نامه‌های زندان

های زندان ‌ نامه 194 خواهم ـ باآنکه از داشتنکل حقیقت ‌ کس نیست. اما همچنانکه می ‌ هیچ عنوان یک انسان محترم شمرده شود، پس حقوق ‌ محرومم ـ حقوقم به شوند، ‌ ی اشتباهاتیکه در طول زندگی مرتکب می ‌ همگان نیز باید با همه وخمحقوقشدم. ‌ محترمشمردهشود. بدینترتیببودکه وارد دنیایپرپیچ گوید. از حقوق ‌ های اجتماعیسخن می ‌ ها و نباید ‌ حقوق در خصوصباید گوید. از ‌ ها سخن می ‌ گوید. از جرم و مجازات ‌ افراد و تکلیفشان سخن می ها، از حق آزادی بیان، آزادی مطبوعات، تساویحقوق ‌ حق مالکیت انسان زن و مرد، حقوقکودکان و غیره... . داد برایم جالب ‌ اینها همه از این جهتکه راهی روشن را نشان می ی وکالت، ‌ ویژه حرفه ‌ همه، در دنیای حقوق و به ‌ آور بود. بااین ‌ و شگفت یکاملاً روشنی مواجه نیستید. موضوع پرونده ‌ شما همیشه هم با قضیه بازد و وکیل یا قاضی پرونده ‌ های متوالی، متناوباً رنگ می ‌ روشن ‌ در سایه تر ‌ ها را راحت ‌ روشن ‌ کند. معهذا «حقوق بشر» این سایه ‌ را دچار تردید می شان ‌ های دینی ‌ های دینی حق دارند مطابق باور ‌ گذارد. اقلیت ‌ سر می ‌ پشت زندگیکنند. مطبوعاتباید از حق آزادی بیان و آزادی مطبوعاتبرخوردار شود. مردم حق برخورداری از اطلاعات آزاد و صحیح را دارند.کودکان سالان، با هر ‌ حق برخورداری از حقوقشان را دارند. زنان و مردان، وکهن شان ‌ رنگو نژاد وجنسو زبان و قوم و مذهبی، حق دارند ازحقوق انسانی برخوردار شوند. آنها حق دارند از تعقیب غیرقانونی در امان بمانند، حق هایعادلانه را دارند،حق برخورداریاز وکیلرا دارند، ‌ دسترسی به دادرسی وکیلیکه فارغ از ترسو تهدیدی مداوم، به دفاع از موکلانش بپردازد. ویژه پرهیز از سکوت، ‌ برای تحقق اینحقوق،کوششلازم استو به

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2