Munireh Baradaran - Simple Truth

379 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﺳﻌﯿﺪ آذرﻧﮓ ١ و اﻧﻮﺷﯿﺮوان ﻟﻄﻔﯽ ٢ را ﮔﻮﯾﺎ آن ﺷﺐ اﻋﺪام ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﯽ ﭘﺮﺗﻮﯾﯽ ٣ ، ﺑﺮادر ﯾﮑﯽ از ﻫﻢ ﺑﻨﺪی ﻫﺎی ﻣﺎ ﮐﻪ ﺳﺎل ﻫﺎ در اﻧﺘﻈﺎر ﺣﮑﻢ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد، در آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎری ﮐﻪ از ﺳﻠﻮل اﻧﻔﺮادی ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده اش ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ زودی اﻋﺪاﻣﺶ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد. ﺷﺒﯽ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ از ﻣﺠﺎﻫﺪﻫﺎی ﺑﻨﺪ ﻣﺎ را ﺑﺮدﻧﺪ. اوﻟﯿﻦ ﮔﺮوﻫﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ رﻓﺘﻨﺪ و ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻨﺪ. ﻣﺮﯾﻢ ٤ در ﺑﯿﻦ آن ﻫﺎ ﺑﻮد. ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ اش آن ﺷﺐ، اﻣﺎ ﺑﺎ اﺿﻄﺮاب آﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﻮد. در راه رو اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﯾﻢ و رﻓﺘﻦ و وداع ﺷﺎن را ﻧﺎﺑﺎور ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ. ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ در ﺳﺤﺮﮔﺎه اﻋﺪام ﺷﺪﻧﺪ. آن ﺷﺐ اﻣﺎ ﻧﻤﯽ  اﺣﺘﻤﺎﻻ داﻧﺴﺘﯿﻢ. ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ. از ﺑﻬﺖ ﺗﺎ ﺑﺎور و ﯾﻘﯿﻦ، ﮔﺎه ﻓﺎﺻﻠﻪ ﭼﻪ ﻃﻮﻻﻧﯽ اﺳﺖ . ﭼﻨﺪ روز ﺑﻌﺪ ﮔﺮوه دﯾﮕﺮی از زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎی ﻣﺠ ﺎﻫﺪ را ﺻﺪا زدﻧﺪ. ﻣﯽ ﮐﻮﺷﯿﺪﻧﺪ دﻟﻮاﭘﺴﯽ ﺷﺎن را ﭘﻨﻬﺎن ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﮕﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ؟ ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺮان ﺑﻮدﯾﻢ. اﻣﺎ ﻧﻤﯽ داﻧﻢ ﮐﺪام ﻣﻮﺟﻮدی در درون ﻣﺎن، ﻓﺎﺟﻌﻪ را از ذﻫﻦ ﻣﺎ ﭘﺲ ﻣﯽ زد ﺗﺎ ﺑﺎور ﻧﮑﻨﯿﻢ. آﺧﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺟﺮﻣﯽ آن ﻫﺎ را ﻣﯽ ﮐﺸﺘﻨﺪ؟ ﻋﺼﺮ آن روز ﮐﻪ در ﺣﯿﺎط ﺑﻮدﯾﻢ، ﻓﺮزاﻧﻪ ٥ ﺑﺮﮔﺸﺖ. ﻣﻀﻄﺮب و رﻧﮓ ﭘﺮ ﯾﺪه ﺑﻮد. ﺑﺎ ﻫﻮل و ﺷﺘﺎب ﺑﻪ ﻃﺮف دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﮐﻪ ﺳﺎ ﮐﺖ در ﮔﻮﺷﻪ ﯾﯽ از ﺣﯿﺎط ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ، رﻓﺖ. ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮔﻔﺖ. ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﺷﺘﺎب زده و ﭘﺮﯾﺸﺎن اﺳﺖ. ﺣﺮف ﻫﺎﯾﺶ را ﻧﺸﻨﯿﺪﯾﻢ اﻣﺎ وﺣﺸﺖ را در آن ﮔﻮﺷﻪ ی ﺣﯿﺎط دﯾﺪﯾﻢ. ﻫﻨﻮز ﭼﺎدر ﺑﺮ ﺳﺮش ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺪاری آﻣﺪ و او را ﺑﺮد. ﭼﺸﻢ ﺑﻨﺪ را ﮐﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﯽﻣ ﮐﺸﯿﺪ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻠﺨﯽ ﺻﻮرت ﺟﻮاﻧﺶ را ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ. اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ رخ داده ﺑﻮد؟ ﺑﯽ ﺣﺴﺎب وﮐﺘﺎﺑﯽ او را ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ؟ ﯾﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻤﺪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ دﯾﺪه ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﮕﻮﯾﺪ؟ ﮔﻮاﻫﯽ روﺷﻦ ﺑﺮ ﻓﺎﺟﻌﻪ و ارﻋﺎب ﻣﺎ؟ آن روز او را ﺑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ دادﮔﺎه. دﯾﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد زﯾﺎ دی زن و ﻣﺮد در اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺸﺴﺘﻪ اﻧﺪ، ﯾﮏ ﯾﮏ ﺑﻪ داﺧﻞ اﺗﺎﻗﯽ ﺑﺮده ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺸﺘﻨﺪ و در ﺻﻒ دﯾﮕﺮی ﻧﺸﺎﻧﺪه ﻣﯽ ﹺ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ دﯾﺎر ﻋﺪم: ﺑﺎ ﺷﺪﻧﺪ. در ﺻﻒ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﹺ آوﯾﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﯿﺮک دار. ﭘﯿﺶ از دادﮔﺎه ﭼﻨﺪ ﺑﺮﮔﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ ﯾﯽ ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪ ﯾﺎ ﺳﺮ ﯾﮏ ﻣﯽ دادﻧﺪ. ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻈﺮﺷﺎن را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وﻻ ﯾﺖ ﻓﻘﯿﻪ، ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺠﺎﻫﺪﯾﻦ و ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ. ﺑﻌﺪ در دادﮔﺎه ﺣﺎ ﮐﻢ ﺷﺮع ﭼﻨﺪ ﺳﺆال ﮐﻮﺗﺎه ﻣﯽ ﮐﺮد و ١ . ﺳﻌﯿﺪ آذرﻧﮓ، از اﻋﻀﺎی ﺣﺰب ﺗﻮده، اﻋﺪام ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ٦٧٫ ٢ . اﻧﻮﺷﯿﺮوان ﻟﻄﻔﯽ، از اﻋﻀﺎی ر ﻫﺒﺮی ﺳﺎزﻣﺎن ﻓﺪاﯾﯿﺎن ﺧﻠﻖ )ا ﮐﺜﺮﯾﺖ(، اﻋﺪام ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ٦٧٫ ٣ . ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﯽ ﭘﺮﺗﻮﯾﯽ، از اﻋﻀﺎی ﺣﺰب ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺖ اﯾﺮان، اﻋﺪام ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ٦٧٫ ٤ . ﻣﺮﯾﻢ ﮔﻞ زاده ﻏﻔﻮری، ﻣﺠﺎﻫﺪ، اﻋﺪام ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ٦٧٫ ٥ . ﻓﺮزاﻧﻪ ﺿﯿﺎءﻣﯿﺮزاﯾﯽ، ﻣﺠﺎﻫﺪ، اﻋﺪام ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ٦٧.