Munireh Baradaran - Simple Truth

393 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده در روزﻫﺎی آﺧﺮ ﻣﻬﺮﻣﺎه، ﭘﺎﺳﺪار زﻧﺪان ﺷﻤﺎره ی ﺗﻠﻔﻦ ﯾﺎ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﻼﻗﺎت ﺑﻪ آن ﻫﺎ اﻃﻼع دﻫﻨﺪ. ﺧﺒﺮ ﺗﺴﮑﯿﻨﯽ ﺑﻮد ﺑﺮ آﺷﻔﺘﮕﯽ ﻫﺎی ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﮔﺬﺷﺘﻪ. اﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﯾﻘﯿﻦ ﻫﻢ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺳﺮ آﻣﺪه ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤ ﻪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻧﻮع ﻧﮕﺮاﻧﯽ و اﺑﻬﺎم ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻼﻗﺎت ﺑﻮدﯾﻢ. از زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎی ﻣﺠﺎﻫﺪی ﮐﻪ ﺑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ، ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻌﺪاد اﻧﺪﮐﯽ از آن ﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ از ﺑﻨﺪ ٢ ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﻘﯿﻪ ﮐﺠﺎ ﺑﻮدﻧﺪ؟ ﻫﯿﭻ ﺧﺒﺮ ﯾﺎ ﻧﺸﺎﻧﯽ از آن ﻫﺎ ﻧﺒﻮد. ﻧﻪ در اﻧﻔﺮادی ﻫﺎ ﮐﺴﯽ ﺻﺪاﯾﺸﺎن را ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮد و ﻧﻪ در ﺟﺎﺋﯽ دﯾﮕﺮ . ﻣﻼﻗﺎت اول ﺳﺮ رﺳﯿﺪ. ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﺳﺨﺖ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺘﻨﺪ، ﻧﮕﺮان ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ زﻧﺪاﻧﯿﺸﺎن اﻟﺘﻤﺎس ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ » ﮐﻮﺗﺎه ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ و ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﯿﻬﻮده ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻦ ﻧﺪﻫﯿﺪ! آن« ﻫﺎ در ﺳﻪ ﻣﺎه ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺪام ﻣﯽ ﹺ زﻧﺪان و ﻣﺄﯾﻮس آﻣﺪﻧﺪ ﺟﻠﻮی در ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺸﺘﻨﺪ. ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ روﺷﻦ ﻧﺒﻮد. ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺪا د ی از ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎی اﻋﺪاﻣﯽ ﻫﺎ اﻃﻼع داده ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﺤﻮﯾﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ وﺳﺎﺋﻞ زﻧﺪاﻧﯽ ﺷﺎن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ. ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻣﻼﻗﺎت ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ، ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدﯾﻢ. ﻧﻤﯽ» ﺷﻮد ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺷﺎن را ﮐﺸﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ! « در ﻣﻼﻗﺎت ﻫﺎی دوم و ﺳﻮم، دﯾﮕﺮ ﺟﺎی ﺧﻮش ﺧﯿﺎﻟﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد. ﺧﺒﺮ ﻫﻮﻟﻨﺎک را رﻓﺘﻪ رﻓﺘﻪ ﭘﺨﺶ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. از واﮐﻨﺶ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪﻧﺪ؟ ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﺪه ﯾﯽ از ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ وﺳﺎﺋﻞ زﻧﺪاﻧﯽ اﻋﺪام ﺷﺪه ﺷﺎن را ﭘﺲ ﻣﯽ دادﻧﺪ . وﺳﺎﺋﻠﯽ درﻫﻢ رﯾﺨﺘﻪ و ﺑﺪون ﻧﺎم و ﻧﺸﺎﻧﯽ از ﺻﺎﺣﺐ آن. دﯾﮕﺮان ﻫﺮ روز ﻣﯽ آﻣﺪﻧﺪ ﺟﻠﻮ زﻧﺪان، ﺑﻪ اﻣﯿﺪی. ﺧﺒﺮ ﻫﻮﻟﻨﺎ ک ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﻫﻢ داده ﻣﯽ » ﺷﺪ: زﻧﺪاﻧﯽ ﺷﻤﺎ اﻋﺪام ﺷﺪه اﺳﺖ وﺳﺎﺋﻠﺶ را ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ در «. ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﯽ رﺣﻤﯽ ﺑﯿﺶ ﺗﺮی اﻋﺪام ﻫﺎ را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ، دادﻧﺪ. ﻣﺜﻼ ﺷ ﺒﺎﻧﻪ وﺳﺎﺋﻞ اﻋﺪام ﺷﺪه را از دﯾﻮار ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎن ﺑﻪ داﺧﻞ ﭘﺮﺗﺎپ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺎدﮔﯽ و ﺗﻠﺨﯽ. ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎی ﻣﺎ ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﻪ ی ﻣﻼﻗﺎت ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و اﺳﺎﻣﯽ زﻧﺪاﻧﯽ ﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ اﻋﺪام ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ، ﯾﮏ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ. ﻫﺮﮐﻪ از ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺸﺖ، ﻧﺎم ﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪی را ﺑﻪ ﻟﯿﺴﺖ رﻓ ﺘﻪ ﻫﺎ اﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد. ﺑﯿﺶ ﺗﺮ آن ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮادر ﯾﺎ ﻫﻤﺴﺮ زﻧﺪاﻧﯽ داﺷﺘﻨﺪ، در ﺑﻬﺘﯽ ﺳﻮﮔﻮار از ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎزﻣﯽ ﮔﺸﺘﻨﺪ. ﺧﺒﺮﻫﺎ را ﻣﯽ » ﺷﻨﯿﺪﯾﻢ: وﺳﺎﺋﻞ ﻫﻤﺴﺮ ﺷﻬﻼ را دادﻧﺪ « ،» وﺳﺎﺋﻞ ﻫﻤﺴﺮ زﻫﺮه ﹺ »، « ﺑﺮادر »، « ﻓﺎﻃﯽ ﻫﻤﺴﺮ ﻋﻔﺖ، » « ﹺ ﻧﺎزﻟﯽ ﺑﺮادر « ،» ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮﯾﻢ « ،» ﻫﻤﺴﺮ ﻓﺮﯾﺪه و... « » وﺳﺎﺋﻞ ﻓﺮح وﻓﺎﯾﯽ را دادﻧﺪ « ،» وﺳﺎﺋﻞ ﺷﻮراﻧﮕﯿﺰ را « ،» ﻣﻬﺮی ﻗﻨﺎت آﺑﺎدی را « ، زﻫﺮه ﺣﺎج » آﻗﺎﯾﯽ را « ،... ﻫﺮ ﺧﺒﺮ ﭘﺘﮑﯽ ﺑﻮد در ﺳﮑﻮﺗﯽ ﺧﻔﻪ ﮐﻨﻨﺪه و ﯾﺄس آﻣﯿﺰ. ﺑﻪ ﺗﻠﺨﯽ از ﻫﻢ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪﯾﻢ: » آﺧﺮ ﻣﮕﺮ ﻣﯽ اﺳﻢ « ﺷﻮد؟ ﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪﺗﺮ ﻣﯽ آﻣﺪ. » وﺳﺎﺋﻞ ﻟﯿﻼ ﺣﺎﺟﯿﺎن را ﻫﻢ دادﻧﺪ « ،» وﺳﺎﺋﻞ ﻗﻤﺮ ازﮐﯿﺎ را ﻋ»، « ﻔﺖ ﺧﻮﯾﯽ را « ،