نامه‌های زندان

161 نسرین ستوده های ‌ ی فعالیت ‌ دانم مراتب احترامکامل خود را بهکلیه ‌ ابتدا لازم می ی دو نامزد دیگر این جایزه ..... اعلام نمایم و صادقانه اذعانکنم ‌ شایسته یک از آنها نیز باعث شادی اینجانب خواهد شد، زیرا ‌ شدن هر ‌ که برنده المللی به موضوعحقوق بشر در سراسر دنیا حائز اهمیت است. ‌ توجه بین ی من به عدالت، همانند شما، از کودکی با من بود و همراه من ‌ علاقه ی ‌ تابانه رشد کرد و بالید. در اوان جوانی متوجه شدم انتخاب رشته ‌ بی ام پاسخ دهد. وکالت و دفاع ‌ تواند به خواسته ‌ ی وکالت می ‌ حقوق و حرفه خواهی حقوقشان نقض ‌ از حقوقکودکان، زنان وکسانیکه به جرم آزادی پذیر ‌ ها، رؤیای دستیابی به عدالت را امکان ‌ ی دشواری ‌ شود، با همه ‌ می تحمل بود. من نیز به ‌ کند. بدون عدالت، عدالت نسبی، زندگی غیرقابل ‌ می سهم خود برای تحقق آن عدالت نسبی تلاشکردم. دانید که قوانینکشورم ایران، در پی تحولات سیاسیِ خاصی، ‌ می تغییراتاساسی نمود. ازجمله قوانین مربوط به زنان وکودکان تغییر کرد و وطنم ‌ قانون منع اعدام افراد زیر هجده سال ملغی شد. بنابراینکودکان هم ها در معرض مجازات اعدام قرار داشتند. البته تلاشگروهکثیری از ‌ سال وکلا و فعالان حقوق بشر در جهت لغو اعدام زیر هجده سال طی سالیان ی نسبی رسید و اعدام زیر هجده سال را محدود نمود. به ‌ متمادی به نتیجه ی ‌ هاکه بهحبسبرخیوکلانیز منجرشد، به دغدغه ‌ خاطر دارم اینفعالیت یبسیاریو ازجمله من تبدیلشده بود.گاه در ناامیدیکامل احاطه ‌ هر روزه گرفتیم. ‌ خاستیم و فعالیت خود را از سر می ‌ شدیم وگاه دوباره برمی ‌ می یزنانیکه به تبعیضقوانینعلیهخود اعتراض ‌ همزمان، دستگیریگسترده ایکرده بودکه البته صدایش در ‌ داشتند، من و همکارانم را درگیر مبارزه ی ‌ هایحساسبشریدر هر نقطه ‌ جهانشنیده شد. بنابراینهرچند وجدان

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2