Munireh Baradaran - Simple Truth

372 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده وﺻﻒ ﺑﻬﺎر ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﺪ. ﺗﺎ آن روز ﺻﺪای دل ﻧﺸﯿﻦ ﻓﻀﯿﻠﺖ ١ را ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﻮدم. دﻟﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺑﺮ آوازش ﺑﺎﺷﺪ. ﭼﻨﺪ روز ﺑﻌﺪ ﻣﻮﻧﺎ از درﯾﭽﻪ ی ﮐﻮﭼﮏ اﯾﺮاﻧﯿﺖ ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺷﻨﯿﺪن ﺧﻨﺪه ﹺ ﻣﺎ ﺗﻠﻨﮕﺮی ﺑﻮد ﺑﺮ ﻫﺎ، ﺑﺎزی و آواز ﻓﻀﺎی ﮔﺮﻓﺘﻪ و ا ﻧﺪوه ﺑﺎر اﺗﺎق ﺷﺎن. آن ﻫﺎ ﻫﻮاﺧﻮری ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و او از درﮔﯿﺮی ﻫﺎی ﻓﺮﺳﺎﯾﺸﯽ و ﻫﻤﻪ روزه ﺑﺎ ﭘﺎﺳﺪارﻫﺎ و ﺣﺮﮐﺖ ﻫﺎی ﺗﺎزه و ﭘﺮ ﻫﯿﺎﻫﻮی ﻣﺠﺎﻫﺪﻫﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ. ﺷﺎﯾﺪ دﯾﮕﺮاﻧﯽ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ او. روز ﺑﻌﺪ ﻧﯿﺰ ﻓﻀﯿﻠﺖ و ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﺻﺪای ﺧﻮﺷﯽ داﺷﺘﻨﺪ، ﮐﻨﺎر آن دﯾﻮار ﺑﺮای زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎی ﺑﻨﺪ ﯾﮏ آواز ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ. ﻫﻢ ﭼﻮن ﻋﺎﺷﻘﯽ در زﯾﺮ ﭘﻨﺠﺮه ی ﯾﺎر. روزﻫﺎی آﻏﺎزﯾﻦ ٦٧ ، ﺑﺎ ﻣﻮﺷﮏ ﺑﺎران ﺗﻬﺮان ﻫﻢ راه ﺑﻮد. ﻫﺸﺪار ﺻﺪام ﺣﺴﯿﻦ ﺻﻮرت ﺟﺪی ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد. روزﻫﺎ و ﺷﺐ ﻫﺎ ﻣﺪام آژﯾﺮ ﺧﻄﺮ ﮐﺸﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ. ﮔﺎه ﺻﺪای ﻣﻬﯿﺐ اﻧﻔﺠﺎر را ﻣﺎ ﺣﺎﺷﯿﻪ ﻧﺸﯿﻨﺎن ﺗﻬﺮان ﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ. ﻧﮕﺮان ﭘ ﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮه ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ و ﺑﻪ ﺷﻬﺮی ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻧﯿﻤﯽ از ﺳﺎ ﮐﻨﺎﻧﺶ ﺑﻪ دل ﺑﯿﺎﺑﺎن زده اﻧﺪ، ﭼﺸﻢ ﻣﯽ ﹺ ﻫﺮﻣﯽ دوﺧﺘﯿﻢ. ﯾﮑﯽ ـ دو ﺑﺎر دود وﯾﺮاﻧﯽ ﺧﺎﻧﻪ  ﺷﮑﻞ ﯾﯽ را دﯾﺪﯾﻢ. زﯾﺎد دور از ﻣﺎ ﻧﺒﻮد. ﮔﻮﺷﻪ ﯾﯽ در ﺷﻤﺎل ﻏﺮب ﺗﻬﺮان. ﻫﻮای ﺷﻬﺮ آن روزﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﺮزﺑﯽ ﺳﺎﺑﻘﻪ  م  ﯾﯽ ﺻﺎف و ﺷﻔﺎف ﺑﻮد و دودود ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ اﺗﻮﻣﻮﺑﯿﻞ ﻫﺎ را ﻧﺪاﺷﺖ. از درﯾﭽﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺣﺘﺎ ﺗﺎ ﺗﭙﻪ ﻫﺎی ﺷﻬﺮ ری را ﻫﻢ دﯾﺪ. روزی اﻣﺎ ﭼﻬﺮه ی ﺟﻨﮓ ﮐﺮﯾﻪ ﺗﺮ از ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻮد. ﻫﺮ رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺖ آژﯾﺮ ﻧﻔﺮت اﻧﮕﯿﺰ ﺧﻄﺮ و ﺑﻌﺪ ﺻﺪای اﻧﻔﺠﺎری ﯾﺎ ﺑﺮﻋﮑﺲ. در دوری و ﺑﯽ ﺧﺒﺮی، ﻓﺎﺟﻌﻪ در ذﻫﻦ ﻣﺎ اﺑﻌﺎد ﺑﺰرگ ﺗﺮی ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺖ. اﺧﺒﺎر رادﯾﻮ و ﺗﻠ ﻮﯾﺰﯾﻮن اﻣﺎ ﻣﺒﻬﻢ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ اﺷﺎراﺗﯽ ﮐﻮﺗﺎه از ﮐﻨﺎر ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ. ﯾﮏ ﺑﺎر در ﺣﯿﺎط ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎی ﺟﻨﮕﯽ ﻋﺮاق را دﯾﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﯾﯽ از اوج ﭘﺮوازش ﮐﺎﺳﺖ. ﻣﺮگ ﺑﺎﻻی ﺳﺮﻣﺎن ﺑﻮد. ﺻﺪای ﺧﻔﻪ و ﺳﻨﮕﯿﻦ اﻧﻔﺠﺎر، اوج دوﺑﺎره ﻏﻮل ﺟﻨﮕﯽ و ﺳﭙﺲ آژﯾﺮ ﺧﻄﺮ. دﺳﺘﻮر داده ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ داﺧﻞ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺮوﯾﻢ. روزﻫﺎی ﺳﺨﺖ و ﻧﮕﺮان ﮐﻨﻨﺪه ﯾﯽ را در اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻼﻗﺎت ﺳﭙﺮی ﮐﺮدﯾﻢ. ﺧﺒﺮﻫﺎ ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻮد. در ﺷﻤﺎل ﻏﺮب ﺗﻬﺮان ﯾﮏ ﻣﻬﺪ ﮐﻮدک زﯾﺮ ﺧﺎ ک رﻓﺘﻪ ﺑﻮد. ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﯽ ﭘﻨﺎه و ﻣﺴﺘﺄﺻﻞ از ﺟﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﺣﺎ ﮐﻤﺎن اش « ﻣﻘﺪس» ﻣﯽ ﻧﺎﻣﯿﺪﻧﺪ، ﺳﺮﺧﻮرده و ﻣﺘﻨﻔﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐ ﻪ اﻣﮑﺎﻧﯽ داﺷﺘﻨﺪ، ﺷﻬﺮ را ﺗﺮک ﮐﺮده و در ﺑﯿﺎﺑﺎن ﻫﺎی اﻃﺮاف ﺗﻬﺮان ﯾﺎ ﺷﻬﺮﻫﺎی ﺷﻤﺎل ﺳﺮﮔﺮدان ﺑﻮدﻧﺪ. از ﮔﻮﺷﻪ وﮐﻨﺎر و ﻻﺑﻪ ﻻی ﺧﺒﺮﻫﺎی ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻓﺮﻋﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﺪﯾﻢ ﮐﻪ رژﯾﻢ ﺑﺮای ﭘﺬﯾﺮش ﻗﻄﻊ ﻧﺎﻣﻪ ی ٥٩٨ زﯾﺮ ﻓﺸﺎر اﺳﺖ. در ﻟﻔﺎف ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻫﺎ و رﺟﺰﺧﻮاﻧﯽ ﻫﺎ ﺑﺮای اداﻣﻪ ی ﺟﻨﮓ، ﺷﮑﺴﺖ و ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﭼﻬﺮه ﻣﯽ ﻧﻤﻮد. ﻣﯽ ﺷﺪ ﭘﺎﯾﺎن ﺟﻨﮓ را ١ . ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻋﻼﻣﻪ، ﻣﺠﺎﻫﺪ، اﻋﺪام ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ٦٧