه ﻧﻤﯽ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﻫﻢ ﺷﺴﺘﯿﻢ. اﻣﺎ ﻓﺮح از روﺷﻮﯾﯽ ﮐ ﺷﺪ. ﭼﻨﺪﺑﺎر ﺻﻮرﺗﺶ را ﺷﺴﺘﻪ ﺑﻮد. ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﺴﺖ و آﺳﺘﯿﻦ ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺎﻻ زده ﺑﻮد. ﭘﺎﺳﺪار » ﮔﻔﺖ: اﻣﺸﺐ ﻧﻮﺑﺖ ﻫ ﺎ دﯾﺮ ﺷﺪه و زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﺑﯽ ﺻﺒﺮاﻧﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻋﺠﻠﻪ ﮐﻨﯿﺪ. « ﻣﺎ آﻣﺎده ﺑﻮدﯾﻢ و ﺑﺮای رﻋﺎﯾﺖ ﺣﺎل زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﺶ  ﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ وﻗﺖ را ﮐ ﺑﺪﻫﯿﻢ. اﻣﺎ ﻓﺮح ﻧﻤﯽ ﹶﺪ. دﻧﯿﺎ ﺣﺮص ﻣﯽ ﹶﻨ ﺗﻮاﻧﺴﺖ از آب دل ﺑﮑ ﺧﻮرد و ﮐﺎر ﻓﺮح را ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺧﻮن ﺳﺮدی و ﺧﻮدﺧﻮاﻫﯽ او ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺖ. ﺑﻌﺪﻫﺎ ﮐﻪ ﺳ ﻠﻮﻟﻢ ﭼﻨﺪان دور از دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ ﻧﺒﻮد، ﻧﻮﺑﺖ دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ ﻓﺮح ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ، ﺳﺮوﺻﺪای ﮐﻠﻨﺠﺎرش ﺑﺎ آب و داد ﭘﺎﺳﺪار را ﻣﯽ » ﺷﻨﯿﺪم: وﻗﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ ﺧﺎﻧﻢ. ﻫﯽ، آب ﻣﻔﺖ ﮔﯿﺮ آوردی ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯽ ﺧﻮدت را ﺧﻔﻪ ﮐﻨﯽ. او ﺑﯽ « ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﺧﻄﺎرﻫﺎی ﭘﺎﺳﺪار ﮐﺎرش را اداﻣﻪ ﻣﯽ داد. ﻗﺼﺪ ﻟﺞ ﺑﺎزی ﺑﺎ آن ﻫﺎ را ﻧﺪاﺷ ﺖ. دﭼﺎر وﺳﻮاس ﺑﻮد و ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪن ﺷﻠﭗ وﺷﻠﻮپ آب ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ وﺳﻮاس رﻧﺞ آور او را ﺑﻔﻬﻤﻢ.