نامه‌های زندان

243 نسرین ستوده ها حق دارند یکی از ما بالای سرشان ‌ کنم. از طرف دیگر، بچه ‌ شروع می خواستند و با چنین تعهدی مرا ‌ باشیم. اگر اینها چنین تعهدی را از من می رفتمهم با ذکر ‌ دادم و البته وقتی بیرونمی ‌ کردند، من این تعهد را می ‌ آزاد می ی ‌ کردم. بگذار مردم هم بدانند ما هم مثل همه ‌ دلیلش، اعلام عمومی می کنیم. هیچ اشکالیهم ندارد. ‌ هایمان فکر می ‌ مردم به بچه بازهم البته هرچه تو انتخابکنی برایم محترم است. تعهد هم با صدور حکمِ برائت باید داده شود. چون الآن دیگر پرونده به دادگاه رفته دانم، احساس ‌ کنم در این مورد نظرترا به من بگو. نمی ‌ است. خواهشمی افتاد و اگر اینها ‌ ایمکه نباید اتفاقمی ‌ کنمخانوادگیگرفتار موضوعیشده ‌ می شود؟ ‌ ها چه می ‌ شود؟ سرنوشت بچه ‌ باشند و ما حکم را بکشیم، چه می وقتصد بار خودمان را سرزنشکنیم، ولی دیگر دیر شده ‌ ممکن است آن باشد. ۱۳۹۷ آبان ۵ شنبه شب ‌ ساعتیک نیمه تختخودم

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2