نامه‌های زندان

213 نسرین ستوده مهوشعزیزم، سلام چه سخت است تحمل زندان بدون تو. راستی تو چگونهگذراندی؟ اینجا بی تو به راستی زندان است. یاد تو همراهم است و صداقتیکه در بیان احساست داشتی. یک روز که بابت حجابگفتی، «کارت را تحسین کنم اما من شهامت تو را ندارم.» ‌ می مهوش جان، همان داستان از اول شروع شده است و من احساس های ‌ ها، رفتار ‌ کنم توانهشتسالپیشرا ندارم.همانداستان امر و نهی ‌ می روزی. تو نیستی، سوسن ‌ آمیز، برخوردها و تعاملات اجباریشبانه ‌ تبعیض کدام نیستید. ‌ های بلندش. هیچ ‌ نیستوهانیه با خنده ۱۳۹۷ تیر

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2