Munireh Baradaran - Simple Truth

464 ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎده ﻣﯽ ﺷﺪ و داﺳﺘﺎن ﻫﻢ ﺧﻮب ﭘﺮورده ﻣﯽ ﺷﺪ، ﻣﺎ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺣﻖ را ﺑﻪ او ﻣﯽ دادﯾﻢ. اﻣﺎ اﻧﻘﻼﺑﯽ؟ اﯾﻦ اﻏﺮاق اﺳﺖ. « ﮔﻔﺘﻢ اﻧﻘﻼﺑﯽ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻬﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻫﺎ و ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ﺣﺎ ﮐﻢ ﺑﺴﺘﯿﺰد و ﻣﻬﺮی ﻣﯽ ﺳﺘﯿﺰد و ﺑﻬﺎی ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺑﺎﺑﺖ آن ﻣﯽ ﭘﺮدازد. ﻻﻟﻪ ﻧﻈﺮم را ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺖ. در ﻧﻈﺮش اﻧ ﻘﻼﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻗﻬﺮ ﺑﺎ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺣﺎ ﮐﻢ درﮔﯿﺮ ﺑﺎﺷﺪ. اﻣﺮوز ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻻﻟﻪ و ﺗﻔﺴﯿﺮﻫﺎی ﻣﺎ از ﺑﺴﯿﺎر ی ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﭼﻪ ﺗﻨﮓ و ﻣﺤﺪود ﺑﻮد. ﻧﮕﺮان ﻣﻬﺮی ﺑﻮدم. ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺮان ﺳﻨﮕﺴﺎرش، ﺑﻞ ﮐﻪ ﺧﻄﺮﻫﺎی دﯾﮕﺮی ﻫﻢ اﯾﻦ دﺧﺘﺮ ﺟﻮان را ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﺮد. ﭼﻨﺪﻣﺎه ﺑﻌﺪ، دﯾﮕﺮ آن روﺷﻨﯽ و ﺳﺎدﮔ ﯽ اول را ﻧﺪاﺷﺖ. ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺧﯿﻠﯽ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ و ﻟﺒﺎس ﻫﺎی رﻧﮕﺎرﻧﮓ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪ. اﯾﻦ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻃﺒﻊ ﺟﻮان او ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر ﻧﺒﻮد و ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻮد. اﻣﺎ او در ﻣﺤﯿﻂ درﻧﺪه و ﻧﺎاﻣﻨﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد. ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪم ﻣﻮرد ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. آن ﹺ ﺟﻠﻒ و روز ﭘﺎﺳﺪار ﺟﻮان ﺗﺎزه واردی ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮﯾﻊ در ﻣﺮاﺗﺐ زﻧﺪاﻧﺒﺎﻧﯽ و ﺿﺪﯾﺖ ﺑﺎ زﻧﺪاﻧﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ رﻓﺖ، ﺑﻪ ﻣﻬﺮی ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﮔﺎه ﺷﺐ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ در ﺣﯿﺎط ﻗﺪم ﻣﯽ زدﻧﺪ و ﻣﻬﺮی ﺑﯿﺶ ﹺ اوﻗﺎﺗﺶ را در ﺧﺎرج از ﺑﻨﺪ ﻣﯽ ﺗﺮ ﮔﺬراﻧﺪ. ﺧﻮدش را از ﻣﺎ و ﺑﻘﯿﻪ ﻫﺎ ی زﻧﺪاﻧﯽ ﮐﻨﺎر ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ. ﺷﺎﯾﻌﻪ ﻫﺎﯾﯽ درﺑﺎره اش ﺳﺮ زﺑﺎن ﻫﺎ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد. * * * ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﹺ آن ﺳﺎل ٦٩ اﺳﺮای ﺟﻨﮕﯽ اﯾﺮان و ﻋﺮاق آزاد ﺷﺪﻧﺪ. ﺻﺪام ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻌﺪ از ﻟﺸﮑﺮﮐﺸﯽ ﺑﻪ ﮐﻮﯾﺖ، ﺑﻪ ﻃﻮرﯾﮏ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﺷﺮوع ﮐﺮد ﺑﻪ آزادﺳﺎزی اﺳﺮای ﺟﻨﮕﯽ دوﻟﺖ اﯾﺮان ﻧﯿﺰ ﺑﻪ اﯾﻦ اﻗﺪام ﭘﺎﺳﺦ داد.  اﯾﺮاﻧﯽ. ﻣﺘﻘﺎﺑﻼ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻧﻔﺮت از ﺟﻨﮓ ﺑﺎ اﯾﻦ ﭘﯿﺶ داوری ﮐﻪ ﺑﯿﺶ ﹺ رزﻣﻨﺪه »ﺗﺮ ، «ﻫﺎ ﺧﻮ د داوﻃﻠﺐ ﺷﺮﮐﺖ در ﺟﻨﮓ ﺑﻮده اﻧﺪ و ﻫﻤﺎن ﺣﺰب اﻟﻠﻬﯽ ﻫﺎی ﭘﺮﻧﻔﺮت و ﮐﯿﻨﻪ ﺗﻮزی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﻧﻔﺮﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺮاﻗﯽ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺟﻨﮕﻨﺪ، ﻋﻠﯿﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺗﻮﺟﻪ ﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ی آن ﻫﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻢ. ﭼﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺳﺮای اﯾﺮاﻧﯽ و ﭼﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺳﺮای ﻋﺮاﻗﯽ ﺣﺲ ﻫﻢ دردی ﻧﺪاﺷﺘﻢ. از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﻓ ﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺑﺎ وﺟﻮد ﺑﺎزدﯾﺪﻫﺎی ﺻﻠﯿﺐ ﺳﺮخ و زﯾﺮ ﻧﻈﺮ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ، وﺿﻌﯽ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻬﺘﺮ از ﻣﺎ دارﻧﺪ. آن روز ﮐﻪ آن ﻫﺎ را ﺑﺎ آن اﻧﺪام ﻫﺎی ﺗﮑﯿﺪه ﺑﺮ ﺻﻔﺤﻪ ی ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﻣﯽ دﯾﺪم، ﻗﻀﺎوﺗﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮد. ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺴﺘﻨﺪ. ﯾﮑﯽ از آن ﻫﺎ ﭘﺴﺮش را ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل او آﻣﺪه ﺑﻮد، ﻧ ﺸﻨﺎﺧﺖ و ﭘﺮﺳﯿﺪ » آﻗﺎزاده ﮐﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ « ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻮد ﺣﺲ ﻫﻢ دردی ﺑﻮد. ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ اﺟﺒﺎر ﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ و ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ، ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﺷﺎن را ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﮐﺸﺎﻧﺪ. ﺑﺮﺧﯽ ه ﺳﺎل در اﺳﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ. آن  ﹸﻪ ﯾﺎ د ﺷﺎن ﻧ ﻫﺎ را ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم اﺷﻐﺎل ﺧﺮم ﺷﻬﺮ و آﺑﺎدان ﺑﻪ اﺳﯿﺮی ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺗﻌﺪادی ﻫﻢ ﺳﺮﺑﺎزوﻇﯿﻔﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺑ ﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﭘﺎرﺗﯽ