نامه‌های زندان

های زندان ‌ نامه 150 رضایعزیزم، سلام ی بعدازظهر استو ‌ عید نوروز مبارکباد. الآنساعتچهار و پانزده دقیقه یصبح تحویلشد. ما اینجا ‌ سال نو در ساعتهشتو چهل و پنج دقیقه همگی سال نو را با سرود «ای ایران» آغاز کردیم. سپس به حیاط زندان گیری ‌ رفتیم وسرود «سر اومد زمستون» را با آن قسمتمربوطبه رأیو رأی هایمردسفاک...»خواندیم و به اتاقبرگشتیم. ‌ و «تنم پاره پارهشد ازضربه هم دادیم وگرفتیم و رقصیدیم و خندیدیم. و البته پیروان ‌ کادوهایمان را به هر مذهبی در ابتدا مراسم نیایشی بنا به رسم مذهبخود خواندند. بهائیان طور و مسیحیان هم مطابق ‌ طبق دعاهای دیانت خود، مسلمانان همین روش دیانت خود نیایشکردند. من هم مرور خیلیکوتاهی بر خاطرات تلخ و شیرین یک سالگذشتهکردم وگفتمکهگرچه سالگذشته را با از دست دادن هاله و هدی خیلی تلخ شروعکردیم، اما در طی سالگذشته، تحملکرده ‌ کمشرایطحبسمان را قابل ‌ سر نهادیمکه دست ‌ شرایطی را پشت اند. من ‌ است و مسئولان زندان روشمذاکره و صحبت را با ما پیشگرفته جمعی با مسئولان زندان ‌ کم در چهار مورد، ما دسته ‌ اشارهکردمکه دست

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2