Munireh Baradaran - Simple Truth

367 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﺷﺪه ﺑﻮد، ﭘﺎﯾﺎن دﻓﺘﺮ دوﺳﺘﯽ ﻣﺎن را اﻋﻼم ﮐﺮدم. ﺑﺮآﺷﻔﺖ و رﻓﺘﺎر ﻣﺮا ﺑﭽﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﻧﺎﻣﯿﺪ. واﮐﻨﺶ ﻣﺮا دﯾﺪ، رﻓﺘﺎر ﺧﻮد را اﻣﺎ ﻧﻪ. ﻣﺪت ﻫﺎ ﻃﻮل ﮐﺸﯿﺪ ﺗﺎ ﺟﺮاﺣﺖ اﯾﻦ زﺧﻢ را ﺗﺮﻣﯿﻢ ﮐﻨﻢ. ﺑﻪ ﺑﻬﺎی ﻧﻮﻋﯽ ﺑﯽ رﺣﻤﯽ و ﺑﯽ ﹰ ﭼﻨﯿﻦ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺑﺮای او اﻋﺘﻨﺎﯾﯽ زﯾﺎد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او. ﺣﺘﻤﺎ ﻫﻢ آزاردﻫﻨﺪه ﺑﻮد. ﻣﺎه ﻫﺎ ﺑﻌﺪ ﮐﻪ آزاد ﻣﯽ ﺷﺪ، ﻫﻨﮕﺎم وداع ﺳﺨﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد. ﻣﺮا در ﺑﺎزواﻧﺶ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﺻﺪاﯾﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﺮﯾﺴﺖ. ﺗﺄﺛﺮی ﻧﺸﺎن ﻧﺪادم. اﻃﺮاﻓﯿﺎن ﺑﺮﺧﻮردم را ﺑﻪ ﺧﻮن ﺳﺮدی ﺗﻌﺒﯿﺮ ﮐﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻃﻮری آدم ﮐﻢ ﺗﺮ آزار ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ. اﻣﺎ آن ﭼﻪ در ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﺧﻮن ﺳﺮدی ﻧ ﺒﻮد. ﻣﻦ در دروﻧﻢ ﻣﻮﺟﻮدی ﺑﻪ ﻧﺎم ﺑﯽ» رﺣﻤﯽ را « ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ، ﭘﻨﻬﺎن ﺑﻮد. اﻣﺎ آن ﺟﺎ ﮐﻪ زﺧﻤﯽ ﺑﺮﻣﯽ داﺷﺘﻢ، ﺳﺮ ﺑﺮﻣﯽ آورد. ﺑﺎرﻫﺎ دﯾﺪه ﺑﻮدﻣﺶ. روﺷﻦ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﻫﻨﻮز ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﻮد. ﯾﮑﯽ دو ﻣﺎه اول ﮐﻪ ﻫﻮاﺧﻮری ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ، ﺑﯿﺶ ﺗﺮ دل ﺗﻨﮕﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد. ﺻﺒﺢ ﻫﺎ دﻣﻎ از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﻣﯽ ﺷﺪ. ﻣﺎدرش ﮐﻪ او را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺷﻮﯾﯽ ﻣﯽ ﺑﺮد، در راه رو ده ﻫﺎ ﻧﻔﺮ ﺟﻠﻮ ﻣﯽ آﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﻫﯿﺠﺎن ﺑﻪ او ﺳﻼم ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ و او ﺑﻪ ﺟﺎی ﺳﻼم ﻧﻖ ﻧﻖ ﻣﯽ ﮐﺮد. ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺑﯿﺶ ﺗﺮ ﭘﺎﻓﺸﺎری ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ، ﺟﻠﻮﯾﺶ ﺧﻢ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ ﺑﯿﺶ ﺗﺮ ﺳﻼم ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ اﻋﺘﺮاﺿﺶ را ﻋﻠﻨﯽ ﮐﺮد و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﺮ ﺳﻼم ﻣﺄﯾﻮﺳﺎﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ «. ﺳﻼم ﻧﻪ » داد: ﺑﺮای ﺧﻮد ﻣﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﺬاﺑﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺳﺮم را از ﺑﺎﻟﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ، ﺑﻪ ده ﻫﺎ ﻧﻔﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻧﻢ و ﺳﻼم ﮐﻨﻢ و ﺳﻼم ﹺ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻢ. ﺑﻪ ﻫﺎ را ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪی درﺧﻮر دﻗﺎﯾﻘﯽ ﯾﺎ ﺣﺘﺎ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺧﻠﻮت و آراﻣﺶ ﭘﺲ از ﺑﯿﺪاری ﻧﯿﺎز ﻫﺴﺖ ﺗﺎ آدم ﺳﺮ ﺣﺎل و ﺑﺸﺎش ﺷ ﻮد و زﻧﺪﮔﯽ را ﺷﺮوع ﮐﻨﺪ. دﺳﺖ وروﯾﯽ ﺑﺸﻮﯾﺪ، ﻣﻮﯾﯽ ﺷﺎﻧﻪ ﮐﻨﺪ و ﺳﭙﺲ در اﻧﻈﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮد. در زﻧﺪان، اﻣﺎ ﺧﻠﻮت ﺑﺎ ﺧﻮد ﭼﻪ ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ ! وﻗﺘﯽ رزا، دﺧﺘﺮ ﯾﮏ ﺳﺎﻟﻪ ﻫﻢ راه ﻣﺎدرش ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻣﺎ آﻣﺪ، ﻓﮑﺮ ﮐﺮدﯾﻢ روﺷﻦ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻧﺠﺎت ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. ﻧﯿﺎﻓﺖ. ﻗﺎدر ﻧﺒﻮد ﺑﺎ ﮐﻮدﮐﯽ ﻫﻢ ﺳﻦ ﺧﻮدش ﺑﺎزی ﮐﻨﺪ. ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺮاﯾﺶ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺣﺮف زدﻧﺶ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺴﺖ. ﻋﺒﺎرت ﻫﺎی ﺳﻠﯿﺲ و ﺑﺰرگ ﻣﺂﺑﺎﻧﻪ ﯾﯽ ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﯽ ﹺ ﮐﻮﺗﺎه ﺳﻪ راﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻤﺮ ﺳﺎﻟﻪ اش ﻧﻤﯽ ﺧﻮرد. ﭼﻨﺪی ﺑﻌﺪ او و ﻣﺎدرش را ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ٢ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ. از ﭘﻨﺠﺮه ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ. ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ ﻣﺎدرش او را ﻧﺰد ﺧﺎﻧﻮاده اش ﻓﺮﺳﺘﺎد. روﺷﻦ ﭘﺪرش را ﺗﻨﻬﺎ در ﭼﻨﺪ ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻮﺗﺎه ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺒﯿﻨﺪ. او را ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ٦٧ اﻋﺪام ﮐﺮدﻧﺪ. رزا ﻓﻮق اﻟﻌ ﺎده زﯾﺒﺎ ﺑﻮد. ﺳﻤﯿﺮا آﻟﻮ ﻃﻼ ﺻﺪا ش ﻣﯽ ﮐﺮد. اﯾﻦ ﻧﺎم ﺑﺎ ﭘﻮﺳﺖ ﮔﻨﺪﻣﮕﻮن، ﭼﺸﻢ ﻫﺎی ﺳﺒﺰ و ﻣﻮﻫﺎی ﺑﻮرش ﺟﻮر ﻣﯽ آﻣﺪ. ﻣﺎدرش از ﮐﺮدﻫﺎی ﻋﺮاﻗﯽ ﺑﻮد، ارﻣﻨﯽ ﻫﻢ ﺑﻮد. ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻤ ﻪ ی اﯾﻦ ﻫﺎ ﺟﺮﻣﺶ را ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد. ﺧﻮدش ﮐﺎره ﯾﯽ ﻧﺒﻮد او را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﻮﻫﺮش ﺑﻪ زﻧﺪان آورده ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﺗﻬﺎم ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ