Munireh Baradaran - Simple Truth

433 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﺮدم اﺣﺴﺎس ﺧﻮاری ا م را ﺑﺮوز ﻧﺪﻫﻢ؛ ﻧﻪ ﺑﻪ او و ﻧﻪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان. اﻣﺎ ﺑﻌﯿﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ در آن زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ اﻧﺴﺎن ﭼﯿﺰ ﺑﺮای دﯾﮕﺮان رو ﺑﻮد ، ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ آن را ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﺪارم. ﺷﺐ ﺑﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻻی ﻗﻔﺴﻪ ﭘﻨﺎه ﻣﯽ ﹺ ﺑﺮدم ﮐﻪ از ﺳﺮوﺻﺪای ﮔﻔﺖ وﮔﻮﻫﺎی ﺑﻠﻨﺪ و ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن، اﻧﺪﮐﯽ در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻢ. ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر در زﻧﺪان، ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ  ﻧﻮﺷﺘﻦ اﻓﺘﺎدم. ﻃﺮح رﻣﺎﻧﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮادرم و دوران ﮐﻮدﮐﯿﻢ را رﯾﺨﺘﻢ. ﺷﺮوع ﺑﺲ ﮐﻪ ﺧﺎم و ﺑﯽ ارزش ﺑﻮد، ﻣﺄﯾﻮﺳﻢ ﮐﺮد. ﺑﻪ ﻃﺮح دﯾﮕﺮ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪم. داﺳﺘﺎﻧ ﯽ ﮐﻮﺗﺎه و ﺟﻤﻊ وﺟﻮر. ﮔﻔﺖ ﹺ ﻣﺘﻔﺎوت زﻧﺪاﻧﯽ وﮔﻮی دو ﺷﺨﺼﯿﺖ در ﯾﮏ ﺳﻠﻮل. آن ﻫﻢ ﺑﻬﺘﺮ از اوﻟﯽ ﻧﺸﺪ. ﺑﻪ ﺟﺎی ﺑﺤﺚ ﻫﺎی ﻓﻠﺴﻔﯽ ﮐﻪ در ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺑﻮد، ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎ از ﺳﻄﺢ ﻓﺮاﺗﺮ ﻧﺮﻓﺖ. آﯾﺎ ﺑﺎﻻی ﻗﻔﺴﻪ رﻓﺘﻦ و ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ را ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺎری ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺟﺪی ﮐﺮدن، ﺟﻠﺐ ﻧﻈﺮ دوﺳﺖ رﻣﯿﺪه ﻧﺒﻮد؟ ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻓﺮار از ﯾﺄس و ﺷﮑ ﺴﺘﯽ ﺑﺰرگ؟ ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﹺ ﹺ ﻏﺮور ﻏﻮل ﺧﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﯿﺪان آﻣﺪ دﺳﺖ دردﺳﺖ ﻏﻮل اﻧﺘﻘﺎم. ﺑﻪ ﺷﻮﮐﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻣﯿﻞ ﻧﺪارم ﮐﻼس زﺑﺎن ﻓﺮاﻧﺴﻪ را اداﻣﻪ دﻫﻢ. ﺑﻪ دوﺳﺖ ﻫﺎی ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺗﺮم ﺑﯿﺶ ﺗﺮ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪم و ﺣﺎﻻ اﯾﻦ ﻣﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم وﺟﻮد او را ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮم. ﺟﺎ ﺧﻮرده ﺑﻮد و ﻣﯽ دﯾﺪم ﮐﻪ ﻧﺎراﺣﺖ اﺳﺖ. اﻣﺎ ﻏﺮور او ﺑﯿﺶ ﺗﺮ از ﻣﻦ ﺑ ﻮد و در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﺗﻨﻬﺎ دﺳﺘﭙﺎﭼﮕﯽ ﻣﻦ ﻧﻤﻮد ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺖ. اﻋﺘﻤﺎدﺑﻪ ﺗﺮک  ﻧﻔﺲ ﺧﻮرده، دروﻧﻢ را ﺳﺨﺖ ﺑﻪ درد ﻣﯽ آورد. آن روزﻫﺎ از ﺳﺮدرد و دردﻫﺎی ﺷﺪﯾﺪی رﻧﺞ ﻣﯽ ﺑﺮدم. * * * از ﭼﻨﺪی ﭘﯿﺶ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺑﺮدن در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ و ﺗﺤﮑﯿﻢ ﻗﺪرت ﻣﻘﺎم رﯾﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮری، ﻣﻘﺪﻣﺎت را ﺑﺮای رﯾﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮری ر ﻓﺴﻨﺠﺎﻧﯽ ﺗﺪارک ﻣﯽ دﯾﺪﻧﺪ. اﯾﻦ ﺑﺎر ﻫﻢ ﻧﺘﯿﺠﻪ ی اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ازﭘﯿﺶ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد. روز اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت از ﻣﺎ ﻫﻢ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ رأی ﺑﺪﻫﯿﻢ. ﻫﯿﭻ ﮐﺲ در آن ﺷﺮﮐﺖ ﻧﮑﺮد اﻣﺎ از ﺑﻨﺪ ٢ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﻌﺪودی ﺑﻘﯿﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ. از روزﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ اﯾﻦ ﻃﻮر اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎور ﻋﺪه ﯾﯽ، رﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮر ﺟﺪﯾﺪ رﻓﺎه ﺑ ﻪ ارﻣﻐﺎن ﻣﯽ آورد. ﺣﺮف از ﺑﺎزﺳﺎزی ﺑﻮد و » ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﻫﺎ و ﺷﻨﺎورﮐﺮدن ارز و... « ﮔﺎه ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻫﺎی اﻧﺘﻘﺎدی و ﺻﺤﺒﺖ از راه ﺣﻞ » ﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪ « ﻫﻢ ﺑﻪ روزﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ راه ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺖ. ﻣﻘﺎﻟﻪ ﯾﯽ از ﺳﻌﯿﺪی ﺳﯿﺮﺟﺎﻧﯽ در ﺳﺘﻮن ﺳﺮﻣﻘﺎﻟﻪ ی اﻃﻼﻋﺎت ﻫﻤﻪ ﻣﺎن را ﻏﺎﻓﻞ ﮔﯿﺮ ﮐﺮد. » راه ﺣﻞ ﺑﺎﯾﺪ از ﻃﺮﯾﻖ دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﺰه ﮐﺮدن ﺻﻮرت ﺑﮕﯿﺮد در «. روزﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﺣﻤﻼت ﺗﻨﺪ ﻋﻠﯿﻪ او و اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ راه ﺣﻞ ﻫﺎ و ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﺧﻂ » اﻣﺎم « ﺷﺮوع ﺷﺪ. ﺗﺌﺎﺗﺮی در ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ درآﻣﺪ ﮐﻪ اﺳﺘﻌﺎرﻫﺎﯾﺶ ﻫﯿﺠﺎن ﻣﺎ را ﺑﺮﻣﯽ اﻧﮕﯿﺨﺖ. در ﺳﺮزﻣﯿﻨﯽ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮم، دﯾﮑﺘﺎﺗﻮری ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﯽ ﹰ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻋﯿﻨﺎ ﺧﺼﻮﺻ ﯿﺎت دﯾﮑﺘﺎﺗﻮرﻫﺎی ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻣﺎ را داﺷﺖ. روزی ﻻﺟﻮردی، ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ دﯾﮑﺘﺎﺗﻮرﻫﺎ، ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ. ﻣﺪت ﻫﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ در اوﯾﻦ